Problem strachu dzieci przed błyskawicą i grzmotem. Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych

Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych:
Problem strachu dzieci przed błyskawicą i grzmotem.

1.Cele:
- niwelowanie lęku, oswojenie z burzą i jej odgłosami,
- uświadomienie sobie przez dzieci swoich lęków,
- ćwiczenie umiejętności radzenia sobie z własnymi emocjami,
- wzmacnianie poczucia bezpieczeństwa,
- utożsamianie z przeżyciami postaci literackich,
- stymulowanie do mówienia o swoich problemach lękowych,
- rozwijanie wyobraźni,
- integracja grupy.

2. Uczestnicy:
grupa 10-12 dzieci w wieku wczesnoszkolnym (7 lat) z problemem lęku przed burzą (grzmotem).

3. Czas trwania: 45 minut.

4. Metody i techniki:
- wizualizacja lęku,
- głośne czytanie bajki,
- zabawy w kręgu,
- technika „buźki uśmiechnięte lub smutne”.

5. Środki dydaktyczne:
- tekst bajki terapeutycznej: „O burzy” z serii Bajki usypianki kota Mruczka - Pawła Księżyka,
- piórka,
- pudełko na buźki ewaluacyjne,
- maskotki kotka i pieska.

6. Materiały:
- kartki papieru (blok),
- arkusz dużego szarego papieru,
- kredki,
- dwustronna taśma.

7. Formy pracy: indywidualna i grupowa.

8. Przebieg zajęć:

I. Część wprowadzająca

1. Prowadzący wita uczestników zajęć.
Prowadzący wita się z dziećmi wyklaskując określony rytm. Poszczególne grupy dzieci powtarzają rytm po prowadzącym. „Witam wszystkie dziewczynki.”, „Witam wszystkich chłopców.”, „Witam wszystkie dzieci”.
2. Zabawa „Witam cię serdecznie”. Dzieci po kolei zwracają się w swoją prawą stronę, podają dłoń osobie siedzącej obok i wypowiadają zdanie: „Witam cię serdecznie, jestem...”

II. Część zasadnicza

1. Wprowadzenie dzieci w temat zajęć.
Rozmowa kierowana z uczestnikami na temat, czy boją się burzy, czego najbardziej nie lubią, kiedy jest burza, czy grzmot jest nieprzyjemny.
2. Dzieci przechodzą do stolików, prowadzący rozdaje kartki i kredki. Prosi dzieci, aby narysowały, jak wyobrażają sobie grzmot i nadały mu jakieś imię. Po skończonym rysowaniu dzieci prezentują swoje dzieła.
3. Prowadzący proponuje dzieciom, aby wysłuchały bajki kota Mruczka - „O burzy”. Czytając tekst w odpowiednim momencie prowadzący pokazuje maskotki – pieska i kotka.
4. Krótka rozmowa kierowana o tekście bajki.
Pytania: Jak nazywali się główni bohaterowie bajki? Czego bała się Kropka? Jak reagowała? Kim był Mruczek? Dlaczego, wg Mruczka zaczęła się pierwsza burza?
5. Prowadzący wyjaśnia dzieciom, że błyskawica to wielkie wyładowanie elektryczne, coś jakby potężna iskra w kontakcie spadająca z chmury na ziemię. Jest tak gorąca, że aż powietrze drży, gdy iskra przez nie leci i to właśnie słyszymy jako grzmot. Tłumaczy dzieciom, że gdy jest burza najlepiej pozostać w domu tak jak bohaterowie bajki.
6. Prowadzący proponuje dzieciom, aby wspólnie na dużym arkuszu papieru narysowały pałac, w którym mogłyby zamieszkać wszystkie grzmoty. Dzieci na dużą sylwetę pałacu przyklejają swoje rysunki przedstawiające jak wyobrażają sobie grzmot. Zostają one powieszone na tablicy.

III. Część kończąca

1. Podsumowanie
Prowadzący rozmawia z dziećmi o tym, że nie trzeba bać się grzmotu, który czasem hałasuje,
ale nie chce zrobić nikomu krzywdy. Nasz strach przed grzmotem jest teraz mały i lekki jak piórko i może już odlecieć daleko od nas. Wszystkie dzieci dmuchają w piórka, prowadzący przypomina o prawidłowym torze oddechowym.
2. Ewaluacja.
Na zakończenie prowadzący pyta dzieci czy zajęcia się im podobały. Prosi, aby wybrały
rysunek buźki: uśmiechniętej, jeśli się podobało, albo smutnej, jeśli się nie podobało
i wrzuciły je do pudełka.
3. Zakończenie.
Wspólne uporządkowanie materiałów, stolików i pożegnanie uczestników zajęć.

Literatura:
1. Biblioterapia i czytelnictwo w środowisku osób niepełnosprawnych. Pod red. Bronisławy Woźniczki-Paruzel. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2001.
2. Księżyk Paweł: Bajki usypianki kota Mruczka. [dostęp 7 kwietnia 2019]. Dostępny [online]: https://bajki-zasypianki.pl/usypianki-dla-dzieci/.