KONSPEKT ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH
CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA:
Miejsce realizacji: Publiczna Szkoła Podstawowa nr 3 w Stalowej Woli
Data realizacji: 12.06.2018 r.
Uczestnicy zajęć: wychowankowie świetlicy szkolnej
Osoba prowadząca zajęcia: Ewelina Krysa
TEMAT: NA WYSPIE MARZEŃ
CELE OGÓLNE:
rozwijanie twórczości, wyobraźni i fantazji dziecięcej;
uświadomienie uczniom pozytywnego wpływu marzeń na ich życie;
integracja uczniów poprzez stwarzanie warunków do wspólnych przeżyć.
CELE OPERACYJNE:
uczeń:
rozumie, dlaczego warto marzyć;
wie, że nie wszystkie marzenia mogą się spełnić;
potrafi wyrażać swoje myśli i uczucia;
rozwija twórczość i wyobraźnię w czasie zabawy;
śpiewa piosenkę pt. „Spełniaj marzenia”;
potrafi rozpoznać określone przedmioty za pomocą dotyku;
wyraża swoje myśli za pomocą gestu;
doskonali sprawność manualną;
potrafi przeżywać pozytywne emocje płynące ze wspólnej zabawy.
METODY PRACY:
- słowna;
- oglądowa;
- praktycznego działania;
- zabawowo-zadaniowa.
FORMY PRACY:
- indywidualna;
- grupowa;
- zespołowa.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
tekst wiersza H. Niewiadomskiej pt. „Marzenia”; płyta CD z nagraniem piosenki pt. „Spełniaj marzenia”, płyta CD z muzyką taneczną; odtwarzacz CD; balony; chusta; karton
z przedmiotami: okulary, klucze, klocki, płyta, latarka, kłódka, długopis, pierścionek, łańcuszek, zegarek, słuchawki, telefon, portfel, muszelka, moneta, otwieracz, spinka, lusterko; arkusze papieru; papier ksero, markery; kolorowe kredki, nożyczki; klej.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Wstęp – podróż na „Wyspę Marzeń”.
Dzieci siedzą w kręgu na krzesełkach. Nauczyciel informuje dzieci, że wyruszają konno
na „Wyspę Marzeń”. Żegnają się z najbliższymi, wsiadają na konie (krzesła) i jadą. Słychać różne odgłosy, w zależności od wypowiedzianej przez prowadzącego komendy:
„Jedziemy wolno” (uderzanie dłońmi o uda)
„Skręcamy w lewo” (przechylenie w lewo)
„Jedziemy szybko” (szybkie uderzanie o uda)
„Przejeżdżamy przez most” (uderzanie zaciśniętymi pięściami we własne piersi)
„Mijamy zarośla” (wyrzucanie prawej ręki z okrzykiem „szu”)
„Przejeżdżamy przez gęste błotko” (szybkie uderzanie dłońmi w policzki)
„Jedziemy po bruku” (uderzanie pięścią o pięść)
„Przeskakujemy przez przeszkodę” (skok z krzesła)
„Dojechaliśmy na miejsce”. (pokazanie gestami radości)
2. Wiersz H. Niewiadomskiej pt. „Marzenia”.
Wysłuchanie przez dzieci krótkiego wiersza o marzeniach (załącznik nr 1).
3. Pogadanka na temat marzeń.
Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat marzeń nawiązując do treści przeczytanego wiersza. Kieruje rozmową tak, aby uświadomić dzieciom że marzenia to fantazjowanie, czyli myślenie o tym, co sprawia nam przyjemność, co chcielibyśmy: mieć, zrobić, zobaczyć.
Pytania pomocnicze:
– Co to są marzenia?
– O czym można marzyć?
– Czy wy macie jakieś marzenia?
– Czy wszystkie się spełniają?
– Czy marzenia są potrzebne w naszym życiu?
– Co wpływa na nasze marzenia? Kiedy najczęściej marzymy?
4. Wspólne zaśpiewanie piosenki pt. „Spełniaj marzenia”.
Nauczyciel przypomina uczniom tekst piosenki pt. „Spełniaj marzenia” oraz zaprasza do wspólnego jej zaśpiewania.
5. Zabawa twórcza „Znaleziska z Wyspy Marzeń”.
Nauczyciel trzyma w rękach karton z różnymi rzeczami. Dzieci mając zakryte chustą oczy za pomocą zmysłu dotyku odgadują jaki przedmiot trzymają w ręku (np. okulary, klucze, klocki, latarka, długopis). Przy trudnościach w określaniu rzeczy, pomagają im inne dzieci.
6. Zabawa rozwijająca pamięć „Na Wyspę Marzeń zabiorę...”.
Dzieci kolejno dokładają wyraz do rozpoczętego przez nauczycielkę zdania: „Na Wyspę Marzeń zabiorę...”.
7. Zabawa pantomimiczna „Co można robić na wyspie?”.
Chętne dzieci prezentują co można robić na wyspie. Zadaniem pozostałych jest odgadnięcie prezentowanych haseł (m. in. grać w piłkę, jeździć na rowerze, pływać, tańczyć, śpiewać, skakać na skakance).
8. Zabawa ruchowa „Taniec w parach z balonami”.
Nauczyciel dobiera uczniów w pary. Każda para otrzymuje balon, który należy trzymać różnymi częściami ciała. W czasie zabawy balon nie może spaść na ziemię, gdy muzyka cichnie balon umieszcza się w miejscu podanym przez nauczyciela. Partnerzy trzymają balon m. in. rękami, plecami, czołami, jednym paluszkiem.
9. Zabawa – spis mieszkańców wyspy.
Nauczyciel zaprasza uczniów do zajęcia miejsc przy stolikach. Dzieci mają za zadanie obrysować własną dłoń na kartkach papieru i napisać o czym marzą. Następnie marzenia przyklejamy na duży arkusz papieru w widocznym miejscu.
10. Powrót z „Wyspy Marzeń”.
Nauczyciel na zakończenie zajęć mówi: „Nasza podróż już się zakończyła, niestety musimy już wracać do naszego świata”. Następnie nauczyciel dziękuje wszystkim dzieciom za udział w zajęciach.
Załącznik nr 1
„MARZENIA”
Dzieci lubią mieć marzenia
chcą, by były do spełnienia.
Każde w głowie ma guziczek
taki mały, żółty pstryczek,
co im świat piękniejszy czyni
od Krakowa aż do Gdyni.
Krzysio chciałby być pilotem,
pstryk – już lata samolotem.
Ewa – chce lekarzem zostać,
pstryk – już w białym kitlu postać.
Kosmonautą chce być Jurek,
pstryk – i pędzi w kosmos, w górę.
Lecz są również takie dzieci
którym słońce słabiej świeci.
Jacek co ma chorą nogę
chciałby dosiąść hulajnogę.
Julka, która słuch ma słaby
chce usłyszeć szelest trawy.
Ale wszystkie ich marzenia
są z tym pstryczkiem do spełnienia.
No, więc śmiało, przekręć pstryczek
a nuż właśnie dziś guziczek
w świat twych marzeń cię zabierze
– Będziesz zdrowy bohaterze!