Jak odróżnić odwagę od brawury? - scenariusz zajęć czytelniczych w klasach I-III

Temat: Jak odróżnić odwagę od brawury.
Diagnoza problemów i potrzeb:
• wyśmiewanie osób z brakiem pewności siebie, nieśmiałych, wykazujących mniejszą sprawność fizyczną w czasie zajęć sportowych;
Cele terapeutyczno – wychowawcze:
• zwrócenie uwagi uczniów na fakt, że każdy człowiek jest inny i ma inne predyspozycje;
• pokazanie zalet osób, które z pozoru wydają się „słabsze”;
• uświadomienie różnicy pomiędzy brawurą a odwagą;
• budowanie poczucia własnej wartości/ pewności siebie;
Uczestnicy:
• uczniowie klas I-III SP
Czas trwania:
• 45min. – jena jednostka lekcyjna
Warunki:
• sala lekcyjna, w której znajduje się dywan/ wykładzina,
• poduszki do siedzenia,
• tablica
Metody i techniki:
• Słuchanie tekstu,
• rozmowa kierowana,
• odpowiedzi na pytania,
Forma:
• indywidualna,
• grupowa,
Środki:
• Książka G. Kasdepke „ Drużyna Pani Miłki – czyli o szacunku, odwadze i innych wartościach” – rozdział pt. „Przerwa, czyli o odwadze”
• kolorowe napisy: ODWAGA, BRAWURA,

Przebieg zajęć:

Część wstępna:
1. Powitanie uczestników zajęć.
2. Wprowadzenie uczniów we właściwy nastrój: włączamy muzykę relaksacyjną (wiele takich utworów znajduje się na youtub pod takim właśnie tytułem), prosimy aby uczniowie wygodnie ułożyli się na dywanie, na poduszkach, zamknęli oczy, postarali się wyciszyć i uspokoić.
3. Przypomnienie nazwy projektu („Wychowanie przez czytanie – z książką w świat wartości”) i celu spotkania poznajemy wartości i ich rolę w życiu człowieka.
4. Wprowadzenie w tematykę zajęć , przypięcie na tablicy kolorowej kartki z dużym napisem ODWAGA.
5. Prosimy uczniów, aby zdefiniowali swoimi słowami podany termin (swobodne wypowiedzi uczniów).

Część właściwa
1. Głośno czytamy uczniom fragment książki G. Kasdepke pt. „ Drużyna Pani Miłki – czyli o szacunku, odwadze i innych wartościach” – rozdział pt. „Przerwa, czyli o odwadze”.
2. Zadając pytania pomocnicze omawiamy z uczniami treść przeczytanego tekstu. Ustalamy, co o odwadze sądziły przedszkolaki z klasy pani Miłki, których kolegów uważały za odważnych i dlaczego.
3. Wspólnie z uczniami omawiamy problem odwagi:
• Wyjaśniamy pojęcia prawdziwej odwagi i zwykłej brawury,
• Ustalamy różnice pomiędzy prawdziwą odwagą a zwykłą brawurą,
• Prosimy uczniów, aby wymienili przykłady prawdziwej odwagi i zachowań brawurowych, z którymi zetknęli się w życiu codziennym i szkolnym,
• Prosimy uczniów aby zastanowili się , jakie pobudki kierowały bohaterami którzy wykazali się odwagą,
• Co kierowało osobami dokonującymi bohaterskich czynów: chęć zwrócenia na siebie uwagi, potrzeba poklasku, nadzieja na nagrodę, troska o zdrowie i życie innych, poczucie obowiązku,
• Ustalamy, czy te motywacje mogą się łączyć,
• Omawiamy konsekwencje brawurowych zachowań
• Prosimy uczniów, aby pracując w zespołach przygotowali listy zawodów wymagających odwagi,
• Omawiamy z uczniami przygotowane listy i uzasadniamy wybory, których dokonali uczniowie,
• Wspólnie zastanawiamy się, czy przedstawiciele tych zawodów odczuwają strach,
• Czy ten strach działa na nich paraliżująco, czy motywująco,
• Rozmową kierujemy tak, żeby dzieci odkryły, że zawody wymagające odwagi to nie tylko pilot czy strażak,
• Porozmawiajmy o tym jakiego rodzaju odwagi oczekujemy od lekarza czy kierowcy,
• Zastanówmy się z dziećmi, czemu służy strach,
• Pokazujemy dzieciom zdjęcia: rozzłoszczonego psa z wyszczerzonymi zębami, krawędź przepaści, otchłań wodną, pędzący na czerwonym świetle samochód,
• Prosimy uczniów, aby wyobrazili sobie, że nie czują strachu – nie boją się ani obcych psów, ani pędzących samochodów, wody, przepaści,
• Zastanawiamy się wspólnie, czy wtedy byłyby bezpieczne,
• Jakie miałyby szanse na uniknięcie wypadków,
• Uświadamiamy uczniom, że zdrowy strach jest czymś w rodzaju alarmu, który ma je przestrzec przed zagrożeniem,
• Porozmawiajmy tez z dziećmi o odwadze, którą musimy się wykazać w życiu codziennym, np. przyznając się że coś zgubiliśmy albo zniszczyliśmy,
• Prosimy uczniów aby występowali na środek i dokończyli zdanie : Uważam, że jestem odważny ponieważ..., Uważam, że moja koleżanka/ mój kolega jest odważny ponieważ...
• Rozdajemy uczniom kolorowe kartony, kredki, mazaki, nożyczki i prosimy aby każdy przygotował order Odważnego Uczniaka,
• Prezentujemy gotowe prace i prosimy aby uczniowie nagrodzili nimi tych których uważają za odważnych, mogą nagrodzić samych siebie,

• Jako podsumowanie zajęć możemy zaproponować scenki dramowe, w których uczniowie muszą wykazać się odwagą ( my przedstawiamy sytuację, uczeń pokazuje jak się zachowa), może być to też zabawa w postaci quizu przygotowanego na platformie edukacyjnej Laerning Apps
• Ewaluacji dokonujemy prosząc uczniów, aby przy wyjściu przypięli na tablicy wcześniej przygotowane przez nauczyciela buźki wesołe albo smutne.
• Wszystkie pojęcia związane z zajęciami przygotowałam w formie zapisów na kolorowych kartkach, które systematycznie w miarę omawiania problemu przypinałam na tablicy.