Niezwykła przygoda - zabawy z chustą animacyjną Klanza

„Zabawa jest nauką, nauka zabawą.
Im więcej zabawy, tym więcej nauki.”
Glenn Doman

NIEZWYKŁA PRZYGODA – ZABAWY
Z CHUSTĄ ANIMACYJNĄ – KLANZA

Data: 20.04.2017r.
Cele operacyjne
Uczeń:
 potrafi uważnie słuchać i być wrażliwym na bodźce muzyczne,
 umie skupić uwagę oraz szybko i zwinnie reaguje na podstawowe sygnały,
 posiada umiejętność kreatywnego myślenia i poddaje się sugestii nauczyciela,
 umie nawiązać pozytywne relacje i współpracować z innymi dziećmi w grupie,
 rozumie potrzebę integracji w celu osiągnięcia optymalnego efektu w zabawie,
 potrafi czerpać radość ze wspólnej zabawy.

Metody realizacji:
Zabawowa, zadaniowa integracyjna ruch z muzyką.

Formy realizacji:
Indywidualna, grupowa, w parach.

Pomoce dydaktyczne:
 prezentacja multimedialna (komputer, telewizor)
 wiersz J. Tuwima „Lokomotywa”
 obrazki do lokomotywy
 piłki
 ilustracja lokomotywy z wagonami
 worek
 chusta animacyjna KLANZA
 płyta CD z muzyką:
• „Wesołe melodie i piosenki”
• „Maluchy rosną nie tylko wiosną”
• „Tańce dla każdego wieku”
• „Marsz Gladiatorów”
• „Boogie Time"
• „Siedmiokroczek”
• „Stary niedźwiedź mocno śpi”
 magnetofon

Bibliografia:
 A. Wasilak, „Zabawy z chustą”, wydawnictwo KLANZA

Źródło:
 Materiały i notatki własne z warsztatów.

PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Prowadzący wita się z dziećmi zabawą integracyjną „Wszyscy są”.
(Zabawa w kręgu, płyta CD, „Wesołe melodie i piosenki”)

Wszyscy są, witam was,
Zaczynamy, już czas.
Jestem ja, jesteś Ty
Raz, dwa trzy!
Opis zabawy:
Wszyscy są – wskazujemy na wszystkich,
Witam was – wykonujemy ukłon,
Zaczynamy, już czas –uderzenie dwa razy w kolana i raz w dłonie,
(powtarzamy dwa razy)
Jestem ja – wskazanie na siebie,
Jesteś Ty – wskazanie na innych,
Raz, dwa, trzy! – klaśnięcie trzy razy w swoje dłonie.

2. Wprowadzenie dzieci w temat zajęć.
Nauczyciel wprowadza dzieci w tematykę zajęć poprzez czytanie wiersza „Lokomotywa” Juliana Tuwima połączonego z prezentacją multimedialną.
Prowadzący informuje uczniów, aby słuchając wiersza zwrócili uwagę, co znajduje się w każdym wagonie.( Załącznik nr 1)

3. Prowadzący prezentuje lokomotywę z wagonami.
Odgadywanie przez uczestników zajęć, co znajduje się w każdym wagonie poprzez wylosowanie obrazka z zaczarowanego worka i umieszczenie go na odpowiednim wagonie.

4. Kolorowy cyrk.

Prowadzący pełni rolę narratora – zaczyna opowiadać historię, a zadaniem uczestników zabawy jest wczucie się w rolę bohaterów opowieści.
Wyobraźcie sobie, że za chwilę właśnie tą lokomotywą wyruszymy w podróż pełną przygód. Będzie to podróż kolorowa, magiczna.
Pozostańcie w kręgu i postarajcie się wsłuchać i odgadnąć zagadkę, dokąd ta lokomotywa nas dziś zawiezie.
Nauczyciel odczytuje treść zagadki
W pewnym miejscu wyjątkowym,
niecodziennym, kolorowym,
klaun się śmieje, trąbią słonie,
oraz tańczą konie.

Dzieci odgadują rozwiązanie zagadki: CYRK

Rozmowa z dziećmi:
Kto występuje w cyrku?
Czy jest osoba, która nie była w cyrku?
Prezentacja przez nauczyciela różnych obrazków związanych z cyrkiem.

Ta kolorowa chusta będzie naszym namiotem (prowadzący rozkłada chustę).
Na znak prowadzącego uczniowie głośno liczą do trzech i wysoko podnoszą chustę- czynność te powtarzają dwa razy, podczas ostatniego wyrzutu wchodzą pod chustę.

Do miasta przybywa sławny cyrk. Rozpoczyna się przedstawienie. Artyści – uczestnicy zabawy wychodzą na arenę, idąc wokół chusty. Idziemy w rym muzyki naśladując np. idących siłaczy, baletnice, słonie itp.
(muzyka „Marsz Gladiatorów”)

Cyrk dziś przybył! Witam gości...
Wszyscy dobrze wiedzą o tym,
że wesoło w cyrku bywa.
A nasz cyrk jest kolorowy,
Nosi nazwę „Cyrk Nowy”!
Atmosfera jest cyrkowa!
Zaczynamy przedstawienie,
Są artyści i zwierzęta.
Powitajcie ich z radością,
Niech, więc zabrzmią głośne brawa.
Dziś, panowie oraz panie zobaczcie w cyrku naszym
piłeczkami żonglowanie.
Występ ocenicie sam.

• Zabawa żonglowanie piłeczkami na chuście w rym muzyki – piłki muszą krążyć wokół chusty, nie mogą wypaść poza chustą i wpaść do dziury. (muzyka „Boogie Time")
Dla żonglerów wielkie brawa!
Dalej jednak trwa zabawa.
Teraz zjawi się przed wami –
sztukmistrz z e sztuczkami.
• Znikająca piłka – mówiąc słowa czary mary hokus pokus piłka znika sprawić tak, aby wpadła do otworu.
• Kogo brakuje – uczestnicy stoją w kręgu z zamkniętymi oczami trzymają chustę na wysokości pasa. Prowadzący wybiera osobę (może być ich więcej), która wchodzi pod chustę. Następnie wszyscy otwierają oczy i odgadują, kto jest po chustą.
Nie do wiary, nie do wiary:
To naprawdę były czary.
A teraz goście – chłopcy i dziewczęta
Pora zobaczyć w cyrku zwierzęta
Przed Wami najsłynniejsza Małpa Filomena.
(zabawa przy muzyce Mała Filomena”)
płyta CD „Maluchy rosną nie tylko wiosną”
Były muzykalne małpy.
Teraz tutaj się naprężę.
Akrobata Stefan na arenę wstępuje
Wszystkim swoim pokazem dziwuje się!
(zabawa przy piosence „Siedmiokroczek” – uczestnicy tańczą przy chuście
Opis zabawy:
Cztery kroki najpierw w przód (zbliżamy się czterema krokami do środka koła)
Potem cztery kroki w tył (wracamy na obwód koła)
Tra, la, la tal, la, la i już każdy taniec zna. (wachlujemy chustą) x2
Do kolegi odwróć się (odwracamy głowę do kolegi z prawej i lewej strony)
Podaj rękę, albo dwie (trzymamy chustę ręką prawą dokładamy lewą)
Tra, la, la tal, la, la i już każdy taniec zna. (wachlujemy chustą) x2
I już tańczysz tak jak ja! (3 przytupy) (x2)
Potem ręce weź pod bok (opieramy chustę na biodrach)
Podskocz siedem razy hop (wykonujemy siedem podskoków)
Hop, hop, hop, hop, hop, hop (x2)
Jaki łatwy ten podskok (3 przytupy) (x2)
W kole stańmy wszyscy wraz (naciągamy chustę)
I zatańczmy jeszcze raz (chwytamy chustę lewą ręką)
Tra, la, la, tra, la, la (wachlujemy chustą) (x2)
I zabawa dalej trwa! (3 przytupy) (x2)
Teraz występ drapieżników!
O ostrożność prosimy,
Bo niedźwiedzie gryzonie wypuścimy.
(zabawa przy piosence „Stary niedźwiedź mocno śpi”)
Parada artystów się zaczyna tańczy cyrkowa rodzina
(Taniec przy muzyce „Polka Suwiec” płyta CD „Tańce dla każdego wieku”)

Opis zabawy:
Uczestnicy dobierają się w pary stojąc po obwodzie koła (koło zewnętrzne
i wewnętrzne).
Prawa noga, prawa noga ( wymach prawą nogą)
Lewa noga, lewa noga (wymach lewą nogą)
Teraz tańczą obie ręce, a na końcu głowa (ręce unosimy do góry, kiwamy głową)
Uff, uff, tańczy brzuch (x4)
Zakończyła się zabawa, niech, więc zabrzmią głośne brawa.

5. Zwijamy namiot cyrkowy.
(muzyka „Marsz Gladiatorów”)
Uczestnicy zabawy idąc w rytm muzyki wokół chusty żegnają się machając ręką i naśladując siłaczy, baletnice, słonie, itp. gdy muzyka ciche składają chustę ze wszystkich stron jednocześnie zawijając do środka.

6. Podsumowanie zajęć.
Prowadząca prosi uczniów, aby rzucając do siebie piłeczkę każda osoba powiedziała, co najbardziej się podobało. Nauczyciel dziękuje wszystkim za wspólną zabawę.
Załącznik nr 1
„Lokomotywa” Julian Tuwim

Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:
Tłusta oliwa.

Stoi i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:
Uch - jak gorąco!
Puff - jak gorąco!
Uff - jak gorąco!
Już ledwo sapie, już ledwo zipie,
A jeszcze palacz węgiel w nią sypie.
Wagony do niej podoczepiali
Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali,
I pełno ludzi w każdym wagonie,
A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy,
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata - o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym - same tuczone świnie,
W dziesiątym - kufry, paki i skrzynie,
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.
Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się wytężał,
To nie udźwigną, taki to ciężar.
Nagle - gwizd!
Nagle - świst!
Para - buch!
Koła - w ruch!

Najpierw -- powoli -- jak żółw -- ociężale,
Ruszyła -- maszyna -- po szynach -- ospale,
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem,
I kręci się, kręci się koło za kołem,
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,
I dudni, i stuka, łomoce i pędzi,
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Po torze, po torze, po torze, przez most,
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las,
I spieszy się, spieszy, by zdążyć na czas,
Do taktu turkoce i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to , tak to to, tak to to.
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,
Nie ciężka maszyna, zziajana, zdyszana,
Lecz fraszka, igraszka, zabawka blaszana.

A skądże to, jakże to, czemu tak gna?
A co to to, co to to, kto to tak pcha,
Że pędzi, że wali, że bucha buch, buch?
To para gorąca wprawiła to w ruch,
To para, co z kotła rurami do tłoków,
A tłoki kołami ruszają z dwóch boków
I gnają, i pchają, i pociąg się toczy,
Bo para te tłoki wciąż tłoczy i tłoczy,
I koła turkocą, i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!...