Integracja poprzez zabawę - Animatorzy są wśród nas

Zabawy, to nieodzowny element w pracy z dziećmi. Integrują, uczą, bawią, rozluźniają. Uczą współpracy, rozwijają pomysłowość, koncentrację, uwagę. W zabawie każdy może odnieść sukces. Jest to okazja do pozbycia się lęków, nabrania pewności siebie, aktywnego udziału. Zabawy dają radość i zadowolenie. Zabaw jest wiele: edukacyjne, ruchowe, terapeutyczne, relaksacyjne. Dobieramy je w zależności od grupy, jej wieku, potrzeb dzieci, nastroju. Bawić z dziećmi możemy się w sali i na podwórku.

Zabawy
1.Coś miłego dla ciebie i dla niego
Dzielimy dzieci na grupy Jedna osoba z jednej grupy, mówi coś miłego o innej grupie.
Cel: współdziałanie i radość przebywania z innymi w grupie, umiejętność prawienia komplementów, integracja grupy
2.Niteczka
Uczestnicy stoją w kręgu trzymając się za ręce. Prowadzący tworzy węzeł i śpiewa piosenkę „Nitko, nitko hej niteczko”. Dzieci chodzą w kółko, ąż nawiną się na szpulkę, jak nitka. Na koniec węzeł należy rozplątać, nie puszczając rąk. Pierwszy wychodzi prowadzący.
3.Dzieło sztuki
Dzieci podzielone na grupy. Uczestnicy w grupie związani są paskami z bibuły. Zadaniem grupy jest narysować obrazek. Każde dziecko powinno mieć swój wkład w wykonanie pracy. Mówimy dzieciom, że powinny tak pracować, by nie przerwać bibuły.
4.Poszukiwacze
Przygotowujemy pojemniki np.z kaszą manną, piaskiem. Wrzucamy do nich np. żołędzie. Mówimy krótką historyjkę o tym, że wiewiórka schowała nasiona, ale nie może ich sama odszukać i dlatego prosi o pomoc. Zadaniem grup jest znalezienie ich w jak najkrótszym czasie.
5. Powódź
Na podłodze rozłożone gazety. W rytm muzyki dzieci poruszają się po sali. Na sygnał powódź dzieci muszą zając miejsce na gazecie- kamieniu. Informujemy, że na kamieniu zawsze musi być tylko dwoje, troje dzieci. Liczba zależy od liczby uczestników.
6. Poprowadź mnie
Dzieci łączą się w pary. Ustawiamy np. misia w dowolnym, bezpiecznym miejscu. Jedno z dzieci ma zawiązane oczy. Drugie musi „poprowadzić” go tak, aby doszedł do przedmiotu.
7. Moje zdanie- twoje zdanie
Przygotowujemy na karteczkach kilka wyrazów. Dzieci dzielimy na grupy. Grupy losują po dwie karteczki i mają z podanymi na nich wyrazami ułożyć zdanie. W zależności od wieku dzieci możemy dodać warunek, z ile wyrazów powinno składać się zdanie.
Masaż w parach
Dzieci w parach siedzą jedno za drugim. Dziecko siedzące za kolegą wypowiadając wierszyk – wykonuje ruchy rękoma na plecach kolegi:
-„Tędy płynie rzeczka”- rysowanie palcem rzeczki od karku do krzyża
-„Idzie pani na szpileczkach” - dotykanie pleców wskazującymi palcami od krzyża do głowy
-„Tu przebiegły konie” - delikatne klepanie pleców palcami zwiniętymi w pięści
- „Kroczą słonie” - oklepywanie pleców piąsteczkami
-„Zaświeciły dwa słoneczka” - powolny kolisty masaż pleców otwartymi dłońmi ,
-„Spadł drobniutki deszczyk”- przebieranie wszystkimi palcami po plecach
-„Czy przeszedł cię dreszczyk?” – lekkie szczypanie kręgów szyjnych.
Często wykorzystuję również zabawy, w które sama bawiłam się jako dziecko:
-Raz, dwa, trzy Baba Jaga patrzy
- Gąski, gąski do domu
-Karuzela- zabawa ze śpiewem
Ustawienie w kole
„Chłopcy, dziewczęta dalej spieszmy się. Karuzela czeka wzywa nas z daleka. Starsi już poszli (wspięcie na palce, ręce wyciągnięte w górę), a młodsi jeszcze nie ( przysiad). Hej hop sa sa (podskoki w miejscu),jak ona szybko mknie. Hej dalej dalej do zabawy wzywa mnie (cwał boczny. A gdy pod wieczór mamy jeszcze czas, karuzela czeka, wzywa nas z daleka itd.
Przyjemnej zabawy.