Uchylamy wrota lasu - scenariusz zajęć w grupie 3 i 4 latków

“Uchylamy wrota lasu”- scenariusz zajęć

Temat: “Uchylamy wrota lasu”
Grupa wiekowa: 3-4 latki
Prowadzący: mgr Magdalena Palka (nauczyciel mianowany)

Metody:
• słowna
• oglądowa
• aktywizująca
• metoda Weroniki Sherborne

Formy pracy:
• grupowa
• w parach
• indywidualna

Cele ogólne:
• rozwijanie zainteresowań przyrodniczych;
• usprawnianie motoryki małej i dużej;
• rozwijanie wyobraźni i kreatywności;

Cele szczegółowe (dziecko):
• uważnie słucha;
• chętnie śpiewa piosenkę;
• wskazuje poszczególne części ciała;
• ćwiczy motorykę dużą;
• poszerza zasób słownictwa;
• rozpoznaje i nazywa zwierzęta leśne spośród hodowlanych;
• rozpoznaje ptaki po odgłosie;
• rozwija twórcze myślenie;
• naśladuje ruchy i odgłosy zwierząt;
• rozpoznaje figury geometryczne;
• rozróżnia kolory;
• rozwija motorykę małą;
• uczy się wytrwałości i cierpliwości;
• odczuwa satysfakcję z wykonanego zadania;
• potrafi ruchem wyrazić nastrój utworu;
• wyraża uczucia poprzez mimikę twarzy;

Środki dydaktyczne:
• sowa- pluszowa pacynka zakładana na rękę;
• linia melodyczna do piosenki pt: “Głowa, ramiona”;
• piłka gąbczasta mała;
• nagranie piosenki pt; „Lollipop”- Chordettes;
• obrazki zwierząt hodowlanych i leśnych (pies, sarna, kot, lis, owca, sowa, kogut, kot, ryś);
• zagadki słowne charakteryzujące zwierzęta leśne (jeż, lis, niedźwiedź, wiewiórka, wilk, dzik, sowa);
• tamburyn;
• nagranie odgłosów ptaków (bocian, wróbel, sowa, wrona, kukułka);
• „Puchacz” (wzór)- praca plastyczna wykonana z torebki papierowej;
• sylwety figur geometrycznych w różnych kolorach i różnej wielkości wykonane z kartonu (koła, trójkąty, prostokąty);
• narzędzia kreślarskie: kredki ołówkowe, kredki świecowe, mazaki itp.;
• klej;
• torebki papierowe;
• wysuszone liście dębu czerwonego;
• nagranie utworu klasycznego J.S. Bacha- „Aria na strunę G”;

Realizacja podstawy programowej:
1.4, 1.5, 1.6, 1.7, 1.8, 2.4, 2.7, 2.8, 2.11, 3.1, 3.2, 3.4, 3.5, 3.8, 3.9, 4.1, 4.2, 4.5, 4.7, 4.8, 4.11, 4.12, 4.14, 4.15, 4.18,


Przebieg:

1. Powitanie.
Nauczyciel prezentuje sowę- pacynkę zakładaną na rękę, która poprowadzi zajęcia.

2. Zabawa “Powitanie” wg metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.
Na prośbę pacynki- sówki, dzieci ustawiają się w kole i witają się poszczególnymi częściami ciała z sąsiadem z prawej i lewej strony (dłonią, kciukiem, nosem, łokciem, głową).

3. Zabawa ruchowa do linii melodycznej “Głowa, ramiona”.
Dzieci stojąc w kole równocześnie śpiewają i wskazując poszczególne części ciała ujęte w tekście piosenki:
„A gimnastyka dobra sprawa
Dla nas wszystkich to zabawa
Ręce w górę i w przód i w bok
Skok do przodu, w górę skok.

ref: Głowa, ramiona, kolana pięty
Kolana, pięty, kolana, pięty
Głowa, ramiona, kolana, pięty
Oczy, uszy, usta, nos”. x 2

4. Zabawa integrująca “Iskierka przyjaźni” do energicznej piosenki „Lollipop”.
Pacynka- sówka wyjaśnia zabawę. Dzieci siedząc na dywanie w kole, przekazują sobie “gąbczastą” piłeczkę z rąk do rąk. Zaczynają podawać sobie piłkę od prawej strony wewnątrz koła, starając się jej nie upuścić. Zabawę powtarzają przyspieszając tempo.
Przy trzecim powtórzeniu utrudniamy zabawę. Dzieci zmieniają kierunek a piłkę podają po zewnętrznej stronie koła.

5. Zabawa dydaktyczna “Czy znasz las?”
Pacynka- sówka prezentuje obrazki różnych zwierząt. Dzieci mają za zadanie wybrać i nazwać tylko te zwierzęta, które mieszkają w lesie (pies, sarna, kot, lis, owca, sowa, kogut, kot).

6. Rozwiązywanie zagadek słownych.
Pacynka- sówka prezentuje zagadki dotyczące zwierząt leśnych. Dzieci mają za zadanie odgadnąć o jakich zwierzętach jest mowa.

„Ma krótkie nóżki i mały ryjek.
Chociaż ma igły, nigdy nie szyje”. (jeż)

„Jak płomień rudy wśród drzew pomyka.
Chętnie by porwał, gąskę z kurnika”. (lis)

„Przez całą zimę słodko sobie śpi.
Wiecie, dlaczego? Bo miód mu się śni”! (niedźwiedź)

„Co to za zwierzątko, które w dziupli mieszka.
Rudy ma ogonek, chętnie zje orzeszka”. (wiewiórka)

„Jakie zwierzę z bajek ma takie zwyczaje,
że chce połknąć wnuczkę, więc babcię udaje”? (wilk)

„On jest dziki, on jest zły, on ma bardzo ostre kły.
A kto w lesie go spotyka, ten na drzewo szybko zmyka”. (dzik)

„Ten ptak dobrze widzi w nocy, bo ma bardzo wielkie oczy.
Nocą lata i poluje i posępnie pohukuje”. (sowa)

7. Rozwiązywanie zagadek słuchowych.
Pacynka- sówka prezentuje nagrania odgłosów ptaków a dzieci mają za zadanie je rozpoznać (wrona, bocian, sowa, wróbel, kukułka).

8. Zabawa ruchowo- naśladowcza „Jaki to zwierz?”
Pacynka- słówka wyjaśnia na czym polega zabawa. Mianowicie, dzieci mają za zadanie odgadnąć jakie zwierzę opisuje za pomocą ruchów i odgłosów chętne dziecko. Po prawidłowym rozpoznaniu zwierzątka, wszystkie dzieci równocześnie naśladują to samo zwierzę według własnego pomysłu. Pacynka- sówka powtarza zabawę typując inne dziecko do zilustrowania nowego zwierzątka.

9. Zabawa muzyczno- ruchowa „Uchylam wrota lasu”.
Pacynka- sowa dzieli dzieci na cztery grupy (węże, sikorki, niedźwiedzie, sowy). Dzieci będą miały za zadanie kolejno naśladować sposób poruszania się zwierząt w rytm tamburynu. Pacynka- sowa rozpoczyna zabawę słowami: „Uchylam wrota lasu i wypuszczam w świat ...sowy.” itd. Zabawę można powtórzyć pamiętają o zamianie ról.

10. “Puchacz”- praca plastyczna.
Pacynka- sówka prezentuje sowę wykonaną z papierowej torebki. Omawia sposób jej wykonania. Prosi, aby dzieci wybrały spośród rozsypanych na dywanie tekturowych, sylwet figur geometrycznych, wybrały tylko 2 żółte koła (tej samej wielkości) i 1 pomarańczowy trójkąt (o dowolnym wymiarze). Wybrane figury należy przykleić na papierową torebkę według wzoru (oczy- koła na środku, dziób- trójkąt pomiędzy kołami). Skrzydła wykonane z wysuszonych liści (najlepiej z dębu czerwonego) należy przykleić po prawej i po lewej stronie torebki. Pacynka-sowa przypomina o zachowaniu prawidłowej postawy ciała siedząc przy stoliku. Na zakończenie sówka proponuje dzieciom dorysować (wg własnego pomysłu) brakujące części budowy ciała np: brwi, uszy, szpony przy użyciu dowolnych przyborów kreślarskich (kredki ołówkowe, świecowe, mazaki itp).

11. Zabawa relaksacyjna.
Pacynka- sówka zaprasza wszystkie dzieci ze swoimi ”Puchaczami” do swobodnej improwizacji ruchowej do fragmentu utwory klasycznego J. S. Bacha pt: “Aria na strunę G”.

12. Podsumowanie zajęć.
Pacynka- sówka chcąc uzyskać informacje zwrotną dotyczącą przebiegu zajęć, przywołuje dzieci na dywan i prosi, aby wszyscy równocześnie za pomocą mimiki twarzy, wyrazili jakie emocje towarzyszyły im w trakcie tego spotkania (np.: radość, zaskoczenie, smutek, itp.)

13. Pożegnanie.
Pacynka- sówka dziękuje wszystkim za uwagę i mile spędzony czas. Pamięta o pochwaleniu dzieci udzielających się podczas zajęć a mniej aktywnych motywuje do większego udziału w kolejnym spotkaniu.

Opracowała: mgr Magdalena Palka