Pochmurne, marcowe niebo - scenariusz zajęć dla 3, 4-latków

Cele ogólne:
 Stwarzanie warunków do wielozmysłowego poznawania rzeczywistości poprzez dostarczanie bodźców i okazji do samodzielnej działalności badawczej;
 Nabywanie umiejętności rozpoznawania i nazywania zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla poszczególnych pór roku;
 Rozwijanie naturalnej, swobodnej ekspresji dziecka: ruchowej, plastycznej, słownej i muzycznej;
 Rozwijanie percepcji słuchowej i wzrokowej;
 Rozwijanie koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej.
Cele operacyjne. Dziecko:
 Aktywnie uczestniczy w zabawie integracyjnej;
 Właściwie reaguje ruchem na przerwy w grze instrumentu oraz na hasło N.;
 Określa tempo i nastrój muzyki;
 Naśladuje rękoma za N. gesto – dźwięki do muzyki;
 Próbuje rytmicznie kreślić ruchy okrężne do muzyki;
 Dzieli się z innymi swoimi spostrzeżeniami;
Metody: problemowo – analityczna, ekspozycji, organizowania i rozwijania działalności muzycznej dziecka, słowne, oglądowe, elementy systemu „Edukacja przez ruch” D. Dziamskiej, „ASM” wg B. Strauss, pedagogika zabawy „Klanza”.
Formy: indywidualna, zespołowa, z całą grupą.
Literatura: Materiały warsztatowe: „Pedagogika zabawy” Klanza, D. Dziamska: „Edukacja przez ruch. Zabawy z linią”, „Aktywne słuchanie muzyki” B.Strauss.
Pomoce: duża papierowa chmura, tamburyno, krążki dla każdego dziecka, płyta CD „Zabawy z linią”, treść wiersz, dwie chmurki (biała i szara), dwie błyskawice, zamknięte oczy, krople deszczu, duże arkusze papieru przymocowane taśmą malarską do stolików dla zespołów, kredki świecowe szare/niebieskie, obrazki w pięciu kolorach przedstawiające pojazdy powietrzne: balon, helikopter, samolot, latawiec kleje, buźka wesoła i smutna, klamerki dla każdego dziecka.

Przebieg zajęcia:

1. Zabawa powitalna w kole do treści wiersza: „Chmurka tu, chmurka tam, chmurka płynie tu i tam. Jak to miło i wesoło, kiedy chmurka płynie w koło” przy jednoczesnym podawaniu dużej kropli chmurki, wierszyk powtarzamy do momentu, aż chmurka wróci do nauczyciela.
2. Zabawa ruchowa „Świeci słońce – pada deszcz” – orientacyjno-porządkowa. Na hasło „Świeci słońce” dzieci spacerują/biegają omijając rozłożone na dywanie krążki, na hasło „Pada deszcz” podnoszą z dywanu krążek i unoszą go nad głowę.
3. Słuchanie treści wiersza pt.: „Chmurka” Edyty Matłosz.
„Raz pewna chmurka taka zła była, że aż się cała szara zrobiła.
Z tej złości iskry się z niej sypały i błyskawice z nieba spadały.
Huczała, buczała, tak głośno aż strach...
- No nie złość się chmurko... Lecz ona... Błysk! Trach!
Na koniec już taka zmęczona była, że tylko oczy mocno zmrużyła.
I wtedy na ziemię kapać zaczęły, łezki, co z oczu jej wypłynęły”.
4. Analiza treściowa wiersza. Odpowiedzi na pytania N.
- O kim była mowa w wierszu?
- Jakiego była koloru?
- W jakim była nastroju?
- Gdy się zmęczyła....?
5. Słuchanie muzyki „Spring Concerto” („Zabawy z linią” cd.13, D. Dziamska). Określanie tempa i nastroju muzyki.
6. „Deszczowe masażyki” – zabawa w gesto – dźwięki do utworu „Spring Concerto”. Dzieci naśladując N. wykonują naprzemienne lub jednoczesne ruchy okrężne dłoni w powietrzu, na dywanie, na swoim ciele (elementy „ASM” B.Strauss).
7. „Deszczowe, marcowe niebo” – objaśnienie i pokaz sposobu wykonania prac w zespołach przy stolikach do muzyki „Spring Concerto” z wykorzystaniem elementów systemu „Edukacji przez ruch” wg D. Dziamskiej:
• Rytmiczne kreślenie jedną ręką ruchów okrężnych dłoni chwytem pęsetkowym bocznym kredką świecową szarą/niebieską do muzyki.
• Rytmiczne kreślenie drugą ręką ruchów okrężnych dłoni chwytem pęsetkowym bocznym kredką świecową szarą/niebieską do muzyki.
• Naprzemienne kreślenie ruchów okrężnych chwytem pęsetkowym bocznym kredką świecową szarą/niebieską do muzyki.
• Równoczesne kreślenie ruchów okrężnych chwytem pęsetkowym bocznym kredką świecową szarą/niebieską do muzyki.
8. Wybór obrazków pojazdów powietrznych i naklejanie jej na swojej pracy.
9. Zestawienie prac na dywanie w jedną wspólną całość. Obserwacja prac, dzielenie się swoimi spostrzeżeniami i emocjami.
10. Ocena zajęć – przypięcie swojej klamerki na wesołej/smutnej buźce.