Scenariusz jasełek

Przedstawienie dla dzieci: 5/6-letnich

Role:
Dziecko 1:
Dziecko 2:
Dziecko 3:
Diabełek:
Pastuszek 1:
Pastuszek 2:
Maryja:
Józef:
Właściciel 1:
Właściciel 2:
Anioł 1:
Anioł 2:
Pozostałe Aniołki:

Dekoracja i rekwizyty: Zbudowana lub narysowana szopka, śnieżne kuleczki, gwiazda betlejemska nad szopką, owieczki, w szopce ukryta lalka-Jezusek, na podłodze rozłożone białe poduszki w ilości aniołków, opaska z rogami dla diabełka

Muzyka:
„Spojrzały aniołki” (z repertuatu Chóru Arabeska), „Gore gwiazda”, „Lulajże Jezuniu”, „Cicha noc”, cicha muzyka, płacz dziecka

Źródło wierszowanego tekstu jasełek: Internet

Przebieg przedstawienia:

Na scenę wychodzi troje dzieci. Pokazują na szopkę i mówią:
Dziecko 1:
Patrzcie! Patrzcie, jaka szopka!
Dziecko 2:
Cała w białych, śnieżnych kropkach!
Dziecko 3:
Nad nią gwiazda jak ze szkiełka...
Dzieci (razem):
No to zróbmy dziś jasełka!

Dzieci schodzą ze sceny.
Aniołki wbiegają na scenę, stają obok ułożonych na podłodze poduszek i śpiewają.

Piosenka „Aniołki”
1. Spojrzały aniołki w niebieski kalendarz (otwieranie księgi)
Czas zrobić porządki, zbliżają się święta (zamiatanie, marsz w miejscu)
Pościągały pościel z łóżek (naprzemienne wyrzuty rąk w przód i w tył)
Wyskoczyły na podwórze (podskok)
I te małe, i te duże (przysiad, powrót do stania z uniesieniem rąk do góry)
Każdy wielki zuch (prężenie muskułów)

Na, na, na, nana, na, na (podskoki wokół poduszki z rękami na biodrach)
Na, na, na, na, na, na
Na, na, na, nana, na, na (podskoki wokół poduszki z rękami na biodrach w drugą stronę)
Na, na, na, na, na

2. Skoczyły po trzepak no i do roboty (podskok, podwijanie rękawów)
Poduszki i jaśki złapały w obroty (obracanie poduszką, jak kierownicą)
Cały ranek pracowały (ocieranie potu z czoła)
Mały z dużym, duży z małym (przysiad, powrót do stania z uniesieniem rąk do góry, przysiad)
Aż z poduszek wytrzepały śnieżnobiały puch (uderzanie w poduszkę)

Na, na, na...

3. Dziwili się ludzie, co tak z nieba leci (podrzucenie poduszki do góry)
Starsi nie wiedzieli, ale wiedzą dzieci (pokazanie na publiczność, a potem na siebie)
Pierze z poduch wytrzepały (uderzanie w poduszkę)
Te aniołki duży z małym (ręce z poduszką w górę, przysiad)
Bo trzepaczki na podwórzu (położenie poduszki na podłodze i uderzanie w poduszkę)
Poszły dzisiaj w ruch (uderzanie w poduszkę)

Na, na, na...

Aniołki stają po dwóch stronach sceny przytulając poduszki.
Aniołki z prawej strony sceny mówią kolejno:

Aniołek:
Maryja z Józefem będą w pierwszej scenie.

Aniołek:
Patrzcie, co się dzieje – idą do Betlejem.

Józef i Maryja idą przez scenę trzymając się pod rękę.

Aniołki:
A noc ciemna, że aż strach.

Aniołek:
Do Betlejem ciemną nocką idzie Józef z Matką Boską.

Aniołek:
Gwiazdy świecą i mrugają, drogę jasno oświetlają.

Aniołki siadają z boków sceny.
Józef pokazuje palcem przed siebie i mówi:

Józef:
Już Betlejem widać blisko, światła w oknach ciepło błyszczą.
Tam z radością nam otworzą przecież idę z Matką Bożą!

Maryja:
Czy zaproszą nas do środka, zrobią miejsce i łóżeczko?
Nie mam domu ni kołyski, gdzie położę Dzieciąteczko?

Józef puka do gospody.

Właściciel 1:
Któż tam, czego tam chcecie?

Józef i Maryja:
Z daleka przybywamy, noclegu szukamy.

Właściciel 1:
Chcę was przyjąć, ale nie mogę.
Dużo ludzi tu przybyło.
I nasze miasto Betlejem po brzegi się wypełniło.

Józef i Maryja odchodzą smutni. Podchodzą do innego „domu” i pukają.

Właściciel 2: 
Kto tam puka ?
Czego szuka?

Józef i Maryja:
Jesteśmy bardzo zmęczeni
Dajcie nocleg choćby w sieni.

Właściciel 2: 
Przykro nam, nie ma już pokoju ani jednego,
ale tam za miastem w szopie znajdziecie
kawałek kącika swojego.

Józef i Maryja podchodzą do szopy i tam siadają.
Podczas śpiewania kolędy, Maryja bierze na ręce ukrytą w szopie lalkę-Jezuska.

Wszyscy poza Maryją i Józefem stają po dwóch stronach sceny i śpiewają kolędę, pokazując.

Gore gwiazda
1. Gore gwiazda Jezusowi w obłoku, w obłoku (obracanie dłońmi uniesionymi w górę, 3 klaśn., 3 tup.)
Józef z Panną asystują przy boku, przy boku (ręce w miseczkę z obrotem ciała, 3 klaśn., 3 tup.)

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina (kołysanie dzieciątka, pokazanie na szopkę)
W Betlejem, w Betlejem (3 klaśnięcia, 3 tupnięcia)
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina (kołysanie dzieciątka, pokazanie na szopkę)
W Betlejem, w Betlejem (3 klaśnięcia, 3 tupnięcia)

2. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, te dziwy (pokazanie rękami skrzydeł anioła, 3 klaśn., 3 tup.)
Których oni nie słyszeli jak żywi, jak żywi (ręka do prawego ucha, do lewego, 3 klaśn., 3 tup.)

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna...

Aniołki siadają po dwóch stronach sali.
Anioł 1 oraz Dzieci zostają na scenie.
W tym czasie z jednej strony sceny skrada się Diabełek.
Pastuszkowie ukryci z boku sceny.

Anioł 1:
Mam skrzydełka z białych piór
I fartuszek w złoty wzór.
Białe wstążki i rajstopki...

Dzieci:
Dokąd idziesz?

Anioł 1:
Ja? Do szopki.
A to kto?

Zauważony Diabełek podchodzi do Dzieci i Aniołka.

Dzieci:
To diabełek! To diabełek!
Nos ma czarny jak węgielek!

Diabełek (do Aniołka 1):
Daj mi piórko ze skrzydełka!
Jedno piórko dla diabełka!

Anioł 1:
Nie ma mowy! Nie ma mowy!
Ty mi nie zawracaj głowy!
Masz dwa różki i ogonek...
Idź diabełku w inną stronę!

Diabełek:
Coś ty! Ani mi się śni!
Chcę w tą stronę iść, co ty!

Anioł 1:
Nie! Nie będziesz za mną biegł!
Kopytkami brudzisz śnieg!

Pastuszkowie podchodzą do Aniołka i Diabełka w czasie ich rozmowy.

Pastuszek 1 (do Diabełka):
Oj, dostaniesz zaraz lanie
Za to brzydkie dokuczanie!

Pastuszek 2 (do Diabełka):
Zaraz głośno strzelę z bata,
Przegnam cię na koniec świata!

Diabełek:
Oj, nie, nie! Nie goń mnie!
Ja też iść do szopki chcę!
Fiku-miku, śnieżny fiołek,
Będę grzeczny jak Aniołek!
(Diabełek zdejmuje różki i wyrzuca je za siebie.)

Dzieci:
No to chodźmy! Chodźmy prędko!

Dzieci z Pastuszkami, Aniołkiem 1 i Diabełkiem podchodzą do szopki i zaglądają do niej. Po czym siadają koło szopki.

Aniołki z lewej strony sceny mówią:

Aniołek:
Luli, luli, li,
W szopce Dziecko śpi.

Aniołek:
Damy, damy mu do rączki
Białe piórka, białe wstążki.

Aniołek:
Luli, luli, li,
Niech spokojnie śpi.

Wszyscy razem śpiewają kolędę kołysząc się delikatnie.

Kolęda „Lulajże Jezuniu”
Lulajże Jezuniu, moja perełko,
Lulaj ulubione me Pieścidełko.

Lulajże, Jezuniu, lulajże lulaj!
A Ty Go, Matulu w płaczu utulaj.
Lulajże, Jezuniu, lulajże lulaj!
A Ty Go, Matulu w płaczu utulaj.

Aniołki zasypiają po dwóch stronach sali, z głowami na poduszkach.
Gra cicha muzyka.

Słychać płacz dziecka. Aniołki budzą się, nasłuchują, denerwują się, zatykają uszy poduszkami, rękami.

Anioł 2 sprawdza w żłobku, kto płacze. Wraca i przywołuje ręką inne aniołki oraz Dzieci, Pastuszków i Diabełka, którzy stają w 3 kółkach. Dyskutują kładąc sobie ręce na ramionach, naradzają się.

Kółko 1: Dzieci, Pastuszkowie, Diabełek
Kółko 2: Aniołki
Kółko 3: Aniołki

Dziecko 1 (z 1 kółka):
Już wiem, co zrobimy!

Aniołek (z 2 kółka):
Mam pomysł!

Aniołek (z 3 kółka):
Znalazłem rozwiązanie!

Dzieci, Pastuszkowie i Diabełek z pierwszego koła podchodzą do Jezuska. Biorą go na ręce, kołyszą i przekazują sobie nawzajem, śpiewając:

„Aaaa, kotki dwa
Szaro-bure obydwa
Nic nie będą robiły
Tylko ciebie bawiły.”

Znowu słychać płacz dziecka.

Ostatnia osoba przekazuje Jezuska do drugiego kółka, w którym dzieci sadzają go w środku koła i mówią wierszyk, klaszcząc w dłonie.

Aniołki:
„Kosi kosi łapci, pojedziem do babci, babcia da nam mleczka, a dziadek ciasteczka”

Płacz dziecka.
Podchodzi jedno z Dzieci z trzeciego koła i zabiera Jezuska do swojego koła. Tam Dzieci, Pastuszkowie i Diabełek próbują go zabawić grzechocząc grzechotkami.

Płacz dziecka.

Anioł 2 bierze Jezuska na ręce i staje na środku sali.
W tym czasie pozostałe Aniołki kładą przed nim stertę z poduszek i siadają obok niej.
Pozostałe dzieci siadają za stertą poduszek i Aniołem 2.

Anioł 2:
Jezusku, idź spać.
Musimy ci dać tych puchowych chmurek krzynkę
na poduszki, na pierzynkę,
żebyś mógł już spać.

Płacz dziecka.
Aniołki zmęczone, zatykają uszy, pokazują bezradność.
Słychać kolędę „Lulajże Jezuniu”.
Z szopki wychodzi Maryja, dziękuje aniołkom za opiekę, przytula je, głaszcze po głowach, podnosi Jezuska i kołysząc go w ramionach śpiewa kolędę.
Refren śpiewają razem z Aniołkami.
Maryja siada z Jezuskiem na stercie z poduszek i kołysze go do snu.

Słychać kolędę „Cicha noc”.
Aniołki wstają.
Anioł 1, 2, 3 na paluszkach i z palcem na ustach podchodzą do widowni i mówią „Ciiiii”, a potem cichutko zaczynają śpiewać „Cicha noc”, dyrygując publiczności. Dołączają do reszty Aniołków, które wraz z pozostałymi aktorami w tym samym czasie ustawiają się w półkolu za siedzącą na poduszkach Maryją. Józef stoi na środku półkola.
Kołyszą się delikatnie i śpiewają.

Cicha noc
Cicha noc, święta noc,
Pokój niesie ludziom wszem,
A u żłóbka Matka Święta
Czuwa sama uśmiechnięta
Nad dzieciątka snem,
Nad dzieciątka snem.

Cicha noc, święta noc,
Pastuszkowie od swych trzód
Biegną wielce zadziwieni
Za anielskim głosem pieni
Gdzie się spełnił cud,
Gdzie się spełnił cud.

Maryja podchodzi do półkola, staje obok Józefa. Wszyscy aktorzy kłaniają się.

Opracowała: Małgorzata Sałacińska