Opinia nauczyciela wychowawcy o uczniu

Opinia nauczyciela- wychowawcy o pracy ucznia
... –uczeń klasy 3

... jest uczniem klasy trzeciej szkoły podstawowej. Chłopiec pochodzi z pełnej rodziny, gdzie rodzic(matka) utrzymuje stały kontakt z wychowawcą. Podczas spotkań z rodzicem, rozmów telefonicznych przekazuję matce jak pracować z dzieckiem w domu, udzielam wskazówek jak pomóc dziecku w przezwyciężaniu trudności. Efekt jest chwilowy. Uczeń ma duże trudności w opanowaniu elementarnych umiejętności: czytania, pisania, liczenia. Dziecko bardzo rzadko wypowiada się, ma ubogi zasób słownictwa. Ma duże trudności z zapamiętanie wiadomości, krótkich tekstów, zdań. Wymaga pracy indywidualnej. Zawsze potrzebuje pomocy nauczyciela. Uczeń uczestniczy w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych ,od klasy 3 –socjoterapeutycznych.

Chłopiec, będąc uczniem klasy pierwszej, miał już duże kłopoty z zapamiętaniem poznawanych liter, jak również z ich odwzorowywaniem. Nie potrafił dokonać analizy i syntezy słuchowej wyrazów. Nie podejmował próby czytania. Wypowiadał się niechętnie, odpowiadając jednym wyrazem. Pod koniec j roku szkolnego zrobił niewielkie postępy w nauce czytania i pisania. Dodawał i odejmował tylko na konkretach. Kłopot sprawia mu analiza prostych zadań z treścią. Po zdiagnozowaniu przez poradnię niepowodzeń szkolnych ucznia zastosowałam wobec niego odpowiednie metody i dostosowane do swoich możliwości, w każdej chwili mógł skorzystać z dodatkowych objaśnień nauczyciela. Często były utrwalane poznane umiejętności. W czasie pracy z dzieckiem nagradzałam je za prawidłowe, poprawne wykonanie zadania. Natomiast błędnie zrobione staraliśmy się wspólnie naprawić. Chłopiec nie odbierał tego jako porażki, a wręcz przeciwnie starał się naprawić swój błąd. Cieszył się, kiedy również koledzy dostrzegali jego postępy w nauce. Widać było jak bardo potrzebna jest mu aprobata rówieśników. Moje oddziaływania dotyczyły również uświadomieniu rodzicom(matce) rangi problemu oraz jak ważna jest systematyczna praca z dzieckiem. Mimo zapewnień ze strony matki o tym, że będzie pracować z synem w domu, chłopiec często nie odrabiał pracy domowej, nie ćwiczył czytania, pisania. Wynikało to z niedopilnowania przez rodziców, a nie ze stopnia trudności zadania.

Od klasy I chłopiec poczynił nieznaczne postępy w nauce. Obecnie czyta krótkie wyrazy , często głoskując. Często nie wie o czym czyta. Wciąż myli litery o podobnym kształcie: p-b-d. Ma duże problemy z pisaniem z pamięci i ze słuchu, popełnia liczne błędy ortograficzne. Dodaje i odejmuje często korzystając z konkretów. Samodzielnie nie jest w stanie rozwiązać zadania z treścią. W zasadzie cały czas pracuję z uczniem indywidualnie. Mimo dostosowań edukacyjnych postęp jest bardzo mały.
Czytanie, pisanie i liczenie są podstawowymi umiejętnościami, które uczeń powinien posiąść w klasach młodszych szkoły podstawowej. Jeżeli nie są one opanowane, choć w stopniu zadowalającym, będą wiązały się z narastającymi trudnościami w uczeniu na wszystkich przedmiotach, a wręcz z niemożliwością poznawania wiadomości na kolejnym etapie edukacji. Poza tym powyższy problem będzie miał decydujący wpływ nie tylko na funkcjonowanie ucznia w szkole, ale i w grupie rówieśniczej. Obecnie czuje się dobrze w klasie, koledzy wspierają go w trudnościach. Jednak z czasem, gdy wiadomości zacznie przybywać, chłopiec nie poradzi sobie z tym problemem (bardzo łatwo się zniechęca). Jak można mu pomóc? Czy pozostawienie dziecka jeszcze raz w klasie 3 wpłynie pozytywnie na chłopca? Moim zdaniem tak. Będzie miał możliwość powtórzenia materiału z klasy 3, cały rok pozwoli na poprawę umiejętności czytania ( tempo, technika), wypowiedzi pisemnych. Każdy sukces chłopca motywuje go do pracy. Klasa 4 –nowe przedmioty, nauczyciele może spowodować większą blokadę u chłopca i brak motywacji do nauki, pokonywania trudności oraz utratę wiary we własne możliwości. Uczestnictwo ... w zajęciach dodatkowych (korekcyjno- kompensacyjnych, wyrównawczych , logopedycznych) może pozytywnie wpłynąć na złagodzenia problemów edukacyjnych.