Stymulacja percepcji wzrokowej - przykładowe ćwiczenia

Alicja Kalarus

Stymulacja percepcji wzrokowej – przykładowe ćwiczenia.

„Wstążki”
Przygotowujemy kolorowe wstążki najlepiej o zróżnicowanej fakturze, długości około 35 cm. Bierzemy wstążki i obok dziecka zaczynamy nimi machać w różnych kierunkach i z różną prędkością. Zachęcamy dziecko do wspólnej zabawy pokazując mu jednocześnie sposób trzymania i ruszania wstążkami.
Uwagi:
- w trakcie zabawy możemy ruszać wstążkami w rytm muzyki lub śpiewanych przez nas piosenek.

„Jasno – ciemno”.
Układamy dziecko w pozycji, w której będzie mogło swobodnie zwracać uwagę na źródło światła. Zabawa polega na tym, że w zaciemnionym pomieszczeniu gasimy i zapalamy światło.
Uwagi:
- z szczególną ostrożnością podchodzimy do dzieci chorych na epilepsje, ponieważ często zmieniające się światło może nasilać ataki,
- ćwiczenie wykonujemy nie dłużej niż 10 minut.

„Tu jestem”
Stajemy blisko dziecka, w odległości zasięgu jego wzroku i delikatnie wołamy jego imię. Kiedy wiemy, że jesteśmy w zasięgu jego wzroku, zmieniamy miejsce i ponownie je wołamy. Powtarzamy czynność, ale wołając: „tu jestem”. Pod koniec zabawy zmieniamy miejsce, ale w ciszy, by dziecko samo próbowało szukać wzrokiem. Dziękując za wspólną zabawę głaszczmy je po główce i uśmiechamy się.
Uwagi:
- by dziecku ułatwić spostrzegawczość możemy do zabawy zrobić sobie mocny makijaż lub założyć kolorową i kontrastową chustkę.

„A kuku”
Stajemy w odległości, w której jesteśmy widoczni dla dziecka i przykrywamy twarz pieluchą lub kolorową chustą i mówimy: „nie ma mnie”. Następnie odsuwamy twarz i mówimy: „a kuku”. Zabawę powtarzamy wielokrotnie zmieniając swoją pozycję w stosunku do dziecka.
Uwagi:
- zabawa z dzieckiem nie może odbywać się w zbyt gwałtowny sposób, żeby się nie przestraszyło.

„Kolorowe bransoletki”
Zakładamy dziecku na rękę kolorowe bransoletki, mogą być to też gumki, opaski na rzepę, które mają często doszyte małe zwierzątka, bądź kolorowe rękawiczki, na których sami możemy coś doszyć atrakcyjnego. Jeśli dziecko nie rusza rączkami, możemy nimi poruszać, żeby zwróciło uwagę na swoje rączki i zaczęło samodzielnie nimi poruszać i kierować je w kierunku wzroku.
Uwagi:
- zwracamy uwagę na to by bransoletki były bezpieczne dla dziecka,
- staramy się żeby używane rekwizyty były jak najbardziej atrakcyjne dla dziecka (kolorowe, kontrastowe),
- w podobny sposób możemy bawić się z dzieckiem nie bransoletką, a zamiast tego wkładamy do ręki grzechotkę w taki sposób by ją chwyciło.

„Karty kontrastowe na sznureczku”.
Układamy dziecko w dogodnej pozycji i w odpowiedniej dla dziecka odległości wieszamy na sznureczku bądź podtrzymujemy w ręku karty w kontrastowych kolorach. Ważne jest by poruszać nimi w polu widzenia dziecka wolno we wszystkich kierunkach.
Uwagi:
- można zakupić gotowe karty związane z konkretnym tematem np. pogodą.

„Karuzela”
W jasnym pomieszczeniu układamy dziecko w pozycji leżącej. Nad nim wieszamy tradycyjną karuzelę. Możemy też wykorzystać własne pomysły i samodzielnie stworzyć taką zabawkę i powycinać z kolorowego papieru lub brystolu różne kształty (koła, gwiazdki, misie, ptaszki itp.).
Uwagi:
- zastępczo zamiast karuzeli możemy zaciemnić pomieszczenie i włączyć rzutnik z obrazem ukierunkowanym na ścianę lub sufit.

„Lustro”
Stajemy z dzieckiem naprzeciwko dużego lustra tak, żeby mogło swobodnie patrzeć na swoje odbicie. Staramy zwrócić jego uwagę na to co widzi w lustrze. Gdy dostrzega już swoje odbicie podnosimy jego rękę i machamy do lustra w celu przywitania się. W tym ćwiczeniu bardzo dobrze można wykorzystać piosenki i wierszyki związane z wykonaniem różnych ruchów i gestów w celu rozwijaniem orientacji w schemacie własnego ciała.
Uwagi:
- obserwujemy zachowanie dziecka, widząc objawy zmęczenia przerywamy ćwiczenie.

„Latarka”
Na świecącą część latarki zakładamy kolorową folie i zabezpieczamy ją gumką recepturką. Siadamy obok dziecka i zaciemniamy pomieszczenie. Zapalamy latarkę i staramy się by dziecko podążało wzrokiem za poruszającą się wiązką światła.
Uwagi:
- żeby ćwiczenie mogło być bardziej atrakcyjne dla dziecka możemy używać foli o różnych kolorach.

„Pacynka”
Pacynkę możemy zakupić w sklepie zabawkowym bądź zrobić ją własnoręcznie. Do zabawy możemy użyć jedną bądź wiele kukiełek w zależności od naszych pomysłów na zabawę. Zwracamy uwag, żeby zabawka miała wyraźne najlepiej kontrastujące ze sobą kolory. Bawiąc się, możemy opowiadać różne historyjki, odgrywać rolę, zmieniać głos, zakładać pacynkę na ręce swoje lub dziecka, chować za plecy i bawić się w „a kuku”, itp.
Uwagi:
- pacynki przedstawiające zwierzątka bądź osoby zwiększają nasze możliwości zabawy.