Postawa dziecka i jej rozwój - Dla wszystkich rodziców, którzy chcą wiedzieć więcej

Postawa – sposób utrzymania pozycji stojącej- wpływa na sylwetkę, która jest indywidualną cechą każdego z Nas.
Prawidłowe utrzymanie postawy zapewnia odpowiednia budowa, ukształtowanie przednio- tylnych krzywizn kręgosłupa, napięcie mięśniowe ciała oraz praca mięśni stabilizujących kręgosłup. Nie tylko zmienia się w różnych okresach życia, ale również odzwierciedla stan zdrowia i samopoczucia.
Rozwój ruchowy dziecka Niemowlę musi stopniowo osiągać kolejne etapy rozwoju ruchowego: od unoszenia głowy przez obroty, pełzanie, siadanie, raczkowanie i wstawanie do chodzenia. Po pierwsze warto zadbać o dobre warunki do podejmowania aktywności przez niemowlę, a więc nie miękkie łóżko rodziców lecz mata piankowa, lub karimata na podłodze. Pozwolić dziecku zdobywać kolejne umiejętności we właściwym jemu tempie. Niekorzystny wpływ na rozwój ma utrzymywanie go w pozycjach, do których jeszcze nie dojrzało, a więc zmuszanie do siadania i siedzenie, gdy nie ma jeszcze dostatecznie silnych mięśni stabilizujących kręgosłupa, do wstawania, stania czy chodzenia, gdy mięśnie utrzymujące obręcz biodrową, nogi oraz stopy nie mają jeszcze odpowiedniej siły. Większość dzieci osiąga te umiejętność w trakcie prawidłowego rozwoju. Te których rozwój ruchowy jest nieharmonijny, po konsultacji z lekarzem należy objąć rehabilitacją ruchową. Niemowlę powinno być zachęcane do samodzielnego, ale prawidłowego wykonywania ruchów i częstych
zmian pozycji, tak aby wszystkie grupy mięśni mogły się równomiernie wzmocnić.
U dzieci do 3 roku życia układ mięśniowy jest jeszcze słaby, łopatki odstają, barki są wysunięte do przodu, brzuch jest uwypuklony. W okresie przedszkolnym (3.-6. rok życia) często obserwuje się asymetrię barków, tułowia, lekką koślawość kolan i małe wysklepienie stóp. Są to zjawiska przejściowe, najczęściej ustępujące w miarę dalszego rozwoju. Niepokojące nas nieprawidłowości w wyglądzie dziecka należy kontrolować, gdyż wraz z jego wzrostem mogą zaburzać ukształtowanie się prawidłowej postawy.
Dzieciom w tym wieku trzeba zapewnić odpowiednie krzesła, stoliki dopasowane w ich wzrostu. Należy wyrabiać w nich nawyki przyjmowania i utrzymania prawidłowej postawy ciała. Dużym zagrożeniem w tym okresie jest przebywanie dziecka w niewłaściwych pozycjach np. siedzenie między piętami w literę „w”.
Kiedy jest to normą a kiedy zacząć się tym martwić!
Normą jest wtedy gdy siad W jest jednym z kilu sposobów siadania przez dziecko. Niepokoić powinno rodzica każde zachowanie, w którym pojawia się ograniczenie różnorodności. Jeśli dziecko siada również „po turecku”, w siadzie bocznym na jedną i na drugą stronę oraz na piętach to nie ma czym się niepokoić.
Zaburzenia, których objawem może być siad W:
• obniżone napięcie mięśniowe,
• hypermobilność stawów,
• problemy z równowagą.
Efekty uboczne siadu W:
• nienaturalne zaokrąglenie pleców,
• osłabienie mięśni tułowia,
• rotacja nóżek na zewnątrz,
• koślawienie kolan,
• ustawienie bioder w rotacji wewnętrznej,
• problemy z rozwojem stawów biodrowych,
• skrócenie tylnych mięśni uda.

Zapamiętaj
Prawidłowa postawa zależy od ustawienia kręgosłupa, odpowiedniego napięcia i siły mięśni oraz warunków w jakich organizm wzrasta i kształtuje nawyki postawy.
Natomiast podstawowym czynnikiem zapobiegania wadom postawy jest zapewnienie dziecku swobodnego, wszechstronnego ruchu na miarę jego potrzeb, racjonalnego odżywiania oraz ochrony przed infekcjami i stresami.