Kaczor Donald farmę miał - ćwiczymy prawidłową wymowę. Scenariusz zajęć dydaktyczno-wychowawczych dla dzieci 5-letnich

Cel główny:
Usprawnianie motoryki narządów mownych (aparatu wymowy).

Cele operacyjne:
- dziecko prawidłowo wymawia wyrazy dźwiękonaśladowcze,
- dziecko usprawnia aparat wymowy,
- dziecko odszukuje wśród wyrazów taki sam wyraz,
- dziecko dobiera wyrazy rymujące się,
- dziecko potrafi rozwiązywać zagadki, kształci myślenie alegoryczne,
- dziecko potrafi oczekiwać na swoją kolej.

Metody pracy: słowne, oglądowe, czynne, praktyczne, problemowe.

Formy pracy: zbiorowa, indywidualna, grupowa.

Środki dydaktyczne: plansze zawierające ćwiczenia utrwalające wymowę głosek: r, ś, ć, dź, ć z serii: „Popatrz, opowiedz, ułóż” T. Mantyk, E. Padee – Modrzewskiej, gra planszowa wg J. Wójtowiczowej: „Od słowa do słowa” – rymowanki, zagadki tekstowe, lusterka, CD z muzyką: bieg, ilustracje zwierząt domowych.

Przebieg:

1. Ćwiczenie prawidłowej wymowy na podstawie plansz: „Popatrz, opowiedz, ułóż” – przyporządkowywanie obrazków do właściwej planszy, wyraźne wymawianie wyrazów: bocian, dziób, sieci, kość, świnka, świeca, księżyc, cielę, okulary, rogal, kaloryfer, parasol, miś, huśtawka, bucik, lustro, książki, telewizor.

2. Rozwiązywanie zagadek tekstowych:

Mały konik to źrebaczek,
mała krówka to...

Wiosną do nas przylatuje,
każda żabka mu smakuje.

Żyje w lesie, bywa zły
i ma bardzo ostre kły.

Nocą wraz z gwiazdami świeci
uśmiechając się do dzieci.

Znajdziesz je w bibliotece, w księgarni na półce.
Rodzice czytają z niej bajki synowi i córce.

Zaraz psu przechodzi złość,
gdy dostanie smaczną...

Nosi młody, nosi stary,
nosił nawet pan Hilary.

Biało – czarne ma ubranko,
mleko daje na śniadanko.

Przed deszczem czy słońcem chętnie cię ochroni,
gdy go rozłożysz i przytrzymasz w dłoni...

3. Zabawa z piosenką: „Kaczor Donald farmę miał” – naśladowanie odgłosów zwierząt domowych, wyraźne i staranne wymawianie wyrazów dźwiękonaśladowczych.

4. Gimnastyka buzi i języka z wykorzystaniem lusterek:
zabawy ćwiczące ruchy szczęk:
ziewanie,
przesuwanie opuszczonej szczęki w prawo i w lewo,
„szuflada” – mocne wysuwanie szczęki do przodu i do tyłu,
„na pastwisku” – naśladowanie żucia trawy przez krowę,
zabawy ćwiczące ruchy warg:
dobitne wymawianie samogłosek: a, o, y, i, u, e,
nadymanie policzków, powolne wydmuchiwanie powietrza,
„króliki” – ściskanie warg mocniej niż przy wymawianiu samogłoski u i zwarcie ich, przesuwanie warg w lewo i w prawo,
„koniki” – parskanie i cmokanie,
„rybka”– powolne otwieranie i zamykanie warg, bezgłośne wydawanie dźwięku „po”,
zabawy ćwiczące ruchy języka:
oblizywanie warg ruchem okrężnym,
„broda i wąsy” – wyciąganie języka w dół i w górę, sprawdzanie czy nie rośnie im broda lub wąsy,
przesuwanie języka w płaszczyźnie poziomej do kącików ust z jak największym wysunięciem na boki,
„języka na defiladzie” – na „raz”: czubek języka na górną wargę, na „dwa”: czubek języka do lewego kącika ust, na „trzy”: czubek języka na dolną wargę, na „cztery”: czubek języka do prawego kącika ust,
zabawy ćwiczące podniebienie miękkiego:
głębokie oddychanie – wdech nosem, wydech szeroko otwartymi ustami,
ziewanie,
oddychanie wyłącznie przez usta (zaciśnięte nozdrza), oddychanie wyłącznie przez nos (zamknięta jama ustna),
kaszlenie przy wysuniętym na zewnątrz jamy ustnej języku i chrapanie na wdechu i na wydechu.

5. Zabawa ruchowa – „Pary takich samych wyrazów”. Dzieci otrzymują kartki z wyrazem, w miarę możliwości odczytują je: mama, mak, kot, oko; biegają po sali, na przerwę w muzyce szukają dzieci posiadających taki sam napis, następnie poruszają się skacząc, biegając bokiem, zamieniają się wyrazami.

6. Gra planszowa wg J. Wójtowiczowej: „Od słowa do słowa - rymowanki” – nazwanie wszystkich obrazków, rozpoczęcie gry, szukanie par wyrazów rymujących się, w zależności od planszy np.: czekolada - szuflada, globus – autobus, karty – narty, kaczka – paczka, sowa – podkowa, worek – korek, rogi – pierogi.

​ Scenariusz opracowała: Beata Piszczek
Kraków