Teatr w przedszkolu. Scenariusz zajęć otwartych w grupie 5-latków

SCENARIUSZ ZAJĘĆ OTWARTYCH
W GRUPIE DZIECI 5 – LETNICH

Prowadząca: Ewelina Janowska

1. Temat: Teatr w przedszkolu
2. Cele:
a) cele ogólne:
- wprowadzenie dziecka w świat uniwersalnych wartości, takich jak: dobro, prawda,
- ukazanie kłamstwa jako niewłaściwego sposobu rozwiązywania problemów,
b) cele operacyjne:
Dziecko:
- systematyzuje swoją wiedzę na temat teatru,
- w skupieniu ogląda inscenizację utworu, wypowiada się na jego temat,-
- kształtuje umiejętność dokonywania wyboru i mówienia prawdy,
- weryfikuje prawdziwość zdań,
- wykonuje maskę teatralną.
3. Formy, metody i środki dydaktyczne:
a) formy pracy: praca z całą grupą,
b) metody pracy:
- czynne: zadań stawianych dziecku,
- oglądowe: obserwacja, pokaz,
- słowne: rozmowa, polecenia, inscenizacja,
c) środki dydaktyczne: tamburyno, fragment utworu N. Usenko „Ala i As”, tekst rymowanki, kukiełki, sylwety, utwór J. Tuwima „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”, sylwety buziek: uśmiechniętych i smutnych, szablony masek teatralnych, klej, włóczki, gumka, brokat, kredki, mazaki, płyta CD z piosenką.
4. Przebieg
1. Powitanie przybyłych gości, dzieci „Iskierka uśmiechu” – „Posyłam do Was iskierkę uśmiechu, która powróci do mnie w pośpiechu”.
2. Rozmowa na temat teatru – przypomnienie wiadomości o teatrze: jak wygląda teatr? (duży budynek, jest scena, na której grają aktorzy, miejsca dla widzów), kto tworzy teatr? (aktorzy, zamiast aktorów mogą grać kukiełki, pacynki, widzowie, reżyser, scenograf), czy Wy chcielibyście zostać aktorami?
Praca aktora jest bardzo trudna, ale przyjemna. Aktor musi długo ćwiczyć, aby mówić wyraźnie, głośno, powoli. Każdy aktor na chwilę staje się kimś innym, wciela się w postać, dlatego musi poznać dobrze swoją postać, wiedzieć o niej jak najwięcej. Przygotowałam dla Was ćwiczenia, które pokażą nam, czy już dziś moglibyście zostać aktorami. Słuchajcie uważnie moich poleceń.
3. Ćwiczenia teatralne dla przyszłych aktorów:
- zabawa ruchowo – naśladowcza „Jak aktorzy” – poruszanie się przy dźwiękach tamburyna, podczas przerwy – zatrzymanie się i odegranie scenki zaproponowanej przez nauczyciela: jesteśmy weseli, jesteśmy smutni, wakacje nad morzem;
- ćwiczenia dykcyjne z wykorzystaniem fragmentu utworu N. Usenko „Ala i As”: „Na polanie, tam pod lasem,
biega Ala z pieskiem Asem.
Ala śpiewa coś i krzyczy,
a As ciągnie ją na smyczy”.
Wypowiadanie wiersza z różnym natężeniem głosu: cicho, głośno, ze wzrastającym natężeniem głosu, z różną intonacją: wesoło, smutno, ze złością, w różnym tempie: powoli, szybko.
- ilustracja ruchowa rymowanki „Wielki smok”:
„Wielki smok szedł do przodu kroki trzy,
zrobił przysiad i wyszczerzył groźne kły.
Skoczył w górę i rozłożył skrzydła swe,
latał wkoło, by pogubić myśli złe.
W chłodnej wodzie pływał żabką też,
na czworakach chodził, tak jak jeż.
Gdy się zmęczył, to zwinięty w kłębek spał,
kolorowe sny całą nockę miał”.
4. Inscenizacja utworu J. Tuwima „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci” z wykorzystaniem kukiełek, sylwet.
Wypowiedzmy razem czarodziejskie zaklęcie „Simsalabim a psik!”, które pozwoli nam przenieść się do cudownego świata bajek. Po trzykrotnym wypowiedzeniu zaklęcia dzieci siadają, a nauczyciel zaprasza na przedstawienie: Mam zaszczyt zaprosić wszystkich zebranych na przedstawienie „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”.
5. Rozmowa na temat utworu „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”:
- kto występował w naszym przedstawieniu? Grześ, ciocia, postacie o których opowiadał Grześ: tata Halinki, oficer, trzy dziewczynki;
- jak Grześ został nazwany? (kłamczuchem);
- kto to jest kłamczuch? (osoba, która kłamie), a czym jest kłamstwo? (mówienie nieprawdy);
- kogo Grześ okłamał? (ciocię);
- opowiedzcie mi, na czym to kłamstwo polegało, o co zapytała Grzesia ciocia? (ciocia zapytała Grzesia, czy wysłał list, którego mu nie dala, ale Grześ okłamał, że tak);
- jak myślicie, czy Grześ postąpił dobrze, czy źle?; czy mógł postąpić inaczej?;
- jak może czuć się osoba okłamywana? (jest smutna, czuje się źle, oszukana, odtrącona, jest jej przykro, boi się na nowo zaufać ludziom);
- a czy Wam zdarza się kogoś okłamać?, kiedy, w jakich sytuacjach? Kłamstwo jest czymś bardzo złym. Zawsze i w każdej sytuacji należy mówić prawdę.
6. Zabawa orientacyjno – porządkowa „Maski” – swobodne poruszanie się po sali przy piosence „Abrakadabra”, na przerwę w muzyce i hasło „maski” naśladowanie twarzą wymyślonego grymasu, śmiesznej minki.
7. Zabawa „Prawda czy plotka?” – weryfikacja przez dzieci prawdziwości zdań wypowiadanych przez nauczyciela i podnoszenie do góry odpowiedniej sylwety: prawda – uśmiechnięta buzia, nieprawda – smutna buzia. Zdania:
- Trawa jest koloru czerwonego;
- Na dębie rosną żołędzie;
- Cytryna ma słodki smak;
- Cukier jest gorzki;
- Latem lepimy bałwana;
- Zimą możemy jeździć na nartach.
A teraz każdy z Was przed podniesieniem buźki zastanowi się przez chwilkę i dopiero podniesie buźkę: Czy od dzisiaj postaracie się zawsze mówić prawdę? Jeśli tak – podnosicie buzię uśmiechniętą, jeśli nie – smutną buzię.
8. Zabawa kołowa ze śpiewem „Stary niedźwiedź...”.
9. Wykonanie masek teatralnych przez dzieci.
Pokolorujcie i ozdóbcie maski teatralne, tak abyście mogli zagrać w niej ulubioną postać z bajek czy baśni.
10. Prezentacja masek.
11. Podziękowanie gościom, dzieciom, na zakończenie „Iskierka uśmiechu”.