Święta tuż, tuż - usprawnianie aparatu artykulacyjnego z wykorzystaniem opowiadania A. Galicy "Bajeczka wielkanocna"

Scenariusz zajęć otwartych z rodzicami
pt. „ Święta tuż, tuż” - usprawnianie aparatu artykulacyjnego
na podstawie opowiadania A. Galicy „ Bajeczka wielkanocna”.

Cele ogólne:
- usprawnianie aparatu artykulacyjnego,
- kształtowanie prawidłowego toru oddechowego,
- rozwijanie słuchu fonematycznego,
- rozwijanie sprawności manualnych.

Cele operacyjne:
- dziecko wykonuje ćwiczenia aparatu artykulacyjnego,
- Kształtuje prawidłowy tor oddechowy podczas zabaw ze słomkami,
-dzieli słowa na sylaby, głoski, określa głoski w nagłosie, śródgłosie i wygłosie,
-wykonuje świąteczny koszyczek z pisankami z wykorzystaniem różnorodnych materiałów.

Środki dydaktyczne: makieta wiosennej łąki, gałązki wierzbowych kotków, sylwety kurczaczka, zajączka i baranka, płyta cd, słomki, koperty z obrazkami ( pisanka, mazurek, palma, baranek, baba) oraz podpisami do obrazków, sylwety czerwonych i zielonych jajeczek, sylweta wielkanocnego koszyczka, styropianowe jajka ,ozdoby, babeczki, klej, pisaki lukrowe.
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Przebieg zajęć:

1.Powitanie wielkanocną piosenką.
2.Ćwiczenia z kinezjologii edukacyjnej z wykorzystaniem muzyki - ruchy naprzemienne. Nauczyciel wykonuje ćwiczenia naprzemienne do muzyki , dzieci wspólnie z rodzicami naśladują jego czynności.
3.Opowiadanie A. Galicy pt.„ Bajeczka wielkanocna” - ćwiczenia aparatu artykulacyjnego. Dzieci słuchają opowiadania nauczyciela z wykorzystaniem sylwet występujących w opowiadaniu zwierzątek, słoneczka i wierzbowych kotków. Dzieci wykonują wspólnie z rodzicami demonstrowane przez nauczyciela ćwiczenia aparatu artykulacyjnego.

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków ( dzieci starają się wysunąć język jak najdalej z buzi).
- Jeszcze chwilkę- mruczały wierzbowe Kotki- daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać? ( dzieci mruczą wypowiadając długo mmmm)
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
- Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka –puk, puk ( dzieci naśladują pukanie i wymawiają głośno i wyraźnie: puk,puk)
-Stuk, stuk- zastukało coś w środku jajka ( dzieci stukają o podłogę i wymawiają długo stuk, stuk)i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka , na głowie uczesało mu czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
- Najwyższy czas – powiedziało-to dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
- Już czas. Wielkanoc za pasem- powiedziało Słońce- a co to by była za Święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, bo jest jeszcze bardzo malutki a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
- Kogo, kogo?- dopytywał się Zajączek kicając po łące( dzieci wymawiają kic, kic, kic)
_ Kogo,kogo?- popiskiwało Kurczątko , starając się nie zgubić w trawie.
( dzieci wymawiają cicho pi,pi,pi)
- Kogo, kogo?- szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki ( dzieci wymawiają cicho szu, szu, szu).
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dookoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
- Wstawaj śpioszku- mówiło- baś, baś, baś już czas ( dzieci powtarzają baś, baś, baś).
A to coś odpowiedziało mu głosem dzwoneczka dzeń, dzeń, dzeń.( dzieci wymawiają dzeń, dzeń, dzeń).
Zajączek z Kurczątkiem wyciągnęli z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły , że to coś ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
- Co to,? Co to?- pytał Zajączek.
- Dlaczego tak dzwoni? Piszczał Kurczaczek ( dzieci wymawiają długo pi,pi,pi).
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwoneczkiem na szyi.
- To już święta, święta, święta- szumiały wierzbowe Kotki( dzieci naśladują szum drzew). A Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc piosenkę.
4.Zabawa ruchowa do piosenki „Już Wielkanoc”.
Dzieci razem z rodzicami śpiewają piosenkę i poruszają się w jej rytm wykonując czynności zgodnie z jej słowami ( powtarzają odgłosy wydawane przez zwierzątka z piosenki).
5.Zabawa „ Wielkanocne słowa”
Dzieci otrzymują koperty z obrazkami ( baba, mazurek, palma, pisanka, baranek) i podpisami do obrazków. Nazywają obrazki, dzielą słowa na sylaby, głoski, określają głoski w nagłosie, śródgłosie i wygłosie.
Dopasowują podpisy z kopert do odpowiednich obrazków.
6.Zabawa „ Prawda, fałsz”
Dzieci otrzymują sylwety papierowych jajeczek w dwóch kolorach zielonym i czerwonym oraz słomki. Zadaniem dzieci jest określić czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe i ponieść do góry za pomocą słomki odpowiedni kolor jajeczka. Jeżeli zdanie jest prawdziwe podnoszą do góry zielone jajeczko, jeżeli nie czerwone.
1.W słowie „baranek” słyszymy na początku głoskę „b”.
2.W słowie „pisanka” słychać samogłoskę ”i” .
3.W słowie „mazurek” na końcu słyszymy głoskę „z”
4.W słowie „baba” słyszymy dwie głoski „b”
5.W słowie „palma” słyszymy 6 głosek.
7.Ozdabianie wielkanocnego koszyczka z jajeczkami oraz wielkanocnych babeczek z wykorzystaniem różnych materiałów.
8.Ewaluacja zajęcia.
Dzieci wypowiadają się na temat tego, co zapamiętały z zajęć ,co się najbardziej podobało? Dzieci wspólnie z rodzicami umieszczają zielone lub czerwone jajeczka na sylwecie wielkanocnego koszyczka umieszczonego na tablicy (przyklejają zielone jeśli zajęcia się podobały, czerwone jeśli nie ).
9.Umieszczenie ozdobionych przez dzieci wspólnie z rodzicami wielkanocnych koszyczków na wystawie w szatni.