Zestaw zabaw dla dzieci i rodziców w przedszkolu

ZABAWY INTEGRACYJNE DLA DZIECI I RODZICÓW
W PRZEDSZKOLU

Cele ogólne:
- rozwijanie sprawności fizycznej dzieci poprzez różne działania
- integracja z grupą rówieśniczą, rodziną
- wzmacnianie rozwoju emocjonalnego dzieci
- czerpanie radości ze wspólnego działania

1. POWITANKA WG C.ORFFA
Hej, hej Witam Cię !
Dzieci stoją w kole. Po kolei każda osoba mówi rymowankę - na słowa „ hej, hej” klaszcze w swoje dłonie, a na „witam Cię” rytmicznie dotyka np. głów /ramion, brzuchów, kolan itd./ sąsiadów.

2. ZWIERZAKI DO PARY
Każde dziecko otrzymuje karteczkę z ilustracją zwierzęcia /dzieci starsze z napisem/– karteczki rozdajemy tak, by każde z nich występowało przynajmniej dwukrotnie. Dzieci, wydając dźwięki danych zwierząt, próbują dobrać się w pary takich samych zwierząt. Gdy już znajdą swoją parę, łapią się za rękę i siadają na dywanie. Na końcu wszyscy sprawdzają swoje karteczki, mówią kim byli i jeśli mają chęć – grają jeszcze raz!
3. INNA STONOGA
Dzieci idą gęsiego, każdy trzyma kolegę z przodu za biodra. Mają szeroko rozstawione nogi i w ten sposób maszerują, kołysząc się z boku na bok. Śpiewają lub rytmicznie recytują:
Idzie sobie stonoga, Stonoga, stonoga,
Każda inna jej noga, Jej noga, bęc!
Po „bęc” wszyscy stają z szeroko rozstawionymi nogami, a ostatnia osoba przechodzi pod nimi (lub się przeczołguje). I rozpoczynamy zabawę od nowa

4. WALKA WĘŻÓW
Uczestnicy dzielą się na kilka równych zespołów i ustawiają się w rzędach, jeden za drugim, mocno trzymając się za ramiona lub w pasie. Tak tworzą węża. Każdy wąż chce rękami pierwszego zawodnika (głowy) uchwycić i oderwać ogon (ostatniego zawodnika) innego węża, a zarazem chroni swój ogon przed równoczesnymi atakami przeciwnika. Wygrywa zespół, któremu w określonym czasie uda się zachować swój ogon /np. chustka, paski krepiny przymocowane do spodni/.
5. WĄŻ
Dzielimy dzieci na zespoły, które w określonym czasie mają za zadanie stworzyć jak najdłuższego węża.
Potrzebne do tego będą: arkusze papieru / może być biurowy „z odzysku”, kolorowy papier do ksero lub gazetowy/, klej, flamastry /kredki/ w kilku kolorach. Przed zabawą należy sprawdzić, czy papier lepiej się drze wzdłuż, czy w poprzek kartki.
Zadaniem zespołów jest podrzeć kartki na długie paski szerokości około 5 cm. Doklejać pasek do paska tak, żeby powstawał wąż. Gdy już nie starcza cierpliwości, wydrzeć okrągłą głowę, dokleić otwieraną paszczę, język, oczy, na końcu przykleić trójkątny ogon. Narysować flamastrami wzorki na całym wężu – paski, kropki, zygzaki. Pod koniec można połączyć (za zgodą wykonawców) wszystkie węże w jednego długaśnego.
6. WSPÓLNE ZAKUPY
Dzieci stoją/ siedzą w kole. Pierwsze dziecko mówi:
„Wszedłem do sklepu i kupiłem jabłko”.

Kolejna osoba mówi:
„Kuba wszedł do sklepu i kupił jabłko, a ja kupiłem chrupki”.

Do zabawy przystępują kolejne dzieci. Każde ma powiedzieć, co kupili poprzednicy i „dorzucić” swój zakup. Ćwiczenie nie tylko integruje grupę, ale także pomaga rozwijać pamięć.

7. WSTAŃ-USIĄDŹ
Dzieci siedzą w okręgu. Prowadzący podaje polecenia, które trzeba wykonywać odwrotnie, np. na słowa „usiądź” trzeba wstać. Kto się pomyli, odpada z gry. Przykładowe komendy: „otwórz oczy”, „zamknij usta”, „zegnij rękę”.

8. ZABAWA „BIEG PO BUTY"
Dzieci podzielone są na dwa zespoły. Każdy zespół staje na wyznaczonej linii startu. Na ustalony sygnał pierwszy gracz z obu drużyn biegnie do obręczy ustawionej na końcu sali, zdejmuje buty i wkłada je do niej. Następnie biegnie z powrotem. Dotyka ręką kolegi i ten rusza... Kiedy już cały zespół jest bez butów, gracze po kolei biegną do obręczy, zakładają buty i wracają biegiem. Pierwszy zespół z butami na nogach – wygrywa.
/Miejsce zabawy musi być na tyle bezpieczne, by można było biegać na bosaka./

9. ZABAWA „POCIĄG Z PRZEŁADUNKIEM”
Dzieci podzielone są na kilka zespołów, które tworzą pociągi. Pociągi poruszają się po sali w rytm muzyki . Na przerwę w muzyce pierwsze dziecko w pociągu przekazuje kolejnemu „wagonikowi” jakiś gest /np. przybicie piątki, klaśnięcie w dłonie kolegi, puszczenie oczka, ukłon, dotknięcie się stopami itd./. Kiedy „gest” dotrze do ostatniego dziecka w pociągu, to przechodzi ono na początek i zabawa się powtarza.

10. TOCZENIE OPOWIEŚCI
Dzieci siedzą w kole. Każdy z uczestników otrzymuje kartkę z obrazkiem / napisem/. Nauczyciel zaczyna toczyć opowieść: „Dawno, dawno temu, za górami i lasami stał malutki domek...” Zadaniem kolejnych dzieci jest kontynuowanie opowiadania z wpleceniem w fabułę tego co mają na obrazku /może to być: roślina, zwierzę, postać, przedmiot itd./. W ten sposób powstaje nowa historia z nieoczekiwanymi zwrotami akcji.

11. „CZERWONY KAPTUREK INACZEJ”
Dzieci podzielone są na cztery zespoły, które stają w szeregu tworząc kwadrat. Zespoły te są kolejno: czerwonym kapturkiem, wilkiem, myśliwym i babcią. Nauczyciel czyta tekst bajki, a zadaniem poszczególnych zespołów jest wykonać ustalony gest, przy każdorazowym usłyszeniu w tekście nazwy swojej postaci.

12. KUBECZKOWY OBRAZEK
Każde dziecko otrzymuje plastikowy kubeczek. Nauczyciel podaje hasło, np. serce, domek, wybrana litera itd. Zadaniem każdego dziecka jest po kolei dostawić swój kubek do poprzedniego tak, aby na koniec otrzymać wymagany kształt.

13. ZABAWA „BOMBA”
Na dywanie / ustalona trasa/ rozłożone są papierowe talerzyki, na których napisany jest prosty wyraz /dla 6-latków/ lub naklejony obrazek dla dzieci młodszych /obrazkiem do dołu/. Po kolei każde dziecko z zawiązanymi oczami próbuje pokonać daną trasę tak, aby nie nadepnąć na talerzyk. W chwili, gdy staje na przeszkodzie, pozostałe dzieci wołają „Bomba”, a uczestnik sylabami lub głoskami podaje nazwę zapisaną na talerzyku, którą reszta dzieci musi odgadnąć.

14. LOTERYJKA MUZYCZNA
Zabawa w parach. Dzieci do muzyki mają za zadanie tańczyć, np.
- trzymając się za uszy
- Stojąc na lewej nodze
- Jakby bolał ich ząb
- Z nogami przyklejonymi do podłogi
- trzymając się za małe palce u rąk itd.

15. WYŻSZY – NIŻSZY

Porównywanie wysokości dźwięków możliwych do wydobycia na własnoręcznie zrobionym instrumencie (gumka recepturka naciągnięta na plastikowy kubeczek). Zagadki słuchowe.

16. CO POTRAFI MÓJ KUBECZEK?

Każdy z uczestników stara się wydobyć różne odgłosy, które można wydobyć przy pomocy kubeczka. Powtarzanie prostych rytmów na zasadzie echa: trener – grupa, uczestnik – grupa.

17. MUZYCZNY ZEGAR

Tworzenie przez uczestników na wybranych instrumentach „muzycznego zegara”. Grę zaczyna pierwszy z uczestników. Pozostali uczestniczy dołączają się kolejno, tworząc wspólnie imitację zegara.

18. ZAGRAJ MOJE KROKI

Uczestnicy obserwując sposób poruszania się wybranej osoby( improwizacja ruchowa z wykorzystaniem dynamiki, tempa, artykulacji), próbują go zagrać na swoich instrumentach.

19. TWORZENIE PIOSENEK RMOWANYCH Z POKAZYWANIEM /wg Orffa/

Wspólne tworzenie rymowanek z pokazywaniem gestów np. o porach roku:

ZIMA

Idzie zima, idzie mróz,
rękawiczki, czapkę prędko włóż.( pokazywanie ruchem: podnoszenie nóg w miejscu, klaśnięcie, ocieranie ręka o rękę, klatka piersiowa, głowa).

JESIEŃ

Idzie jesień, zimno jest,
Już opadły liście,
Liście z drzew.

WIOSNA

Idzie wiosna, śpiewa ptak
Płatki już otwiera każdy kwiat.
LATO

Idzie lato, ciepło już,
Jest upalny dzionek,
Klapki włóż.

20. TELEGRAFISTKA/ ŁOSIOWANIE

Uczestnicy kolejno odliczają – każdy ma przyporządkowany jeden numer, który ma zapamiętać. Telegrafistka – ręce trzyma w taki sposób jak podczas pisania na maszynie.
Łoś – rogi – ręce przy skroniach.

Tekst; telegrafistka nr 1, telegrafuje do telegrafistki nr2.
Łoś nr 3, łosiuje do łosia nr4 itp.

Każda telegrafistka/łoś, potrzebują pomocników, są to najbliższe osoby siedzące obok wywołanej telegrafistki/ łosia, które pomagają tylko jedną dłonią znajdującą się najbliżej telegrafistki/ łosia.
Dzieci młodsze zamiast numerków mogą podawać swoje imiona lub mogą mieć przyczepione jakieś np., kolory itp.

21. ZABAWA KOTKI

Nauczyciel musi przygotować ogonki, tyle ilu uczestników zabawy( z bibuły, sznurka itp.). Ogonki są ułożone jak promienie słońca, każde dziecko siada naprzeciwko jednego ogonka, nauczyciel staje na przemian na ogonek: z końca najdalej oddalonego od dziecka, bądź znajdującego się blisko dziecka. Zadaniem dziecka jest krzyknąć: ałaaaaaaa!, albo głośno, albo cicho. Zabawa eliminuje nieśmiałość u dzieci, często pozwala nam usłyszeć dziecko tzw. „niesłyszane.”

22. ZABAWY WYCISZAJĄCE

- podawanie do siebie piłeczki z kolorowym światełkiem;
- podawanie schowanego przedmiotu w woreczku, tak aby nikt inny nie zobaczył, co kryje się w środku;
- „Ukryta informacja w kopercie” – zapis graficzny;
- Zabawy na zasadzie pokazywania, to co pokazuje nauczyciel.
ZABAWY Z FOLIĄ MALARSKĄ LUB CHUSTĄ ANIMACYJNĄ:

1. „Fale na morzu” – rytmiczne poruszanie folią malarską.
2. „Gra na torebkach foliowych” – poruszanie w rytm muzyki.
3. „Bilard”, „Krokodyl” – z wykorzystaniem foli malarskiej.
4. „Dzieła sztuki” :
a) malowanie na foli malarskiej położonej na podłodze lub owiniętej wokół stolika;
b) malowanie palcem po foli: pod spodem folia, w środek wyciskamy farby plakatowe, a następnie zaklejamy folią od góry.
5. „Przyklejanie piłeczek lub kubeczków na zawieszoną taśmę malarską”. Zawieszamy taśmę w wyznaczonym miejscu, zadaniem dziecka jest zawiesić jak najwięcej kubeczków lub piłek. Ćwiczenia sprawności manualnej.
6. „Czołganie pod folią” , dwoje dzieci trzyma folię na danej wysokości inne przemieszczają się pod nią.
7. „Folia bąbelkowa” – rozgniatanie pęcherzyków powietrza. Rozwijanie sprawności manualnej, a zarazem wyciszenie.
8. „Wachlowanie folią” – chętne dzieci, kładą się pod folią, a reszta unosi do góry i na dół folię.
9. „Na lodowisku” – kładziemy folię na podłodze, rozkładamy dwa pachołki, dzieci przesuwają piłeczki bądź woreczki za pomocą lasek lub obręczy, zadaniem jest tak przesunąć przedmiot, aby trafił do środka pachołków.
10. „Orientacja w przestrzeni” – dzieci trzymają w górze folie malarską jedną ręką, ich zadaniem jest wykonywać polecenia nauczyciela np. idziemy prosto, klękamy na lewe kolano, idziemy dwa kroki do tyłu itp.

Opracowała: Magdalena Marinković

BIBLIOGRAFIA:
a. Materiały ze szkoleń
b. „Gry i zabawy na cały rok” S.Fritz, MAK 2010
c. „Chodźmy się bawić – 150 zabaw dla dzieci” M.Malkiewicz, Wyd. Harmonia 2009