Program Koła Tanecznego

PROGRAM KOŁA TANECZNEGO
Spis treści :
I WSTĘP
II CELE PROGRAMU
III METODY REALIZACJI
IV FORMY REALIZACJI
V PROPOZYCJE WYBRANYCH SCENARIUSZY ZAJĘĆ
VI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW
VII EWALUACJA
VIII ZAKOŃCZENIE

I WSTĘP
Dziecko od najwcześniejszych lat odczuwa potrzebę ruchu. Wyraża się to między innymi w jego dążeniu do tańca. Muzyka dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszając się zgodnie z nakazami muzyki uczeń odczuwa ją bardziej aktywnie, łatwiej rozumie jej charakter.
Taniec jest jednym ze sposobów przeżywania i przekazywania emocji, formą fizycznego i duchowego wyżycia, sposobem zabawy i odprężenia. Umożliwia on regenerację sił fizycznych i psychicznych, podniesienie sprawności ruchowej.

II CELE PROGRAMU
CELE OGÓLNE :
1. Wspomaganie harmonijnego rozwoju fizycznego uczniów.
2. Zaspokojenie naturalnej potrzeby ruchu.
3. Poznawanie tańców regionalnych, narodowych, towarzyskich...
CELE SZCZEGÓŁOWE
1. Rozwijanie poczucia kolektywizmu i odpowiedzialności.
2. Nauczanie harmonijnego współżycia w grupie, podporządkowania się umownym przepisom.
3. Nabycie umiejętności szybkiej orientacji i decyzji oraz uwagi.
4. Wdrożenie do przestrzegania ładu i porządku.
5. Rozwijanie indywidualnych zdolności każdego dziecka, jego inicjatywy, aktywności i samodzielności.
6. Rozwój koordynacji i sprawności ruchowej.
7. Kształtowanie wrażliwości estetycznej.
8. Wdrażanie do racjonalnego i kulturalnego spędzania czasu.
9. Kształtowanie zainteresowania tańcem.

III METODY REALIZACJI
1. Metoda syntetyczna- nauczanie całościowe zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzyczno- ruchowych.
2. Metoda analityczna- nauczanie pewnych określonych całości muzyczno- ruchowych fragmentarycznie, częściami. Po opanowaniu fragmentów, łączenie ich większe zestawy ruchowe.
3. Metoda kompleksowa (mieszana)- w nauczaniu większych zestawów muzyczno- ruchowych, dążenie do ich opanowania całościowego ze szczególnym uwzględnieniem mniejszych elementów. Podczas nauczania ruchów z muzyką nauczyciel przez wzorowy pokaz w zwolnionym tempie, powiązanym z wyliczaniem rytmu, w jakim ruch przebiega i dokładnym objaśnieniem słownym lub uwagami słownymi korygującymi ruch powinien przekazać uczniom wyobrażenie koncepcji ruchu.

IV FORMY REALIZACJI, TREŚCI
Zajęcia odbywają się w formie warsztatowej raz w tygodniu. Obecność na zajęciach jest nieobowiązkowa.
Treści:
I Zabawy ze śpiewem.
1. "Budujemy domy" - zabawa taneczna.
2. "Na krakowską nutę" - zabawa taneczna

II Tańce regionalne Polski.
- Tańce śląskie :
1. "Stara baba".
2. "Litera".
- Tańce regionalne oparte na kroku polkowym:
3. "Grożony".
4. "Miotlarz".
- Tańce regionalne oparte na kroku walca:
5. "Nie chcę cię znać".

III Polskie tańce narodowe.
1. "Krakowiak".
2. "Polonez".

IV Tańce towarzyskie
1. "Walc angielski".
2. "Cha-cha-cha".
3. "Jive".
4. "Rumba".

V Gimnastyka rekreacyjna- Aerobik.
1. Formy kształtujące sylwetkę- Callanetics.
2. Formy kształtujące wydolność fizyczną- Low Impact.
3. Formy relaksacyjne- Stretching, Yoga.

V PROPOZYCJE WYBRANYCH SCENARIUSZY ZAJĘĆ

SCENARIUSZ NR 1

Temat zajęć: Nauka podstawowych kroków i figur tanecznych ch-cha-cha.
Cele zajęć:
Umiejętności- zatańczenie w parze kroku podstawowego cha-cha-cha.
Wiadomości- ogólna charakterystyka tańca cha-cha-cha.
Sprawność fizyczna- wyrabianie szybkiej orientacji przestrzennej.
Postawy i motywacje- umiejętność współdziałania w parze tanecznej.
Pomoce: magnetofon, płyta z nagraniem melodii.
Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjno- porządkowe.
Przywitanie, przedstawienie celów zajęć i uzasadnienie potrzeby ich realizacji,
kontrola stroju.
2. Ogólna charakterystyka tańca.
Cha-cha-cha to popularny kubański taniec towarzyski ukształtowany przez różne nurty tradycji afro amerykańskiej. W Ameryce i Europie zyskał dużą popularność od 1955r. Jest tańcem bardzo rytmicznym w takcie parzystym, o wesołym charakterze.
3. Ustawienie podstawowe zamknięte.
Chłopiec i dziewczynka stoją naprzeciw siebie. Chłopiec prawą ręka obejmuje dziewczynkę, trzymając dłoń poniżej jej lewej łopatki. Dziewczynka lewą dłoń kładzie na prawym boku partnera. Ręce wolne są złączone, ugięte w łokciach i umieszczone na wysokości głowy niższej osoby w parze.
4. Kroki taneczne.
Krok podstawowy w przód.
Na "raz"- krok lewą nogą w przód (z przedniej części stopy na całą stopę),
wysunięcie lewego biodra w bok, w lewo,
na "dwa"- przeniesienie ciężaru ciała w tył na prawą nogę, wysunięcie prawego biodra w bok, w prawo,
na "trzy"- mały krok lewą nogą w bok,
na "i"- dostawienie prawej nogi do lewej,
na "cztery"- krok lewą nogą w bok, wysunięcie lewego biodra w bok, w lewo.
Krok podstawowy w tył.
Na "raz"- krok prawą nogą w tył (z przednie części stopy na cała stopę),
wysunięcie prawego biodra w bok, w prawo,
na "dwa"- przeniesienie ciężaru ciała w przód na lewą nogę, wysunięcie lewego biodra w bok, w lewo,
na "trzy"- mały krok prawą nogą w bok,
na "i"- dostawienie lewej nogi do prawej,
na "cztery"- krok prawą nogą w bok, wysunięcie prawego biodra w bok, w prawo.
5. Figury taneczne.
Figura podstawowa- mieści się w dwóch taktach.
Takt 1
Chłopiec i dziewczynka stoją w objęciu zamkniętym. Chłopiec rozpoczyna figurę nogą lewą i wykonuje krok podstawowy w przód, dziewczynka krok podstawowy w tył.
Takt 2
Chłopiec wykonuje krok podstawowy w tył rozpoczynając go nogą prawą, dziewczynka wykonuje krok podstawowy w przód nogą lewą.
6. Podsumowanie zajęć.
Przypomnienie celów zajęć i ocena ich realizacji.

SCENARIUSZ NR 2

Temat zajęć: Nauka kroków poloneza.
Cele zajęć:
Umiejętności- zatańczenie podstawowych kroków poloneza.
Wiadomości- ogólna charakterystyka tańca.
Sprawność fizyczna- rozwijanie koordynacji ruchowej.
Postawy i motywacje- kształtowanie właściwej postawy i kultury osobistej.
Pomoce: magnetofon, płyta z nagraniem.
Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjno- porządkowe.
Przywitanie, sprawdzenie przygotowania ćwiczących, przedstawienie celów lekcji i uzasadnienie potrzeby ich realizacji.
2. Ogólna charakterystyka tańca .
Polonez to taniec narodowy o uroczystym, dostojnym charakterze. Tańczony jest w parach, w takcie ¾, w tempie umiarkowanym. Kroki i figury taneczne wykonywane są lekko, z granicą i dystynkcją. Należy je ćwiczyć początkowo przy głośnym odliczaniu nauczyciela, a później po ich dobrym opanowaniu z podkładem muzycznym.
3. Kroki taneczne.
Krok podstawowy (składa się z trzech kroków).
Na „i” – uginamy lekko i płynnie nogę w kolanie ( dziewczynka lewą, chłopiec prawą) i wysuwamy w przód nogę przeciwną,
na ‘’raz’’- stawiamy nogę w miejscu wysunięcia i przenosimy na nią ciężar ciała, jednocześnie prostujemy nogę w kolanie,
na „dwa” – wykonujemy krok w przód ( dziewczynki lewą, chłopcy prawą nogą),
na „trzy” – wykonujemy krok w przód ( dziewczynki prawą, chłopcy lewą nogą) itd.
Krok drobiony, ozdobny ( dla dziewcząt ).
Polega na posuwaniu się w określonym kierunku drobnymi krokami w rytmie ósemek. Dziewczynki- na palcach, płynnie i równo stawiają małe kroczki, nie akcentując miar taktu.
Krok chodzony.
Składa się z trzech równych kroków zmiennych (każdy krok wykonywany jest inną nogą).
4. Ukłony.
Ukłon chłopca:
na "raz" - wydłużony krok w przód lub w bok lewą nogą,
na "dwa" - dostawienie prawej nogi do lewej z jednoczesnym pochyleniem barków i skłonem głowy,
na "trzy" - wytrzymanie pozy.
Ukłon dziewczynki:
na "raz" - wydłużony krok w przód prawą nogą z przesunięciem ciężaru ciała w kierunku ruchu, ugięcie w kolanie nogi lewej,
na "dwa" - ponowne przeniesienie ciężaru ciała, ale na lewą nogę, prawa zostaje w przodzie i opiera się palcami o podłogę. Pochylenie głowy w przód i lekkie rozłożenie obu stron spódniczki.
na "trzy" - wytrzymanie pozy.
5. Trzymania w parze.
Trzymanie I
Tańczący trzymają się rękami "wewnętrznymi" (chłopiec podtrzymuje dłoń dziewczynki). Unoszą w przód złączone ręce poniżej linii barków dziewczynki. Wolną, lewą rękę chłopiec unosi lekko w bok, odwracając dłoń na zewnątrz. Dziewczynka prawą ręką podtrzymuje brzeg spódniczki.
Trzymanie II
Tańczący trzymają się lewymi rękami uniesionymi w przód do poziomu. Prawa ręka chłopca jest wysoko za plecami dziewczynki, prawa ręka partnerki podtrzymuje brzeg spódniczki.
6. Podsumowanie zajęć.
7. Przypomnienie celów zajęć i ocena ich realizacji.
VI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW
• rozumie piękno i harmonię utworów muzycznych,
• reaguje na przerwę w muzyce,
• reaguje na zmiany tempa,
• wykazuje szybką reakcję słuchowo-ruchową,
• reaguje na zmiany dynamiki,
• swobodnie porusza się w różnych kierunkach, jednocześnie obserwując przestrzeń wokół siebie,
• rozróżnia kierunki w przestrzeni,
• ma wyrobione poczucie metryczne,
• jest wrażliwe na różnicę wysokości oraz różnice barwy dźwięków,
• posiada umiejętność podporządkowania się dyscyplinie rytmicznej tańca,
• ma wykształconą prawidłową postawę,
• rytmicznie chodzi, sprawnie stąpa,
• posiada umiejętność odbicia się w różnych rodzajach skoków,
• swobodnie operuje ruchami rąk,
• odtwarza kroki i figury, które składają się na wybrany taniec.

VII EWALUACJA PROGRAMU

ANKIETA
Uczestniczyliście w dodatkowych zajęciach kółka tanecznego. Proszę o wypełnienie poniższej anonimowej ankiety. Dzięki niej wyrazicie swoją opinię na temat zajęć, w których braliście udział. Zaznacz właściwą odpowiedź lub wpisz w miejsce kropek swoje spostrzeżenia.
1. Czy chciałbyś uczestniczyć w tego typu zajęciach ponownie?
a) tak
b) nie
c) obojętnie
2. Jak często chciałabyś uczestniczyć w takich dodatkowych zajęciach?
........................................
3. Po zakończeniu zajęć uważasz, że Twoje umiejętności taneczne
a) poprawiły się
b) pogorszyły się
c)są bez zmian
4. Po zakończeniu zajęć uważasz, że Twoje umiejętności pracy w zespole
a) poprawiły się
b) pogorszyły się
c) są bez zmian
5. Wymień przynajmniej trzy tańce towarzyskie:
........................................

VIII ZAKOŃCZENIE
Program kółka tanecznego przeznaczony jest dla uczniów szkoły podstawowej, lubiących ćwiczyć przy muzyce. Jego celem jest usprawnianie motoryczności, rozwój i kształtowanie sprawności ruchowej, twórcze wypowiadanie się ucznia poprzez ruchy ciała.