Scenariusz zajęć dydaktycznych
Temat zajęć: „Polska- Polak” - kształtowanie postawy patriotycznej na podstawie prezentacji multimedialnej o symbolach narodowych pt. „Jestem Polakiem”
Rodzaj zajęcia: mowa z elementami plastyki;
Grupa wiekowa: 6- latki
Zakres podstawy programowej:
IV 10, IV 2, IV 5, IV 3, IV 8, I 7,
Cele ogólne:
• Kształtowanie postawy patriotycznej w kontekście tożsamości narodowej;
• Doskonalenie i porządkowanie wiedzy dt. Polski;
Cele szczegółowe:
Dziecko:
• Wie, że jest Polakiem, nazywa swój kraj- Polską;
• Czyta wyraz POLSKA;
• Posiada podstawową orientację na mapie Polski , wskazuje granice państwa, stolicę, Morze Bałtyckie;
• Zna symbole narodowe i poprawnie je opisuje;
• Podpisuje ilustracje odpowiednim napisem FLAGA, GODŁO, HYMN;
• Rozwiązuje poprawnie zagadkę;
• Rozumie pojęcie STOLICA, rozpoznaje herb stolicy;
• Bierze czynny udział w dyskusji;
• Buduje wypowiedzi rozbudowane, logiczne, poprawne pod względem gramatycznym;
• Potrafi wyciągnąć wnioski po obejrzeniu filmu „Polak mały”
• Bierze czynny udział w zajęciach plastycznych komponując kotylion;
Środki dydaktyczne:
• Prezentacja multimedialna „Polak mały”;
• Ilustracje flagi, godła, hymnu państwowego,
• Puzzle wieloelementowe z kolorową ilustracją Polski
• Napisy : POLSKA, STOLICA, WARSZAWA, FLAGA, GODŁO, HYMN
• Brystol w kolorze czerwonym i białym,
Metody pracy z dziećmi:
Metoda aktywizująca:
• metoda twórczego myślenia J. Osborne – „Burza mózgów”
Metody słowne:
• rozmowa;
• zagadka;
• objaśnienia i instrukcje
Metody czynne:
• zadań stawianych dziecku;
• samodzielnych doświadczeń i eksperymentów;
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1.Nauczyciel zaprasza dzieci do rozwiązania zagadki, kto będzie bohaterem dzisiejszych zajęć. Zadaniem dzieci jest ułożenie puzzli w obrazek.
2.Nauczyciel prezentuje na tablicy kontury różnych państw europejskich i prosi o rozpoznanie im znanego kształtu. Nauczyciel tak kieruje rozmową, by dzieci wskazały kontur Polski i z rozsypywanki literowej ułożyły podpis POLSKA (nauczyciel prosi o przegłoskowanie wyrazu i podzielenia go na sylaby)
3.Nauczyciel prezentuje dużą mapę Polski i prosi dzieci o :
- wskazanie granic naszego kraju,
- wskazanie lokalizacji Morza Bałtyckiego;
- wskazanie na mapie miasta Koszalin,
- wyszukiwanie na mapie większych miast w tym Warszawy;
4. Wprowadzenie słowa STOLICA ( nauczyciel prosi o przegłoskowanie wyrazu i podzielenia go na sylaby)
5.Prezentacja multimedialna „Polak mały”
6.Nauczyciel prosi dzieci o przypomnienie naszych symboli narodowych, burza mózgów, wywieszenie ilustracji i podpisów. Dyskusja- odwołanie się do wiedzy dzieci dt. symboli narodowych.
7.Kotyliony- omówienie prac przygotowanych przez dzieci z rodzicami
8.Pokaz ilustracji kotylionów i wyjaśnienie ich znaczenia
9.Wykonanie kotylionów przez dzieci
10.Zakończenie zajęć, podziękowanie za udział .
ZAŁĄCZNIKI:
Historia kotylionu
Kotylion (kokarda narodowa)- Do niedawna nazywana kotylionem, kokarda narodowa to biało-czerwona rozeta przypinana do garderoby. Ten symbol patriotyzmu stosowany był w ważnych dla kraju momentach i noszony z dumą. Tym samym noszący ją manifestowali przynależność do narodu polskiego.
7 lutego 1831 r. Sejm podjął uchwałę w sprawie kokardy narodowej, wprowadzając kokardę biało-czerwoną. Był to pierwszy akt prawny, ustanawiający formalnie biel i czerwień barwami narodowymi Rzeczypospolitej oraz określający ich używanie. Początkowo barwę czerwoną umieszczono wewnątrz rozety, na białej kokardzie tworzącej jej margines. Biało-czerwone kokardy używane były m.in. przez powstańców polskich jako demonstracja patriotyczna.
Można je wykorzystywać na różnego rodzaju przyjęciach, a kotylion w barwach narodowych (tak zwaną kokardę narodową) powinno się nosić podczas ważnych rocznic państwowych, na przykład 11 listopada – w rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 roku, po 123 latach niewoli.