Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka

SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI DNIA BABCI I DZIADKA
w Szkole Podstawowej im. Władysława Orkana w Sieniawie

Konferansjer 1
Dziś dzień szczególny.
Obchodzimy w naszej szkole Święto Babci i Dziadka. BABCIA i DZIADEK to słowa, które kojarzą się każdemu z ciepłem, miłością i wszystkim, co dobre. Nikt inny nie ma tyle cierpliwości, tyle zrozumienia i zwykłej ludzkiej życzliwości co babcia i dziadek. Dlatego dziękując zapraszamy Was, drogie Babcie i drodzy Dziadkowie na to najcieplejsze ze wszystkich świąt.

Konferansjer 2
Na dzisiejszej uroczystości serdecznie witamy:
- panią Dyrektor przedszkola wraz z dziećmi i nauczycielami,
- panią Dyrektor naszej szkoły, nauczycieli i uczniów,
- rodziców,
ale przede wszystkim ciepło i serdecznie witamy bohaterów dzisiejszego spotkania – Was Kochane babcie i drodzy dziadkowie.

Konferansjer 1 O zabranie głosu proszę panią Dyrektor naszej szkoły wraz z panią Dyrektor przedszkola.

Konferansjer 1
"Każda babcia kiedyś była malutką dziewczynką każdy dziadek z drzewa skakał i gonił za piłką. Chodzili do szkoły potem dorastali, mieli piękne marzenia, ciężko pracowali.
Wychowali swoje dzieci ... i nie koniec na tym, los obdarzył ich kimś jeszcze zaraz powiem o tym.
Stoją tutaj Wasze smyki, stremowane w swojej krasie, dobrze dzisiaj się przyjrzyjcie! Jakie cudne wnuki macie! Stoją grzecznie tu na scenie w całej swej okazałości, nie urosłyby tak pięknie bez Waszej miłości."
Źródło: http://www.edukacja.edux.pl/p-14044-scenariusz-inscenizacji-z-okazji-dnia-babci.php

Konferansjer 2
Jako pierwsze wystąpią przedszkolaki,, które przygotowały dla swoich babć
i dziadków niespodziankę, piosenkę i wiersz. Zapraszamy! Przywitajmy ich gromkimi brawami.
/Występ przedszkolaków/

Konferansjer 1
Duże brawa dla najmłodszych artystów.
Dziękujemy za piękny występ. Teraz już czas na taniec oraz wiersz
w wykonaniu dzieci z klasy „0”, I, II, i III” Zapraszamy najmłodszych uczniów naszej szkoły.
Wiersz

1. Kocham mocno babcię, dziadka
To nie żarty moi mili.
Dzisiaj im życzenia składam
by sto latek jeszcze żyli.
2. Kiedy smutek mnie ogarnia
i wszystkiego mam już dosyć,
dziadek mocno mnie przytuli
o to Go nie trzeba prosić.
3. Gdy pomyślę o łakociach,
Babcia zaraz coś upiecze.
Muszę przyznać te wypieki,
najwspanialsze są na świecie.
4. Babcia z dziadkiem w wolnych chwilach
przekazują wciąż wytrwale,
swym kochanym wnukom, wnuczkom,
rad życiowych całą gamę.
Taniec „Belgijka”

Konferansjer 2
„ Szła dzieweczka do laseczka”, „Głęboka studzienka”, „Gdzie strumyk płynie z wolna”- to piosenki, które wszyscy dobrze znamy i bardzo chętnie
w domu, w przedszkolu i w szkole śpiewamy. Nic dziwnego śpiewali je nasi dziadkowie, gdy byli dziećmi. Znają je także wszystkie wnuki. Piosenki te są nadal aktualne i nigdy się nam nie znudzą. Przechodzą z pokolenia na pokolenie, bo mają w sobie cos magicznego, coś, co przywołuje wspomnienia. Dlatego zapraszamy do wspólnego śpiewu.
KARAOKE: „ Szła dzieweczka”, „Głęboka studzienka”,” Gdzie strumyk płynie z wolna”, „Hej sokoły”.

Konferansjer 1
A teraz zapraszamy na krótki skecz pt.” Babcia dawniej i dziś” opracowany
i przygotowany przez p. Dyrektor wraz z uczennicami klasy VIII.
Babcia dawniej i dziś

Marta:
Witam. Gdzież to Pani tak pędzi?

Oliwia:
Ach spieszę się do fryzjera, ale nie mam pewności, czy mi położy farbę na włosy, bo zgubiłam w komórce zasięg i nie dodzwoniłam się. Internet też nie działał, ale chyba przez warunki pogodowe, bo wieje i sypie śnieg.

Marta:
Nie rozumiem, co pani do mnie mówi, po co kłaść farbę na głowę, przecież może spaść, wyleje się i nic pani nie pomaluje, a co do tego tam jakiegoś zasięgu to przecież, jak się zgubił to trzeba poszukać, może pod łóżko wpadł, albo gdzie pod szafkę. A z internatem to też nie wiem o co Pani chodzi, bo moja wnuczka, tam mieszka i nie narzeka. Dzisiaj ma ze szkół przyjeżdżać do domu to spytam co jest nie tak z tym Internatem.

Oliwia:
Wie Pani co, my to się chyba nie dogadamy. Ja o wozie a pani o kozie.

Marta:
Też tak myślę, idę lepiej przygotować obiad dla mojej wnusi i upiekę jej rogaliki z serem, bo bardzo lubi.

Oliwia:
Pani żartuje a macdonald, kejewsi?

Marta:
Macdonald to nie wiem co to jest, a wszy to ona nie ma, przecież dba o higienę głowy.

Oliwia:
Niechże Pani, słucha co mówię.

Marta:
Słucham, ale Pani mówi trochę nie wyraźnie, powinno być wszy bo wsi to po góralsku.

Oliwia:
Ale ja mówię kejewsi.

Marta:
No wiem, ale tu ich nie ma.

Oliwia:
Dobrze ma pani może komórkę to się umówimy i wprowadzę panią do współczesnego świata.

Marta:
Komórkę mam, ale zimno tam, usiąść nie ma gdzie bo tam ino łóżko i skrzynie na ubrania.

Oliwia:
Ale ja pytam o telefon komórkowy.

Marta:
Oj to nie wiem co to za licho.

Oliwia:
To zrobimy inaczej, poda mi pani swój adres, ja przyjadę po panią samochodem i pojedziemy do fryzjera, kosmetyczki do SPA, a później skoczymy na kawkę i ciastko do kawiarni.

Marta:
Ja już muszę iść przygotować obiad dla mojej wnusi i rogaliki, a do tej kosmetyczki to nie pójdę, bo nie mam czasu po tym czymś spać, mam dużo roboty w domu, a kawę to ja piję zbożową do śniadania. A teraz już lecę.

Oliwia:
No to ja też już idę.

Konferansjer 2
Tanecznym krokiem przejdźmy do następnych prezentacji. Tym razem
w wersji prawie na ludowo. A prawie robi wielką różnicę 
Zapraszamy babcie i dziadków, aby wraz ze swoimi wnukami z klasy „0” zatańczyli „Karuzelę”.

Konferansjer 1
Dziękujemy babciom i dziadkom za piękną „Karuzelę”. I zapraszamy uczniów z klasy I, aby wraz ze swoimi babciami i dziadkami zatańczyli
„Rolnika, który mieszka sam w dolinie.”

Konferansjer 2
Klasa II wyhaftowała piękną chusteczkę. Dlatego też na naszej uroczystości nie może zabraknąć najpopularniejszej zabawy. Zapraszamy uczniów klasy II wraz ze swoimi babciami i dziadkami do kołeczka, gdzie swój prym wiedzie haftowana chusteczka. Serdecznie zapraszamy.

Konferansjer 1
Dziękujemy za wspaniałą zabawę z chusteczką i zapraszamy uczniów klasy trzeciej wraz z babciami i dziadkami. Tym razem bohaterką zabawy będzie „Różyczka”. Zapraszamy.

Konferansjer 2
Czyj to wnuczek? Czyja wnuczka? Oto pytanie, na które na pewno odpowiedzą nam nasze babcie i dziadkowie. Dlatego prosimy o uwagę
i skupienie, bo za chwilę będziemy czytać wiersze napisane przez
p. Dyrektor naszej szkoły. Bohaterami tych utworów są Wasze dzieci Państwa zadaniem będzie odgadnąć czyj to wnuczek, bądź wnuczka. Jeśli będziecie pewni, że opis pasuje do Waszych „pociech”, to prosimy o podniesienie ręki.

Wiersz 1.

„Cyj to wnuk?"

Chłopiec piykny
Licko jako malowane
Gymbusia rumiano
Nosek malutki
A on cały okronglutki
Ucy się dobrze, cyto, rachuje
Cieso go śpasy, z babkom i dziadkiem źartuje,
Łokrutnie go dziadki radzi widzom
Choć casym labiydzom
Broi, popsuje, natryjonci
Troche namonci
Ale ni ma piykniejsego wnuka
W całyj okolicy i to się licy.

Wiersz 2
„Czyja to wnuczka?”

Ładna i miła, dyplomatka urodzona.
Czyta i czyta i nigdy nie jest strudzona.
Kocha się uczy: liczy, rachuje, pisze
I coś tam drukuje, to znów maluje.
Jest dobrze wychowana,
Zna się na grzeczności
nigdy nikt nie zarzuci jej braku uprzejmości.
Ma duże ambicje,
Lubi wszystkie lekcje
Świadectwo z paskiem czerwonym
Jest dla niej prezentem wymarzonym.

Wiersz 3
„Czyj to wnuk”

Cóż to za miłe dziecko?
Oczka błękitne.
Śmieje się szczerze.
Ja w niego wierzę.
Czasem coś spsoci,
Wtedy ucieka do babci lub cioci.
Potrafi rozgromić najczarniejsze chmury.
Rzadko jego twarz przybiera wyraz ponury.
Dobrze się uczy,
Choć nie systematycznie.
Pilnie słucha, choć czasem jego grzeczność bywa krucha.
Kocha komputer i telefon komórkowy,
Twierdzi, że to na życie sposób nowy.
A w przyszłości zostanie wielkim informatykiem
A przede wszystkim dobrym człowiekiem.

Wiersz 4

„Czyja to wnuczka?”

Śliczna dziewczynka
O pięknych długich włosach
Lubi upinać je w kłosa.
Jest zwinna, sprytna, na skakance skacze,
Rzadko płacze.
Chyba, że zadania ma z matematyki,
Z polskiego i jeszcze z przyrody,
To dla niej za wiele,
Wtedy łzy szczere leje.
Lubi się uczyć, ale bez przesady
Wszystko ma jakieś granice i zasady.

Konferansjer 1
Kochane babcie, kochani dziadkowie!
Szczęśliwe dzieciństwo, radość, które zapewniacie swoim wnukom pod nieobecność rodziców jest czymś najcenniejszym. Obok rodziców to Wy zajmujecie najwięcej miejsca w tych małych sercach. Dajecie im to, co najcenniejsze: SIEBIE i WASZĄ BEZGRANICZNĄ MIŁOŚĆ. Dlatego niech każdy, nawet najzwyklejszy dzień będzie powodem do tego, by Wam dziękować.

Konferansjer 2
Z okazji Waszego Święta składamy najserdeczniejsze życzenia: zdrowia, szczęścia, radości, a także pociechy ze wszystkich wnuków.
Zanim odśpiewamy „Sto lat”, pragniemy zaprosić Państwa na wspólne biesiadowanie przy kawie i ciastku, które na dzisiejsze spotkanie przygotowali rodzice.

„Sto lat i wręczenie prezentów.