Bocianowo - scenariusz zajęć z edukacji plastycznej dla dzieci 5-letnich

Cel główny:
• kształtowanie wyobraźni i umiejętności twórczych
• doskonalenie sprawności ruchowej i koordynacji wzrokowo-ruchowej
• rozszerzenie zasobu słownictwa oraz wykorzystywanie i tworzenie okazji
do pogłębiania wiedzy na temat bocianów – doskonalenie percepcji słuchowej
• kształtowanie opiekuńczej postawy wobec zwierząt

Cele szczegółowe:
• dzieli wyraz na sylaby, głoski
• wyodrębnia głoski w wyrazie, nazywa głoski w nagłosie, w wygłosie
lub w środku wyrazu o prostej budowie fonetycznej
• tworzy kompozycję przestrzenną z materiału przyrodniczego
• usprawnia małą motorykę
• zna budowę ciała i zwyczaje bociana białego
• aktywnie uczestniczy w inscenizacji wiersza w wykonaniu nauczycielki
• aktywnie uczestniczy w zabawie ruchowo-muzycznej organizowanej
przez nauczycielkę

Forma:
• zajęcia zorganizowane z całą grupą

Metody pracy:
• słowne
• oglądowe (pokaz)
• praktycznego działania

Środki dydaktyczne:
• zagadki o bocianach
• ilustracja przedstawiająca budowę ciała bociana
• plansza z wyrazem „BOCIAN”
• kolorowe kartoniki służące do ułożenia zapisu graficznego wyrazu „BOCIAN”
• wiersz I. Suchorzewskiej p.t.: „Bociany”
• sylwety bocianów, parawan do inscenizacji
• prezentacja multimedialna p.t.” Bocian”
• czapka bociana, opaski z sylwetami żab, atrapy stawów z brystolu
• „Bocian i żaby” – piosenka do zabawy ruchowo-muzycznej
• materiał przyrodniczy do budowy gniazd
• szablon maski bociana (nożyczki, klej, czerwone kredki ołówkowe)

Podstawa programowa: 5.4); 6.3); 7.1); 9.2); 12.1); 14.6)

Przebieg zajęć:

1. Powitanie dzieci przez nauczycielkę.
2. „Bocianowo” - wprowadzenie do tematu zajęć. Zaproponowanie odgadnięcia zagadek.
Powrócił do nas z dalekiej strony,
ma długie nogi i dziób czerwony.
Dzieci się śmiały, gdy go witały,
żabki płakały przez dzionek cały.

Przysiadły na topoli, stare gniazdo poznały,
dzieciom na powitanie o wiośnie klekotały.

Nauczycielka umieszcza ilustrację bociana na tablicy i pyta zwracając uwagę
na udzielanie odpowiedzi pełnym zdaniem:
• Kiedy powracają do nas bociany? – wiosną
• O czym klekotały bociany w zagadce? – o wiośnie
• Gdzie „mieszkają” bociany? – w gniazdach zbudowanych na dachach domów, kominach, słupach
• Jak wygląda bocian? – chętne dziecko podchodzi do ilustracji i opisuje budowę bociana przy użyciu wskaźnika, z pomocą nauczycielki (bocian to duży ptak, ma białe upierzenie i czarne lotki, czerwone nogi i dziób).
Nauczycielka informuje dzieci, że bocian jest duży, ma charakterystyczne długie, czerwone nogi i długi, czerwony dziób. Upierzenie białe z czarnymi lotkami.
3. „Bocian” – słownik obrazkowo-wyrazowy. Zabawa dydaktyczna.
• sylabizowanie z wyklaskiwaniem sylab
• głoskowanie z wyklaskiwaniem głosek
• podział na samogłoski i spółgłoski (b o c i a n)
• ułożenie zapisu graficznego wyrazu z rozsypanki wyrazowej (b o c i a n)
• czytanie globalne podanego wyrazu
4. „Bociany" – inscenizacja wiersza Ireny Suchorzewskiej w wykonaniu nauczycielki,
z wykorzystaniem sylwetami bocianów. (mini teatrzyk).
Klekce bocian bocianowej
W Afryce nad rzeką:
-Czas się zbierać do podróży,
Do Polski daleko!
Kiwa dziobem bocianowa,
Brodząc w ciepłej rzece:
-Bardzo chętnie, już mój mężu
Do domu polecę.
Tu mi jakoś za gorąco,
Duszno, słońce męczy
Nigdy nie ma niepogody,
Deszczu, chmur i tęczy!
-Tam nas czeka chłodna łąka,
Czekają topole,
Złote jaskry i kaczeńce...
...I gniazdo na szkole!

● Czego dowiadujemy się o bocianach z tego wiersza?
● Za czym, będąc w Afryce, tęskniły bociany?
● Czego brakowało im w ciepłej Afryce?

5. „Bociany” – nauczycielka odtwarza prezentację multimedialną z zasobu edukacyjnego. Uzupełnia wiadomości w niej zawarte, wyjaśnia ewentualne wątpliwości i pytania dzieci. Podaje pozostałe informacje i ciekawostki dotyczące bocianów. Prezentuje ilustrację przedstawiającą pożywienie bocianów.
Wbrew potocznej opinii na temat pokarmu boćków, składa się on głównie z gryzoni
i owadów, a nie żab. Żaby są ważnym składnikiem pożywienia tylko na przedwiośniu, gdy owady i gryzonie są jeszcze nieliczne. Boćki jedzą wszystko, co trafi im pod dziób. Mogą to być zarówno dżdżownice, jak i żaby, jaszczurki i węże, małe i duże owady, w tym głownie chrząszcze, gryzonie, ryby.
6. „Bocian i żaby” – zabawa ruchowo-muzyczno-słowna prowadzona metodą K. Orff’a.

Na łące bocian przystanął
Na jednej nodze stanął
A żaby w koło rechotały: rech, rech
Tak bardzo go denerwowały
(śpiew bociana) – Kle, kle, kle złapię cię 2x
(śpiew żab) – He, he, he, he, he, he
Na swej nodze złap bocianie mnie
(bocian) – Kle, kle, kle złapię cię

Zasady zabawy: Wybieramy bociana, pozostałe dzieci to żaby. Po ostatnich słowach bociana żaby wskakują do stawów. Złapane żaby odpadają z zabawy. Po chwili następuje zmiana bociana.
Refleksja po zabawie:
• „Łatwiej było być bocianem, czy żabą?”
• „Jak myślicie, czy bocian zjada żaby?”
• „Czym żywi się nasz bocian?”
7. „Budujemy bocianie gniazda” – eksperyment plastyczno-techniczny
z wykorzystaniem materiału przyrodniczego, praca według instruktażu słownego nauczycielki oraz prezentacji wzoru gniazda. Zachowanie bezpieczeństwa oraz ładu
i porządku w miejscu pracy.
Nauczycielka podaje informację, że konstrukcję gniazda tworzą patyki i gałęzie układane w formie pierścienia. Nieckę środkową, czyli wyściółkę, stanowi drobniejszy materiał: siano, słoma.
Dzieci próbują zbudować gniazda – zauważają, że nie jest to takie proste. Uświadamiają sobie, jak wiele wysiłku muszą włożyć ptaki w budowę gniazda,
i choćby dlatego nie wolno ich niszczyć.
8. „Maska bociana” – kolorowanie, wycinanie i sklejanie elementów szablonu przedstawiającego maskę bociana. Zachowanie bezpieczeństwa podczas korzystania
z ostrych narzędzi (nożyczki). Zachowanie ładu i porządku w miejscu pracy.
9. Prezentacja i omówienie wytworów, ekspozycja prac.
10. Ewaluacja.
Dzieci próbują wypowiedzieć się na temat zajęć przeprowadzonych przez nauczycielkę poprzez zajęcie miejsc na rozłożonej chuście animacyjnej. Nauczycielka prosi dzieci, którym zajęcia się podobały o zajęcie miejsca na chuście.

Opracowała Marta Komsta