Nauka piosenki "Siedzi sobie zając". Scenariusz lekcji muzyki w klasie I z zastosowaniem metody Carla Orffa

Scenariusz lekcji muzyki w klasie I
z zastosowaniem metody Carla Orffa

Temat: Nauka piosenki Siedzi sobie zając.

Poziom kształcenia: edukacja wczesnoszkolna
Czas trwania zajęć: 2 jednostki lekcyjne
Miejsce zajęć: klasa szkolna
Cele – uczeń:
- potrafi odtworzyć słyszany rytm,
- śpiewa piosenkę,
- chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie i zabawach ruchowych,
- reaguje na zmiany zachodzące w muzyce,
- zna nazwy instrumentów perkusyjnych,
- maszeruje, biega, podskakuje w rytm słyszanej muzyki,
- potrafi grać na instrumentach perkusyjnych.
Formy pracy: indywidualna, grupowa, zbiorowa.
Formy aktywności muzycznej: śpiew, ruch przy muzyce, gra na instrumentach.
Metody pracy: słowna, oglądowa, praktycznego działania.
Środki dydaktyczne: zwój papieru z zagadką, instrumenty perkusyjne, syntezator.

Przebieg zajęć:

1. Powitanie klasy i sprawy organizacyjne.

2. Wprowadzenie do tematu zajęć.
Nauczyciel umieszcza na tablicy zwój papieru. Prosi chętnego ucznia o odczytanie zawartości listu – zagadki:

„Krótki ogon, długie uszy, żyje sobie w leśnej głuszy lub kica po polu”

Pozostała część grupy odgaduje rozwiązanie zagadki – zając.

3. Recytacja fragmentu tekstu zagadki w podanym rytmie ze zmianą tempa i dynamiki.
Nauczyciel wyklaskuje uczniom rytm.

4. Prezentacja nowej piosenki Siedzi sobie zając.
Nauczyciel gra na syntezatorze i śpiewa.

Siedzi sobie zając

Siedzi sobie zając pod miedzą,
A myśliwi o nim nie wiedzą.
Jak zając trąbkę posłyszy,
Ucieka, aż się zadyszy.
Hop sa sa, do lasa!

Ucieka zajączek do lasu,
Myśliwi tuż za nim: hu, hu, hu!
Ty zajączku, nie trać czasu,
Ty zajączku, myk do lasu.
Hop sa sa, do lasa!

5. Omówienie treści piosenki.

6. Zabawa muzyczno-ruchowa Zając.

Dzieci, w zależności od akompaniamentu, maszerują lub biegają po obwodzie koła. Gdy usłyszą wysokie dźwięki grane przez nauczyciela – uciekają, naśladując kicanie zająca. Gdy usłyszą niskie dźwięki, chowają się w kryjówce – wyznaczonej przestrzeni. Zabawę powtarzamy.

7. Zabawa taneczna do piosenki.

Dzieci podają sobie ręce w parach i ustawiają się w kole.
Takty 1-8 – idą parami dookoła, w ósmym takcie zatrzymują się, opuszczają ręce i odwracają przodem do siebie.
Takty 9-16 – te, które znajdują się na zewnątrz, tańczą bocznym cwałem po okręgu koła w prawą stronę i z końcem melodii wracają na miejsce. Stojące wewnątrz koła klaszczą miarowo.
Przy powtórzeniu melodii dzieci zamieniają się rolami.
Melodia powtarza się jeszcze raz:
Dzieci znowu wędrują parami dookoła przez pierwsze osiem taktów. Zatrzymują się i zwracają przodem do siebie.
Takty 9-16 – wszystkie tańczą bocznym cwałem w swoją prawą stronę. Gdy dzieci znajdą się naprzeciw partnerów, zatrzymują się i klaszczą w dłonie do końca melodii.

8. Nauka piosenki (fragmentami, metodą ze słuchu).
Zaprezentowanie piosenki przez nauczyciela.
Ponowne zaśpiewanie piosenki przez nauczyciela oraz omówienie budowy utworu (zwrotki, refren, tempo, dynamika, itp.).
Kolejne zaśpiewanie piosenki przez nauczyciela – dzieci śledzą i kreślą przebieg linii melodycznej (wnoszenie, opadanie, dźwięki wysokie, niskie).
Próby śpiewania piosenki bez słów na wybranej sylabie neutralnej (to to, no, no).
Śpiewanie poszczególnych fraz piosenki za nauczycielem.
Łączenie w większe fragmenty.
Próby wspólnego śpiewu piosenki.

9. Nauka akompaniamentu na instrumentach perkusyjnych.
Uczniowie i nauczyciel śpiewają piosenkę sylabami rytmicznymi. Po kilku powtórzeniach dzieci powinny zapamiętać, w którym miejscu pojawiają się ósemki, a w których ćwierćnuty.
Nauczyciel dzieli uczniów na zespoły, przydziela instrumenty i omawia zadania dla poszczególnych grup:
I grupa wykonuje ósemki na drewienkach.
II grupa wykonuje ćwierćnuty na talerzach i trójkątach.
Po czym następuje zmiana ról.

Dzieci z nauczycielem śpiewają piosenkę z akompaniamentem.

10. Zakończenie zajęć.
Dzieci wypowiadają się na temat swoich wrażeń i odczuć.
Nauczyciel podsumowuje lekcję i ocenia pracę uczniów.