Re re kum kum, re re kum kum. Scenariusz warsztatów wiosennych

SCENARIUSZ WIOSENNYCH WARSZTATÓW
„Re re kum kum, re re kum kum”

Data realizacji:
25.04.2018

Cele:
• integracja środowisk szkolnych;

• zacieśnianie współpracy obu szkół;

• przyjęcie postawy empatii oraz szacunku wobec osób chorych;

• rozwijanie wyobraźni dziecka;

• kształtowanie umiejętności plastycznych;

• uwrażliwienie na piękno muzyki;

Metody:
zadaniowa, zabawowa
Formy:
zbiorowa, indywidualna

Pomoce:
 D. Dziamska ,,Edukacja przez ruch”,
 płyta CD z muzyką relaksacyjną do zajęć plastycznych ,, Zbieram, poszukuję, badam” cz. I,
 materiały plastyczne: białe kartki A3, kleje, pastele w kolorze zielonym, papierowe koła: zielone o średnicy 40 mm, zielone o średnicy 30 mm, żółte
o średnicy 20 mm, czarne o średnicy 20, taśma malarska, masa mocująca do zawieszania prac, ołówki, brązowy papier.
 Tekst wiersza Barbary Pasiuk „Żaba”
 Wiosenne zgaduj – zgadula (zagadki okolicznościowe)

I. PRZYWITANIE ZE ZGROMADZONYMI UCZNIAMI, PREZENTACJA PROWADZĄCYCH WARSZTATY NAUCZYCIELI.

II. ZABAWY INTEGRACYJNE

a. PUDEŁKO PYTAŃ
Dzieci siedzą na dywanie w siadzie skrzyżnym. Nauczyciel włącza muzykę, zadaniem dzieci jest podawanie sobie pudełka pytań w rytm muzyki. Kiedy muzyka cichnie, dziecko, które w danym momencie trzyma pudełko, otwiera je i odczytuje pytanie zapisane na kartce, następnie udziela odpowiedzi. Przykładowe pytania:
* Jaki masz dziś nastrój?
* Co sprawia Ci największą przyjemność?
* Jakie jest Twoje największe marzenie?
* Kiedy jestem wesoła/ wesoły to...

b. PODAWANIE PRZEDMIOTU, KTÓRY JEST....

Uczniowie stają w kole zwróceni twarzami do siebie. Prowadzący podaje woreczek
z grochem, który uczestnicy przekazują sobie tak, jakby ten przedmiot był: bardzo ciężki, gorący, kruchy, cuchnący, lepki itp. Prowadzący zmienia polecenia po każdej rundce.

III. ZAJĘCIA PLASTYCZNE „RE RE KUM KUM, RE RE KUM KUM” REALIZOWANE Z WYKORZYSTANIEM ELEMENTÓW SYSTEMU ,,EDUKACJA PRZEZ RUCH” AUTORSTWA DOROTY DZIAMSKIEJ.

 Uczniowie siadają czwórkami przy stolikach 4 osobowych;
 Otrzymują białe kartki A3, za pomocą taśmy malarskiej przytwierdzają
w poziomie kartki do podłoża. Jedna z osób prowadzących spotkanie prosi każdego z uczestników o wzięcie z koszyczka kredki do prawej ręki (w koszyczku znajdują się różne odcienie zielonego). Prowadzący zajęcia, włącza utwór muzyczny [ZPB nr 6], prosząc jednocześnie uczestniczące
w warsztatach dzieci o rytmiczne stawianie kresek na całej powierzchni kartki - PR (prawa ręka), na „HOP” przekazują kredkę sąsiadowi po prawej stronie. Następnie dzieci przekładają kredkę do lewej ręki LR (lewa ręka), na „HOP” przekazują kredkę sąsiadowi po lewej stronie (nauczyciel prezentuje sposób stawiania kresek na własnej kartce zawieszonej przed uczestnikami warsztatów);
 Rozmowa z dziećmi: prowadzący pyta:, Co przypominają Wam te kreski?
Z czym Wam się kojarzą?
 Prowadzący informuje uczestników warsztatów, że dziś będziemy komponować żaby na łące.
 Nauczyciel prezentuje sposoby składania z kółek żaby, (ćwiczenia w składaniu papieru – orgiami płaskie z kółek). Przy muzyce uczestnicy wybierają
z koszyczka dowolną ilość kółek [ZPB nr 4 -7];
 Ćwiczenia w określaniu emocji i samopoczucia. Prowadzący pyta:, Co czuje taka żabka? Jaka ona jest?

Wywieszenie wykonanych prac na tablicy.
Rozmowa z dziećmi:
 Jaki element zajęć podobał się Wam najbardziej?
 Czy coś Wam sprawiło trudność?

IV. WYSŁUCHANIE WIERSZA „ŻABA” AUTORSTWA BARBARY PASIUK

„Żaba”

Pewna, zbyt zielona żaba,
Na kamieniu nagle siada.

Nie chcę dłużej być zielona,
Dajcie mi już inne stroje.
Dłużej tego nie wytrzymam,
Pragnę zmienić ciuchy moje.

Nagle coś zagrzmiało w niebie,
Błysło, prysło, zahuczało.
Żaba patrzy wnet na siebie,
Nic z zieleni nie zostało

Cała jest uszczęśliwiona.
W swej czerwieni w trawie skacze.
W końcu jestem odmieniona,
W końcu inni mnie zobaczą.

Aż tu nagle – co za dziwo?!
Jakiś cień nad żabą krąży.
Z długim dziobem i nogami,
Czy się żaba schować zdąży?

Już ją bociek w dziobie trzyma,
Już unosi dziób do góry.
Żaba – błagam, nie wytrzymam.
I litośnie patrzy w chmury.

Żaba w płacz – oddajcie stroje,
Przezielone ciuchy moje.
Bociek krótko się zadumał –
Co natura mądrze dała –
Żeby żaba doceniała –
- połknął żabę, już nie płacze.

V. WIOSENNE ZGADUJ – ZGADULA (PREZENTACJA FOTOGRAFII ROŚLIN
I ZWIERZĄT WYMIENIONYCH W ZAGADKACH).
• W marcu się zaczyna, gdy się kończy zima .Przyjdzie z wiatru ciepłym wiewem, z pięknem kwiatów, z ptaków śpiewem. (wiosna)
• Mówią – że w nim jak w garncu, nieustanna zmiana. Słońce grzeje w południe, mrozek szczypie z rana, a do tego jeszcze przelatują deszcze! (marzec)
• Po marcu przyjeżdża w kwiecistej karecie. Przed majem odjeżdża. Kto taki? Czy wiecie? (kwiecień)
• Chociaż to miesiąc długi, to najkrócej się nazywa. i co roku tym się chlubi, że zielenią świat okrywa. (maj)
• Zobaczysz je wiosną, gdy na wierzbach rosną. Srebrne futra mają. Jak się nazywają? (bazie)
• Powrócił do nas z dalekiej strony, ma długie nogi i dziób czerwony. Dzieci się śmiały, gdy go witały, żabki płakały przez dzionek cały. (bocian)
• Co ona przekopie, to one wygładzą. W domowym ogródku bardzo się przydadzą. (grabie)
• Co buduje każdy ptak, by chować pisklęta, a tylko kukułka, o tym nie pamięta? (gniazdo)
• Są żółte jak kaczuszki. Myślicie, że mają nóżki. Nie wcześnie, chłodną wiosną na mokrej łące rosną. (kaczeńce)
• Gdy niebo wdzieje szary kubraczek, a potem rzewnie się rozpłacze ,gdzie spadnie łez tych liczba duża, tam z wody się zrobi wielka ... (kałuża)
• Przez śnieg się odważnie przebijam. Mróz nawet mnie nie powstrzyma. Mam listki zielone, tak jak wiosna, a dzwonek bielutki jak zima. (przebiśnieg)
• Kiedy jest zimno, kiedy deszcz pada, gdy na dwór wychodzisz na siebie wkładasz. (płaszcz)
• Przyszła wiosna od lasku z kluczykami przy pasku. a te klucze pachnące, można znaleźć na łące. (pierwiosnki)
• Tam, w lesie cienistym, zakwita niebiesko. Na łące na pewno czułby się kiepsko. a gdy zakwita w marcu, to wtedy już wiecie, że nieodwołalnie jest wiosna na świecie. (przylaszczka)
• On pierwszy do nas z ciepłych krajów wrócił, i nad polami piosenkę zanucił (skowronek)

VI. PODZIĘKOWANIA ZA WSPÓLNĄ ZABAWĘ, POŻEGNANIE Z WYCHOWANKAMI PRZYSZPITALNEJ SZKOŁY.