Ekologia w nauczaniu dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym

Realizacja zadań ekologicznych przyczynia się do rozbudzania zainteresowań dziecka niepełnosprawnego, poprawia koncentrację uwagi, usprawniania percepcję wzrokową i słuchową oraz koordynację wzrokowo-ruchową. Rozwija u niego wrażliwość na piękno przyrody w różnych porach roku. Organizuje takie sytuacje, które kształtują samodzielność, wyobraźnię, inicjatywę twórczą i zaradność.
Istotną cechą zachowania się dziecka niepełnosprawnego intelektualnie jest żywe zainteresowanie otoczeniem. Przyroda urzeka swym bogactwem, pięknem, obfitością zjawisk, barw i głosów. To mobilizuje, fascynuje i sprawia, że dzieci te uaktywniają się zadając pytania, na które oczekują odpowiedzi.
Obserwacji przyrodniczych dokonujemy podczas wycieczek w różne ciekawe miejsca: Leśna Ścieżka Przyrodniczo – Edukacyjna na Górze Chełmskiej, rezerwat ptactwa wodnego Jezioro Lubatowo, rezerwat Parnowo, ogród botaniczny we Włokach.
Zajęcia o tematyce przyrodniczej i ekologicznej przeprowadzają leśnicy, ornitolog, pracownicy PGK, MWiK oraz członkowie z koła łowieckiego.
Lokalizacja Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Koszalinie sprawia, że zajęcia z zakresu przyrody, odbywają się codziennie. Bliskość pięknego parku i rzeki Dzierżęcinki sprzyja poznawaniu skarbów przyrody i sposobów ich ochrony.
Środowisko, w który żyjemy ulega degradacji, zmobilizowało mnie to, do zmiany tradycyjnych form i metod pracy.
Inspiracją do prowadzonych działań było ukończenie kursu Polsko-Amerykańskiego Programu edukacji ekologicznej „Krąg”.
Na kursie tym nabyłem umiejętności animowania działań w środowisku lokalnym na rzecz ekorozwoju oraz pracy instruktorskiej w dziedzinie nauczania aktywnych metod edukacji środowiskowej.
Celem wprowadzenia przeze mnie elementów wychowania ekologicznego jest przede wszystkim wdrażanie wychowanków do przyjaznego odnoszenia się do roślin i zwierząt, poznanie i zrozumienie przez nich bliższego i dalszego środowiska przyrodniczego oraz jego znaczenia w życiu człowieka. A także kształtowanie różnych nawyków aktywności ekologicznej.
Dążę do tego, aby dzieci te, potrafiły wykonywać proste prace związane z uprawą i pielęgnowaniem znanych roślin ozdobnych i warzyw, miały opiekuńczy stosunek do organizmów żywych oraz potrafiły zachować się w przypadku żywiołów i zagrożeń ze strony przyrody. Uczę wykorzystywania zasobów przyrody z jednoczesną jej ochroną, wskazując na jej piękno i obfitość.
Wprowadzając nowe formy pracy koncentrowałem się na wyrabianiu poczucia odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego, w którym przebywamy oraz wzbogacaniu wiadomości na temat przyrody.
Wewnątrzszkolny Konkurs Ekologiczny jest podsumowaniem pracy.
Po konkursie wiem co uczniowie już opanowali a na co jeszcze muszę zwrócić uwagę w czasie zajęć.
W działaniu na rzecz ekologii współpracuję z różnymi instytucjami, m.in. Wydziałem Infrastruktury Urzędu Miejskiego w Koszalinie, Przedsiębiorstwem Gospodarki Komunalnej w Koszalinie, Miejskimi Wodociągami i Kanalizacji w Koszalinie, Nadleśnictwem Karnieszewice, Nadleśnictwem Manowo , Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Koszalinie, Ogólnopolskim Towarzystwem Ochrony Ptaków w Gdańsku.
Bierzemy udział w programie edukacyjnym: „Ptaki” organizowanych przez OTOP.
Systematycznie włączamy się do akcji ekologicznej organizowanego przez Wydział Infrastruktury UM w Koszalinie oraz przez klub płetwonurka „Mares” – sprzątania brzegu rzeki Dzierżęcinki.
Swoimi działaniami zmierzam do tego, aby dziecko zrozumiało, że to wszystko, co jest niezbędne do życia, człowiek czerpie z przyrody. Aby potrafiło wykorzystywać jej zasoby w gospodarstwie domowym, w trakcie zabaw i nauki, podczas pracy i odpoczynku.

Piotr Pękała
Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Koszalinie