TEMAT ZAJĘCIA: „Kto kiedy zasypia” – zabawy i ćwiczenia ortofoniczne, emisyjne, słuchowe i oddechowe w oparciu o opowiadanie M. Łastawieckiej „Kto kiedy zasypia”. Utrwalenie wiadomości dotyczących przygotowań zwierząt do zimy. Wprowadzenie napisów do globalnego czytania „nora”, „gawra”.
CELE OGÓLNE:
- utrwalenie wiadomości dotyczących przygotowań zwierząt do zimy w
zależności od gatunku
- kształcenie mięśni narządów mowy i rozwijanie sprawności aparatu
słuchowego i oddechowego
- poprawna reprodukcja głosek s, sz, rz
CELE OPERACYJNE – dziecko:
- swobodnie wypowiada się na temat opowiadania
- wie, co to jest kołysanka
- potrafi głosem naśladować odgłosy przyrody
- przećwiczy mięśnie narządów mowy na głoskach ćwiczebnych
- usprawni aparat oddechowy i słuchowy
- kontroluje długość i głębokość swojego oddechu
POMOCE: ilustracja, emblematy, napisy, sylwety zwierząt, instrumenty perkusyjne.
PRZEBIEG:
1. „Kto kiedy zasypia” – słuchanie opowiadania M. Łastawieckiej ilustrowanego sylwetami – rozmowa z dziećmi na temat treści opowiadania.
2. „Kołysanki zwierząt” – ćw. emisyjne – śpiewanie kołysanek, które w opowiadaniu śpiewały zwierzęta:
- zając – luli, luli
- niedźwiedź – a, a, a
- sowa – hu, hu, hu
3. „Misie, sowy i zajączki” – ćw. słuchowe i ortofoniczne, zabawa przy muzyce – reagowanie na wysokość dźwięku, naśladowanie głosów zwierząt. Dzieci oznaczone emblematami.
a) niski rejestr – dzieci misie – chodzą na czworakach (mru, mru)
b) wysoki rejestr – dzieci sowy – przelatują z drzewa na drzewo (hu, hu)
c) środkowy rejestr – dzieci zajączki – skaczą (kic, kic)
4. „Kto i gdzie zasypia” – poprawna reprodukcja głosek s, sz, rz na dobranych wyrazach – oglądanie ilustracji – rozpoznawanie i nazywanie zwierząt – utrwalanie wiadomości na temat przygotowań do zimy.
Zasypiają: niedźwiedź – gawra
Borsuk – nora
Jeż – pod liśćmi
Nietoperz – na strychu
Żaba – w stawie w mule
Ślimak – w muszli w mule
Biedronka – w szparkach
Pszczoły – w ulach
Zapasy: wiewiórki – orzechy itp.
- wprowadzenie napisów „nora”, „gawra” do czytania globalnego.
5. „Wietrzyk psotnik” – ćw. oddechowe i słuchowe:
dzieci otrzymują paski pociętej bibuły, a nauczycielka szeleści woreczkiem plastikowym (lekki wiaterek), grzechotką (silniejszy wiatr) lub tamburynem (wichura). Dzieci w zależności od słyszanego dźwięku zmieniają natężenie dmuchania w paski bibuły. Należy zwrócić dzieciom uwagę na sposób oddychania: głęboki wdech nosem i długi wydech ustami oraz właściwe regulowanie oddechem w zależności od potrzeby, czyli rodzaju słyszanego dźwięku.
6. „Miś szuka zimowego legowiska” – zabawa w formie opowieści ruchowej z zastosowaniem ćw. ortofonicznych, ćw. mięśni warg i języka, oraz ćw. słuchowych i oddechowych.
Nauczycielka umawia się z dziećmi, że będzie wymieniała zwierzęta, a dzieci będą odpowiadały gdzie one zimują np.
a) N: jeż śpi gdzie? dzieci mówią np. – pod liśćmi
N: liście szumią jak? dzieci – sz, sz ,sz
N: borsuk śpi gdzie? dzieci – w norze
N: wiewiórka mieszka gdzie? dzieci – w dziupli
N: ślimak zasnął gdzie? dzieci – w muszli
N w ulu zasnęły? dzieci – pszczoły
b) N.: - a miś niebożę szuka miejsca do snu i gawry znaleźć nie może.
Poszukamy razem z nim (dzieci spacerują za nauczycielką po sali)
N.: - szukając gawry miś mija drzewa i napotyka na barć z miodem – musi napełnić brzuszek przed snem zimowym – pokażcie jak wylizać miodek – ćw. języka, lizanie miodu, oblizywanie warg, sięganie czubkiem języka zbrudzonego noska itp. N.: - tymczasem kilka pszczółek, które się zbudziły zaatakowały misia – jak bzyczały? (bz, bz, bz)
N.:- a sio! a sio! – misio macha łapką (dzieci naśladują odganianie pszczoły), pszczółki odleciały, a misio oblizuje łapkę z resztki miodu (ćw. języka).
N.: - idzie misio i idzie, aż znalazł miejsce pod korzeniami ogromnych drzew, skulił się, wtulił w swoje futro i nasłuchuje ostatnich odgłosów jesieni – ćw. słuchowe –rozpoznawanie :
- szum wiatru – woreczek plastikowym, marakasy, puszki wypełnione kaszą, grochem, itp.
- spadające listki – tamburyn
- jadący wóz leśniczego, który wiezie siano do paśnika – trr , trr – tarka
- pierwsze płatki śniegu – trójkąt
- jesienne grzmoty – talerze itp. (Uwaga : dzieci potrafią przyporządkować instrumenty określonym zjawiskom przyrodniczym, gdyż przyporządkowanie takie miało miejsce na poprzednich zajęciach muzycznych)
N.: mówi dalej – miś słuchając ostatnich odgłosów jesieni zasypia – robi głęboki wdech (dzieci wykonują wdech nosem), aż mu się brzuszek powiększył i wydech (dzieci mówią pssss lub pszszsz) brzuszek opada (kilka razy)... i miś śpi aż do wiosny.
7. Praca z książkami – labirynt – „zaprowadź zwierzęta do legowiska”.