Gwiazdka w Bullerbyn

I. Część wstępna

1. Sprawdzenie zadań domowych
2. Wprowadzenie do tematu zajęć:
Wysłuchanie fragmentu książki Astrid Lindgren „Dzieci z Bullerbyn” – rozdział pt.: „Jak obchodzimy w Bullerbyn Gwiazdkę?”
-dzieci próbują odgadnąć, z którego rozdziału pochodzi przeczytany fragment
-dzieci opowiadają dalszą część rozdziału - zwyczaje bożonarodzeniowe

II. Część podstawowa

1. Zwyczaje Bożonarodzeniowe w Szwecji

-Opowiadanie nauczyciela o zwyczaju obchodzenia święta Łucji
-Ciche czytanie ze zrozumieniem
-uczniowie czytają tekst o bożonarodzeniowych zwyczajach i odpowiadają na pytania dołączone do tekstu, popierając je odpowiednimi fragmentami, wyszukanymi w tekście

2. Zabawa muzyczno-ruchowa „Pieczenie pierników”

3. Dodawanie dziesiątek w zakresie 1000 z przekroczeniem setek

4. Porównanie zwyczajów bożonarodzeniowych w Szwecji i w Polsce –
-uczniowie w grupach na podstawie przeczytanego tekstu porównują świąteczne tradycje polskie ze szwedzkimi wpisując różnice i podobieństwa w kartach pracy

5. Odejmowanie dziesiątek w zakresie 1000 z przekroczeniem setek

6. Wykonanie dekoracji bożonarodzeniowej – bombki techniką witrażu

III. Część końcowa

1. Zadanie pracy domowej:

2. Ewaluacja.
-Podsumowanie zajęć. Utrwalenie najważniejszych świątecznych tradycji w Szwecji
-Żegnajcie dzieci z Bullerbyn – rozmowa podsumowująca krąg tematyczny

załącznik

W domach zbliżające się święta Bożego Narodzenia zwiastują adwentowe świeczniki i dziecięce „bożonarodzeniowe” kalendarze. W witrynach sklepowych i na ulicach, co najmniej tydzień wcześniej, cieszą wzrok ozdoby gwiazdkowe, bożonarodzeniowe dekoracje.
Na dzień lub dwa przed Bożym Narodzeniem przynosi się do domu drzewko i dekoruje świecącymi przedmiotami, owiniętymi wesoło słodyczami, słomkowymi ozdobami i lampkami. Tuż przed Bożym Narodzeniem przystraja się mieszkania wszelkiego rodzaju świątecznymi ozdobami - świecami, pięknymi obrusami, dywanikami (tzw. makatki), krasnalami, aniołami, piernikowymi domkami, które piecze się w każdym domu. Na drzwiach wiesza się zielone wianuszki z borówkowych lub sosnowych gałązek.

Osobliwością jest to, że punkt kulminacyjny świąt przypada w Wigilię 24 grudnia. Około godziny 15 je się wigilijny obiad i rozdaje prezenty, zazwyczaj po obejrzeniu w TV niezwykle popularnych filmów animowanych Walta Disneya. Potrawy na stole wigilijnym nie są postne, jak w wielu krajach. Stoły uginają się pod ilością różnych potraw. Najważniejsze to; szynka, galareta z wieprzowych nóżek, ryż z owsianką.
Po obiedzie wszyscy zbierają się wokół choinki, aby otrzymać prezenty, które rozdaje Jultomten.

Dorosły człowiek lub „wynajęty” sąsiad, zarzuciwszy sobie worek na plecy, puka w przebraniu Krasnala (Mikołaja) do drzwi i zadaje pytanie: „Czy są tu grzeczne dzieci?”
Zgodnie z tradycją, Szwedzi idą do kościoła dopiero wcześnie rano, czasem robią wyścigi na saniach lub wozach, wierząc, że kto pierwszy dotrze na miejsce – temu będzie się szczęścić przez cały rok.
Resztę dni Bożego Narodzenia spędza się cicho, w rodzinnym gronie.

1.Po czym można zauważyć, że zbliżają się święta Bożego Narodzenia?

........................................

2.Jak przystraja się choinkę?

........................................

3.Jak dekoruje się mieszkania przed Bożym Narodzeniem?

........................................

4.Jaki dzień uważany jest za najważniejszy podczas obchodzenia świąt Bożego Narodzenia?

........................................

5.Jakie potrawy muszą znaleźć się na stole wigilijnym?

........................................

6.Kiedy można otrzymać prezent od Jultomtena?

........................................

7.O co musi zapytać Jultomten pukając do drzwi?

........................................

8.Kiedy udają się Szwedzi do kościoła?

........................................

9.Dlaczego Szwedzi jadą do kościoła na wyścigi?

........................................