Zbieramy owoce w sadzie - gra matematyczna

Scenariusz zajęć wychowawczo-dydaktycznych

Grupa: V

Data: 06.10.16r.

Prowadzący: Ewa Bubula

Temat: „Zbieramy owoce w sadzie – gra matematyczna”

Cele ogólne:
- zgodne funkcjonowanie w sytuacjach zadaniowych;
- rozwijanie umiejętności liczenia;
- rozwijanie wyobraźni i pomysłowości przy konstruowaniu gry
- wdrażanie do przestrzegania prawideł gry matematycznej;

Cele szczegółowe – dziecko:
- prawidłowo posługuje się liczebnikami głównymi
- podaje propozycje prawideł do gry oraz ich przestrzega
- układa przebieg trasy
- potrafi zachować się w sytuacji gdy przegrywa lub wygrywa

Formy aktywności dziecka:
- językowa
- ruchowa
- matematyczna

Formy pracy:
- grupowa
- indywidualna

Metody pracy:
- czynna (zadań stawianych dziecku do wykonania),
- słowna (objaśnienia).

Pomoce dydaktyczne:
Obręcze w różnych kolorach, szarfy, sylwety owoców, kostka do gry.

Przebieg zajęć:

1. „Owocowa gra”
N. proponuje stworzenie gry, w której pionkami będą same dz. ( dwoje dz. idzie po trasie, dwoje rzuca kostką). Układa z obręczy z pomocą dz., ścieżkę w sadzie. Po dwóch stronach ścieżki rosną drzewa owocowe – pętle z szarf. W pętlach dz. umieszczają sylwety owoców, po kilka danego rodzaju. Potem kolejno rzucają dużą kostką i poruszają się tyle pól do przodu, ile wskazuje kostka, przechodząc do kolejnych obręczy; tam gdzie się zatrzymają, zbierają owoce. Wygrywa to dz., któremu uda się zebrać jak najwięcej owoców. Po drodze dz. muszą napotykać pułapki, np. groźnego psa strzegącego owoców, osy – wtedy muszą cofnąć się o ustaloną liczbę pól i odłożyć tyle owoców, ile wskaże kostka. O liczbie pułapek i trasie gry decydują same dz. Po zakończeniu zabawy dz. przeliczają owoce; wygrywa to, które ma ich najwięcej. Następnie N. wybiera kolejną chętną czwórkę do zabawy, pozostałe dz. kibicują swoim kolegom.

2. Rozwiązywanie zagadek słownych o owocach.

Rumiana kula, soczysta, słodka. Będzie z niej pewnie pyszna szarlotka. (jabłko)
Ma kształt żarówki, lecz wcale nie świeci. Gdy jest dojrzała, zjadają ją dzieci. (gruszka)
Skórka fioletowa, a miąższ pod nią złoty, smakuje wybornie, wszyscy wiedzą o tym. (śliwka)
Ładnie pachną żółtą skórką, kwaśny mają smak. Zawierają witaminy, wiemy że to są... (cytryny)
Pomarańczowa marchew jest. I ta, chociaż okrągła, też! (pomarańcza)
Skórkę mam gruba, zieloną. Środek miękki i czerwony. Pestki czarne też we mnie są. Czy już ktoś odgadł nazwę mą? (arbuz)
To jest łobuz, jakich mało, lecz każde dziecko zjeść by go chciało. (ananas)
Od literki „M” nazwę swą zaczyna. Ma skórkę włochatą lecz to nie malina. (morela)
Owoc jest to egzotyczny, ma swój fanklub bardzo liczny, swawolnych małpek gromada codziennie się nim zajada. (banan)
Od pomarańczy mniejsza, w chropowatej skórce. Mama słodką kupuje synowi i córce. (mandarynka)
Na wiotkich gałązkach wiszą wielkie kule, gdy skosztujesz jedną, zjesz wszystkie na pewno. (winogrona)

3. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Owoce – do koszyków”
Dz. owoce poruszają się swobodnie pomiędzy rozłożonymi na dywanie szarfami – koszykami. Na hasło: owoce do koszyków, jak najszybciej muszą przykucnąć w najbliższej szarfie. Hasło: owoce z koszyków – zaprasza je do ponownego swobodnego ruchu.

4. Zakończenie zajęć