Scenariusz zajęć rozwijających uzdolnienia muzyczne (wokalne)

Prowadząca: Beata Kaim
Grupa: 3, 4, 5, 6 – latki
TEMAT: Rozwijanie talentu dzieci uzdolnionych muzycznie (wokalnie).

CELE OGÓLNE:
- stwarzanie dzieciom uzdolnionym muzycznie warunków do wszechstronnego i harmonijnego rozwoju, który prowadzi do pełnego rozkwitu ich zainteresowań zdolności i talentu,
- ustawienie prawidłowej emisji głosu, która umożliwi optymalną pracę narządu głosu w warunkach wokalnych,
- zniesienie napięcia mięśni krtani i gardła,
- wyrobienie właściwych nawyków oddechowych tzn. wyćwiczenie właściwego toru oddechowego i właściwego gospodarowania powietrzem podczas wydechu,
- poprawa wydolności oddechowej i wydłużenie fazy wydechowej,
- wyraźna artykulacja,
- kształtowanie umiejętności właściwego posługiwania się głosem,
- wykształcenie odpowiedniej wysokości i umiejętności właściwego stosowania natężenia głosu w czasie mówienia i śpiewania,
- zlikwidowanie u dzieci głosów zbyt piskliwych i krzykliwych.

CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
- czerpie radość ze śpiewu grupowego i solowego do mikrofonu, - - - chętnie demonstruje swoje umiejętności wokalne,
- bierze czynny udział w ćwiczeniach oddechowych – jest świadome, że wpływają one na jakość śpiewu,
- bierze czynny udział w ćwiczeniach fonacyjnych ze świadomością, że poprawią one jego umiejętności wokalne,
- opanowuje prawidłowy tor oddechowy,
- wie jak właściwie posługiwać się głosem: cicho, głośno ale bez krzyku,
- bierze udział w zabawach muzyczno -ruchowych,
- rozróżnia dźwięki instrumentów muzycznych, prawidłowo je nazywa i wskazuje na obrazkach,
- zapamiętuje i odtwarza podany rytm oraz dodaje swój własny takt.

POMOCE DYDAKTYCZNE: odtwarzacz płyt CD, płyty CD, mikrofon, wzmacniacz, drewniane klocki, obrazki z instrumentami muzycznymi, książki do położenia na brzuchu, piłeczki pingpongowe, małe obręcze, skakanki, obręcz duża, buźki wesołe i smutne.

METODY:
- Oglądowa (eksponująca) – pokaz, demonstrowanie ćwiczeń itp.
- Podająca: rozmowa, wiersz.
- Aktywizująca i praktyczna – ćwiczenia oddechowe i fonacyjne, zabawa muzyczno – ruchowa, zabawa integracyjna przy muzyce, śpiew solowy i grupowy, zabawy.
- Weryfikująca – ocena, pochwała.

FORMY: indywidualna, grupowa, zbiorowa.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Piosenka porządkująca dzieci do ustawienia koła – Wszyscy pięknie się witamy i do kręgu zapraszamy.
2. Zabawa na powitanie z wykorzystaniem piosenki zabawa wg KLANZY Wszyscy są, witam was.
3. Poznanie i opanowanie prawidłowego toru oddychania (wdech nosem – usta zamknięte, wydech ustami). Ćwiczenia oddechowe mające na celu poprawę wydolności oddechowej i wydłużenie fazy wydechowej.:
Ćwiczenia oddechowe:

Ćwiczenie I
• Leżenie na plecach na twardym, równym podłożu, z książką umieszczoną na brzuchu dziecka. Wykonanie wdechu ustami tak, aby książka uniosła się, wykonanie wolnego wydechu tak, aby książka płynnie obniżała się – powtórzenie ćwiczenia trzy razy.

Ćwiczenie II
• Leżenie na plecach na twardym, równym podłożu, z książką umieszczoną na brzuchu dziecka. Wykonanie wdechu ustami tak, aby książka uniosła się, zatrzymaj na moment książkę w najwyższym punkcie, wykonanie wolnego wydechu tak, aby książka płynnie obniżała się – powtórzenie ćwiczenia trzy razy.

Ćwiczenie III
• Leżenie na plecach na twardym, równym podłożu, z książką umieszczoną na brzuchu dziecka. Wykonanie wdechu ustami tak, aby książka uniosła się, zatrzymaj na moment książkę w najwyższym punkcie, wykonanie wolnego wydechu tak, aby książka płynnie obniżała się – powtórzenie ćwiczenia trzy razy wymawiając przy wydechu wydłużoną głoskę fff....

Ćwiczenie IV
• Zabawa „Wyścig piłeczek pingpongowych” – dmuchanie piłeczek w parach.

Ćwiczenie V
• Wypowiadanie jak najwięcej razy na jednym wydechu zdania „Wlazł kotek na płotek”.

4. Ćwiczenia fonacyjne – mające na celu ustawianie prawidłowej emisji głosu (nauczenie dzieci właściwego posługiwania się głosem, zlikwidowanie głosów zbyt piskliwych i krzykliwych).:
Ćwiczenia fonacyjne (głosowe) mające na celu uruchomienie i prawidłowe wykorzystanie rezonatorów nad i podkrtaniowych, w których dźwięk generowany w krtani ulega wzmocnieniu.

• Ćwiczenie wstępne Zabawa „Senne misie” likwidująca ewentualne napięcie mięśni krtani i gardła. Senne misie ziewają (nauczycielka ziewa wraz z dziećmi). Teraz mruczą cichutko –– nauczycielka mruczy razem z dzieckiem. Przeciągają się i znowu mruczą wymawiając ciągiem głoskę mmmmm, tym razem znaną dzieciom melodią „Wlazł kotek na płotek”.

• Zabawa głosowa „Na scenie” kształtująca i rozwijająca umiejętności prawidłowej modulacji głosu.

Dziecko stoi na ustalonym miejscu (umownej scenie). Śpiewa na melodię piosenki „Wlazł kotek na płotek” ciągiem samogłosek aaaaaaaaaaaaaaaaaa – cichutko, potem coraz głośniej (początkowo nauczycielka śpiewa razem z dzieckiem, ale zachęca je, by samodzielnie wybrzmiewało samogłoskę - aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.
Następnie śpiewa wysokim głosem (nauczycielka naśladuje samogłoskę wraz z dzieckiem), a potem niskim (śpiewa razem z dzieckiem).

• Zabawa „Samogłoski na zakupach” mająca na celu ustawienie prawidłowej emisji głosu. Nauczycielka opowiada dzieciom historyjkę - demonstrując, dzieci powtarzają, a nauczycielka kontroluje poprawność wykonania.

Samogłoski a, e, o, u, i, y wybrały się na zakupy do supermarketu, po zabawki. Ależ ten sklep ogromny!
Idą: aaaaa, idą: eeeee, idą: ooooo, idą: uuuuu, idą: iiiii, idą: yyyyy (wybrzmiewamy długo i płynnie, z szerokim otwieraniem buzi).
Zgubiły się, nie mogą znaleźć zabawek, więc muszą zapytać panią z obsługi. Pytają: aaaaa? Pytają eeeee? Pytają ooooo? Pytają uuuuu? Pytają iiiii? Pytają yyyyy? (płynnie, ale z intonacją rosnącą , jak w pytaniu).
Wszystko znajdują dopiero na dwudziestym regale! Teraz szybko wrzucają potrzebne rzeczy do koszyka: Samogłoska a bierze pięć samochodów (rytmicznie i szybko powtarzamy): a a a a a..., samogłoska o 5 lalek: o o o o o, samogłoska e maskotki e e e e e:, samogłoska u samoloty: u u u u u, samogłoska y puzzle: y y y y y., samogłoska i bloki wózki dla lalek i i i i i:
Samogłoski wracają do domu i są tak zadowolone z udanych zakupów, że po drodze śpiewają (płynnie, przeciągając. Nauczycielka rozpoczyna po chwili dołączają się dzieci na melodię „Wlazł kotek na płotek”).
Pierwsza zaczyna samogłoska A - aaaaaa..., potem eeeee... następnie oooooo... , a za nią uuuuu... i jeszcze iiiii..., na koniec yyyyy... .
Uff, ależ te siatki ciężkie! Teraz trzeba rozpakować zakupy i poukładać rzeczy na półkach (rytmicznie, ale powoli): najpierw a układa samochody a a a a a, potem o układa lalki o o o o o, e maskotki e e e e a, za nią, u samoloty u u u u u, y puzzle y y y y y, i wózki dla lalek i i i i i.

• Ćwiczenie fonacyjne
dziecko stoi swobodnie,
kładzie dłoń wewnętrzną stroną na czubku głowy,
płynnie wymawia głoskę mmmm, następnie przerywając m...m...m...m, podczas wymawiania głosek stara się skierować dźwięk w taki sposób, aby pod dłonią odczuwać wibracje,
powtarza ćwiczenie z głoską n.

5.Zabawa ruchowa Znikające nutki.
Na dywanie nauczycielka rozkłada skakanki, ułożone na wzór pięciolinii i obręcze jako brzuszki nutek, których jest o jedną mniej niż dzieci. Dzieci podejmują taneczną improwizację do piosenki Skaczące nutki. Na pauzę w muzyce, dzieci muszą zająć miejsce w obręczach – brzuszkach. Dziecko, któremu nie udało się zająć miejsca w obręczy, siada na dywanie, a nauczycielka zabiera kolejny krążek. Identycznie, gra przebiega podczas każdej pauzy, aż na zostanie jedno dziecko – zwycięzca zabawy.

6.Solowy śpiew poznanej wcześniej piosenki z mikrofonem do podkładu profesjonalnego bez linii melodycznej : Kamień z napisem love z repertuaru zespołu Enej.

7.Zabawa muzyczna „Łańcuszek kompozytora” rozwijająca wyobraźnię i pamięć muzyczną. Nauczycielka podaje rytm, dzieci siedzące w kręgu kolejno powtarzają podany przez nauczycielkę rytm i dodają swój takt (klaskanie tupanie, uderzanie pięściami o podłogę, stukanie klockami drewnianymi).

8.Zabawa słuchowa „Co gra ?”. Odgadywanie odgłosów instrumentów muzycznych z płyty CD i wskazywanie ich na obrazkach.

9.Zabawa muzyczno – ruchowa Gimnastyka z instrumentami. Dzieci w kole, kiedy słyszą dźwięk fagotu – kucają, gitary – powstają, bębna – tupią, fletu – obracają się. Podczas szybkiej części utworu (refrenu) cwałują wesoło w kole.

10.Zakończenie zajęć, omówienie co się dzieciom podobało najbardziej. Ewaluacja za pomocą buziek wesołych i smutnych. Każde dziecko otrzymuje dwie buźki. Dzieci umieszczają odpowiednią buźkę w obręczy położonej na środku dywanu – zajęcia się podobały (buźka wesoła), zajęcia się nie podobały (buźka smutna). Podziękowanie za wspólną zabawę.

Niektóre wierszyki i zabawy pochodzą ze stron Internetowych.