Analiza przypadku ucznia zdolnego: uczeń - artysta

( § 8.ust.2 pkt 5. )
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych.

Analiza przypadku ucznia zdolnego:
uczeń - artysta.

Analiza przypadku ucznia zdolnego:
uczeń - artysta.

l. Identyfikacja problemu.
Opisu i analizy dokonałam na przykładzie ucznia, którego uczyłam języka polskiego w klasach I – III gimnazjum. Chłopca znałam jednak już od roku, kiedy był uczniem klasy II szkoły podstawowej. Jego wychowawczyni zwróciła mi uwagę na predyspozycje chłopca do recytacji. Miał doskonałą wymowę, bardzo szybko potrafił opanować dużą ilość tekstu. Doskonale się uczył. W tym czasie odpowiedzialna byłam za przygotowanie akademii i przedstawień teatralnych. Postanowiłam sprawdzić, jak chłopiec poradzi sobie z interpretacją sceniczną tekstu. Okazało się, że przejawia niezwykłe zdolności w tej dziedzinie.

2. Geneza i dynamika zjawiska.
Na podstawie moich obserwacji stwierdziłam, że scena dla była tym miejscem, w którym czuł się doskonale. Zwracał na siebie uwagę doskonałą grą aktorską, z łatwością wcielał się w role, żadne zadania nie stanowiły dla niego problemu. Dodatkowo wykazywał się niezwykłą pamięcią, zawsze jako pierwszy miał opanowany cały tekst, chętnie współpracował. Tańczył, śpiewał, przebierał się bez najmniejszego oporu. Dodatkowo wciąż uczył się znakomicie i potrzebował dodatkowych zadań dla pełniejszego rozwoju.

3. Znaczenie problemu.
W przypadku widać było już od pierwszego przedstawienia, kiedy to był najmłodszym aktorem, że ma niezwykły talent. Chłopiec musiał jednak być wsparty działaniami, które by nie zniechęciły go, a przede wszystkim dawały szansę prezentowania się publicznie. Dodatkowo musiałam pamiętać o potrzebach psychicznych chłopca. Często bowiem występował z dużo starszymi kolegami i koleżankami. Musiał radzić sobie z sukcesem i porażką.

4. Prognoza
Negatywna:
Chłopiec bez stymulacji nie będzie rozwijał swoich zdolności. Brak możliwości rozwoju artystycznego zaowocuje potrzebą wyróżnienia się w inny, mniej pozytywny sposób w grupie rówieśniczej.
Pozytywna:
Uczeń rozwinie swoje zdolności, które mogą stać się jego pasją i wpływać na pozycję w klasie i szkole, będzie zdobywać dodatkowe umiejętności, wdrażać się do poszukiwań artystycznych. Wygrane w konkursach będą powodowały to, że uczeń poczuje się wyróżniony i zachęcony, a możliwość występów na terenie szkoły oraz gminy zbuduje jego wysoką samoocenę.

5. Propozycje rozwiązania
- wdrażanie ucznia do aktywności artystycznej,
- proponowanie udziału w konkursach,
- stawianie zadań do wykonania o coraz wyższym poziomie trudności,
- zachęcanie do prób realizowania się w różnych dziedzinach.

6. Wdrażanie oddziaływań
Po raz pierwszy zaangażowałam chłopca do występu w przedstawieniu ..........Grał on tam wtedy niewielką rolę. W przedstawieniu.................., do którego napisałam scenariusz zagrał.................... Ta rola okazała się przełomowa, przedstawienie zajęło pierwsze miejsca na dwóch przeglądach i zostało nominowane do festiwalu w.................... Z okazji ............................ późniejszego patrona naszej szkoły, przygotowałam przedstawienie .......................... recytował w tym, widowisku wiersze. Mimo, że był najmłodszym artystą, jego recytacja była bardzo dojrzała. Zrobił niezwykłe wrażenie szczególnie na .................... chłopiec doskonale czuł się na scenie, wyróżniał się zarówno w widowiskach poważnych, jak i zabawnych, gdzie grał role komediowe.
W 2005 roku przygotowałam widowisko z okazji 50 – tej rocznicy powstania szkoły. Tam po raz pierwszy chłopiec zaprezentował się w przygotowanym przeze mnie pokazie tanecznym. Rok później, kiedy prowadziłam już zespół taneczny, zaprosiłam ...................do jednego z występów. I tak już zostało. Chłopiec występował z ośmioma dziewczętami w układach tanecznych. Prezentował się bardzo często w szkole, ale również na imprezach gminnych. Dopiero problemy ze zdrowiem w 2010 roku uniemożliwiły mu uczestniczenie w zajęciach grupy tanecznej.
Jednym z ważniejszych występów ..........był udział w widowisku . Program ten tak spodobał się, że zostaliśmy zaproszeni do przedstawienia go w ..................... z okazji Dnia Edukacji Narodowej. ..........................podjął się bardzo trudnego zadania, ponieważ zaproponowałam mu przygotowanie wiersza Jana Pawła II. Wyzwaniem dla ......................było to, że przygotował pod moją opieką melorecytację, autorem muzyki był Jean Michel Jarre.
W piątej klasie uczyłam ........................języka polskiego. Przygotowałam go do Konkursu Recytatorskiego, gdzie zdobył wyróżnienie, w nagrodę pojechał na wycieczkę do Lwowa. W roku ...................................rozpoczął naukę w gimnazjum. Od tego czasu uczyłam go języka polskiego, a od II klasy zostałam jego wychowawczynią. Przygotowałam ......................do IX Międzygminnego Konkursu Recytatorskiego......................, gdzie zajął I miejsce.
Zaproponowałam również udział w widowisku......................, w którym zagrał podwójną rolę: ..........................oraz dziadka, który pojawia się we śnie. Długo przygotowywałam .......................do tej roli, ponieważ cały ciężar przedstawienia spadł na niego. Efekt przekroczył moje najśmielsze oczekiwania. Chłopiec wzbudził swoją grą niezwykłe emocje wśród widzów. Cisza, jaka towarzyszyła przedstawieniu i łzy w oczach wielu widzów, były ogromną nagrodą zarówno dla................., jak i dla mnie.
Chłopiec bardzo aktywnie udzielał się w artystycznym życiu szkoły, występował w kabaretach, prowadził imprezy szkolne. Kiedy był w klasie II zaproponowałam mu udział w szkolnym konkursie wokalnym. ......................sprawdził się w roli wokalisty, zdobywając II miejsce. Ta przygoda ze śpiewaniem zachęciła go do podjęcia nauki gry na instrumencie, najpierw była to gitara, następnie akordeon.
W 2011 roku zaprosiłam ..................do udziału w projekcie, jaki realizowałam we współpracy........................... Nagrywaliśmy płytę ......................z pastorałkami i kołysankami. .........................wykonał piosenkę Bajka iskierki, w której akompaniuje sobie na gitarze.
Po raz ostatni wystąpił w szkole na zakończenie klasy III i wykonał utwór Nasza klasa Jacka Kaczmarskiego. Wykonanie to wywołało bardzo żywe emocje zarówno wśród występujących, jak i widzów.

7. Analiza efektów oddziaływań
Pracowałam z uczniem przez siedem lat. Przez cały czas dokonywałam ewaluacji moich działań, poprzez obserwację, rozmowy, wyniki konkursów. W tym czasie wspomagałam go w rozwijaniu talentów artystycznych. Dzięki moim działaniom chłopiec miał możliwość spróbowania swoich sił w różnych dziedzinach sztuki. Odkrył swoje predyspozycje, rozwijał zainteresowania. Moje oczekiwania rosły razem z nim, nie pozwoliłam mu się zatrzymać, wzbudziłam wiarę w siebie i swoje możliwości, poprzez wygrane w konkursach i udział w entuzjastycznie przyjmowanych przedstawieniach.

8. Analiza losów absolwentów
Przygoda ze sztuką nie skończyła się dla ................po opuszczeniu szkoły.
Scena przyciąga jak magnes i .................niedługo wytrzymał bez teatru. W ........roku wystąpił w spektaklu przygotowanym przez...................... Z rozmowy z nim wiem, że już w czasie pierwszego spotkania z twórcami spektaklu zrobił bardzo dobre wrażenie i od razu dostał rolę młodego amanta. W przedstawieniu również tańczy i gra na akordeonie.
W grudniu wystąpił w „Opowieści wigilijnej”, gdzie grał.........................
W tym roku można było oglądać .......................w „Kocie w butach”, w roli Janka. Tu również tańczy i śpiewa.
Wszechstronność, wyczucie sceny, umiejętność nawiązania kontaktu z widzem widziałam w nim już wiele lat temu. Cieszy fakt, że w czasie naszej ostatniej rozmowy w maju tego roku, kiedy spytałam o jego plany na przyszłość, zapewnił mnie, że teatr zawsze będzie w jego życiu, bo „z tego nie da się wyleczyć”.