X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 39494
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Książka uczy, książka bawi, książka wszystkich zaciekawi. Poszukujemy ciekawostek w książkach. Scenariusz zajęć

Grupa Biedronki - 4-latki

Temat: "Książka uczy, książka bawi, książka wszystkich zaciekawi..." Poszukujemy ciekawostek w książkach.

CELE GŁÓWNE:
- budzenie i rozwijanie zainteresowań czytelniczych wśród dzieci,
-kształtowanie intelektualnego i emocjonalnego stosunku do książki jako źródła przeżyć,
-kształtowanie wyobraźni, wzbogacanie wrażeń , spostrzeżeń , myślenia i mowy.
CELE OPERACYJNE – DZIECKO:
- poznaje prezentowane rodzaje książek - uważnie słucha czytany tekst,
- rozpoznaje literkę, od której rozpoczyna się jego imię – napis wśród innych wizytówek,
- potrafi współpracować i współdziałać z innymi dziećmi - ozdabia według własnego pomysłu
zakładkę do książki.
METODY :
-słowne – rozmowa, zagadki słowne,
-czynne - zadań stawianych do wykonania,
-oglądowe - pokaz -elementy odimiennej metody nauki czytania Ireny Majchrzak,
-elementy metody improwizacji ruchowej W. Sherborne.
FORMY PRACY:
- z całą grupą,
- indywidualna,
- zespołowa.

PODSTAWA PROGRAMOWA:
I. Fizyczny obszar rozwoju dziecka. Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
7) wykonuje czynności, takie jak: sprzątanie, pakowanie, trzymanie przedmiotów jedną ręką i oburącz, małych przedmiotów z wykorzystaniem odpowiednio ukształtowanych chwytów dłoni, używa chwytu pisarskiego podczas rysowania, kreślenia i pierwszych prób pisania;
8) wykonuje podstawowe ćwiczenia kształtujące nawyk utrzymania prawidłowej postawy ciała;
9) wykazuje sprawność.
III. Społeczny obszar rozwoju dziecka. Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
8) obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe;
9) komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne; wyraża swoje oczekiwania społeczne wobec innego dziecka, grupy.
IV. Poznawczy obszar rozwoju dziecka. Dziecko przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
1) wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą komunikatów pozawerbalnych: tańca, intencjonalnego ruchu, gestów, impresji plastycznych, technicznych, teatralnych, mimicznych, konstrukcji i modeli z tworzyw i materiału naturalnego;
2) wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą języka mówionego, posługuje się językiem polskim w mowie zrozumiałej dla dzieci i osób dorosłych, mówi płynnie, wyraźnie, rytmicznie, poprawnie wypowiada ciche i głośne dźwięki mowy, rozróżnia głoski na początku i końcu w wybranych prostych fonetycznie słowach;
3) odróżnia elementy świata fikcji od realnej rzeczywistości; byty rzeczywiste od medialnych, byty realistyczne od fikcyjnych;
4) rozpoznaje litery, którymi jest zainteresowane na skutek zabawy i spontanicznych odkryć.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
plecak, włóczka, płyta CD z muzyką, książki różnej wielkości i objętości; zagadka; zakładki
z imionami do ozdobienia, etykietki z imionami.

Przebieg zajęć:
1. Powitanka(z przewodnika Plac zabaw na melodię Panie Janie):
Już od rana, już od rana.
Witam cię, witam cię.
Jesteś tu w przedszkolu.
Jestem tu w przedszkolu.
Bawię się. Cieszę się.
2. Przypomnienie dzieciom zasad zachowania w grupie (słuchamy siebie nawzajem, gdy jedna osoba mówi – reszta słucha, mówimy pojedynczo, jesteśmy dla siebie mili, pozostawiamy po sobie porządek).
3. „Ślady prowadzące do...” – zabawa tropiąca wprowadzająca w temat zajęć. Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel wskazuje na ślady prowadzące za drzwi sali. Wybrane dziecko podąża śladami i odnajduje plecak ( reszta dzieci przygląda się).
a) Nauczyciel zadaje zagadkę dotyczącą przedmiotów w plecaku.
„Choć nie ma zamka ani kluczyka, często otwierasz ją i zamykasz. W swym wnętrzu wiele tajemnic mieści, wierszyków , bajek i opowieści”. (książka)
Po odgadnięciu przez dzieci zagadki, wybrane dziecko otwiera plecak i wyjmuje z niego książki.
b) Wspólne oglądanie książek ( np. encyklopedii dla dzieci, słowników, bajek, itp.).
c) Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:
- Czym różnią się od siebie te książeczki?
-Czy są tej samej wielkości?
-Czy są tej samej grubości?
-Czy mają takie same kolory?
-Co można znaleźć w książkach?
-Gdzie możemy kupić książkę?
-Gdzie możemy wypożyczyć książkę?
-W jaki sposób dbamy o nasze książki, żeby ich nie zniszczyć?
Dzieci odpowiadają.
4. Zabawa ruchowa „Książeczki na półeczki”.
Dzieci mają przyklejone emblematy książek w kolorach: niebieskim, zielonym, żółtym i czerwonym. Dzieci w tak podzielonych zespołach wykonują swobodną improwizację ruchową do muzyki. Na hasło: ” Niebieskie książeczki na półeczki” dzieci z emblematami w odpowiednim kolorze ustawiają się w wyznaczonym miejscu.
5. Oglądamy książki i szukamy ciekawostek. Dzieci opowiadają o interesujących ich faktach i nie tylko.
6. Dzieci zauważają, że każda książka ma tytuł. Pozwala on domyśleć się, o czym będziemy czytać w książce. Nauczyciel informuje dzieci, iż ich imię też pozwala określić, o kogo chodzi, np. przy sprawdzaniu obecności. Dzięki temu przeżyciu dziecko wie, że może być wyrażone za pomocą liter – może być „napisane” i „przeczytane”. Dziecko:
• nabywa poczucie własnej tożsamości,
• dostrzega różnice w kształcie różnych liter,
• zauważa związek pomiędzy literą a dźwiękiem, znakiem graficznym , a głoską.
Nauczyciel pokazuje wizytówki dzieci, sprawdzając obecność w dzienniku. Dzieci identyfikują się ze znaczeniem imienia, zauważają, iż w dzienniku są również informacje inne na ich temat (informacja o diecie, adresie zamieszkania).

6. Dawno, dawno temu... - snujemy bajkę ( ćwiczenie twórcze). Nauczyciel zaczyna historię, po czym rzuca włóczkę do dziecka – tamto do kolejnego. W efekcie czego tworzy się pajęczyna i bajka.
7. Tworzenie zakładek do książki. Zajęcia plastyczne.
8. Omówienie prac.
9. Porządkowanie sali.

Bibliografia:
1. Majchrzak I., Wprowadzenie dziecka w świat pisma, Warszawa 1997, WSiP.
2. Bogdanowicz M., Kisiel. B, Przasnyska M., (1992) Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka, Warszawa, WSiP.
3. Jedynak K., Szczęsna M., Plac zabaw. Przewodnik metodyczny. Czterolatek, Warszawa 2018, WSiP.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.