Warto być rodzicem negocjatorem. Scenariusz na wywiadówkę dla rodziców

Temat: Warto być rodzicem negocjatorem

Cele:
• Omówienie wybranych, najczęściej stosowanych metod rozwiązywania konfliktów w płaszczyźnie rodzic- dziecko
• Prezentacja 5 etapów metody „obopólnych zysków”.

Przebieg spotkania.
1. Powitanie- zajęcie miejsc.
2. Wprowadzenie do tematu spotkania.
Nauczyciel: Jak być dobrym, ewentualnie względnie dobrym rodzicem? W jaki sposób postępować, by pomóc własnemu dziecku odkryć samego siebie, ocenić, co ważne o godne pragnienia i wreszcie jak nauczyć się radzić sobie z trudnościami życia codziennego?
Zapewne każdy z nas, tu obecnych zadawał sobie podobne pytania niejednokrotnie. Uwikłani w tysiące spraw codziennych i zawodowych czujemy, że nie zawsze jesteśmy w stanie sprostać oczekiwaniom naszych dzieci. Czasem usprawiedliwiamy się i rozgrzeszamy, jednak bezustannie towarzyszy temu poczucie winy i nie do końca spełnionego obowiązku. Najtrudniej jest jednak wtedy, gdy musimy sobie poradzić z sytuacją konfliktową. Konieczność podejmowania szybkich decyzji niejednokrotnie powoduje, że czujemy się bezbronni, a każdy problem wydaje się nas przerastać. Spróbujmy wspólnie zastanowić się nad pytaniem: Czy powszechnie znane i stosowane przez rodziców metody rozwiązywania konfliktów przynoszą rezultaty?

Na dzisiejszym spotkaniu spróbujemy odkryć nowy sposób rozwiązywania konfliktów-
- n e g o c j a c j e.
Negocjacja ma tę niewątpliwą zaletę, że satysfakcjonuje rodzicielskie ambicje, nie niszcząc przy tym woli dziecka. Przyjrzyjmy się wspólnie kolejnym etapom metody obopólnych zysków.

Ćwiczenie 1
Nauczyciel prezentuje 5 plakatów przedstawiających kolejne etapy metody. Prezentację poprzedza odczytanie i krótkie omówienie definicji negocjacji.

N e g o c j a c j a – to porozumienie się w następującym celu: znaleźć nowe środki służące do sterowania zatargiem lub do wyjścia z sytuacji zablokowanej tam, gdzie występują interesy wspólne i interesy sprzeczne. Rezultat powinien pozwolić na zachowania związku, a jego korzyści powinny być większe od kosztów konfliktu.
( Zaczerpnięto z książki pt.: „Zjedz zupkę i ...bądź cicho” M. Ghazala).
Treści na kolejnych plakatach:

Etap 1- postaraj się ograniczyć eskalację konfliktu
 Unikaj podsycania, nie zajmuj stanowiska skrajnie przeciwnego;
pamiętaj: agresja rodzi agresję,
 Nie spiesz się, pozwól opaść emocjom,
 Bądź mniej wrażliwy, nie bądź ofiarą własnych emocji.

Etap 2- chcesz, aby dziecko cię zrozumiało- zrozum je pierwszy
 Nie atakuj dziecka, rozluźnij sytuację,
 Zapewnij dziecko o tym, że zależy ci na rozwiązaniu konfliktu,
 Za wszelką cenę pracuj nad przyjazną atmosferą,
 Wykazuj zainteresowanie, nie lekceważ dziecka- słuchaj aktywnie
 Nie przerywaj, nie zmieniaj tematu, postaw się w sytuacji dziecka, mów jasno i precyzyjnie- „nie owijaj w bawełnę’, unikaj poniżania, raniących słów i zdań.

Etap 3- pozwól dziecku ujawnić potrzeby i troski
 Unikaj upierania się przy własnej pozycji,
 Przedstaw jasno i konkretnie swoje interesy,
 Zmobilizuj dziecko do zastanowienia się nad samym problemem, a nie tylko nad jego rozwiązaniem,
 Używaj słów „przyjmijmy...., a gdyby tak...’- zwróć uwagę na skutki ugody,
 Zadawaj pytania wprost np. dlaczego? dlaczego nie?
 Odwołuj się do własnych działań i wniosków z twojego życia,
 Bądź wrażliwy na reakcje emocjonalne twojego dziecka.

Etap 4- szukaj trzeciej drogi
 Spróbuj wspólnie z dzieckiem pomyśleć nad nowym, dotąd nie rozpatrywanym rozwiązaniem problemu,
 Zdecyduj się na ustępstwo w przypadku, gdy jest to ważne dla dziecka, a o wiele mnie ważne dla ciebie,
 Pamiętaj o tym, że czasem warto ponieść niewielką stratę, by osiągnąć o wiele większy zysk,
 Odwołuj się do osób trzecich- często są oni bardziej obiektywni

Etap 5- wzmacniaj ugodę w spokojniejszych chwilach
 Sporządź wspólnie z dzieckiem kontrakt, czy listę wspólnych zobowiązań.

Ćwiczenie 2
Pod kierunkiem nauczyciela, rodzice tworzą kilkuosobowe grupy. Każda z grup otrzymuje na karteczkach krótkie scenki z życia codziennego będące często źródłem konfliktów. Członkowie grup przyjmują rolę rodziców i dzieci, starają się rozwiązać ten problem korzystając z wcześniejszych informacji dotyczących negocjacji
Przykłady scenek:
• Prosisz syna ( córkę) o zrobienie porządków w pokoju- zbliżają się święta, a ty spodziewasz się gości. Dziecko definitywnie odmawia mówiąc, że ma inne plany.
• Córka od pewnego czasu każdego dnia ogląda serial w telewizji. Denerwuje cię to, ponieważ film jest banalny.
• Córka namawia cię na zakupy- dostała pieniądze od dziadków, a następnego dnia w szkole jest dyskoteka. Nie masz czasu, ponieważ musisz przygotować terminowe dokumenty do pracy.
• Syn siedzi w swoim pokoju i ogląda telewizję. Wracasz „wykończona” z pracy dźwigając wielką siatkę zakupów. Od kilku dni prosiłaś syna, by zrobił porządek na strychu. Syn zerka na ciebie i mówi, że zaraz wychodzi pograć w kosza z kolegami.
• Jest niedziela. Córka prosi cię, abyś obudziła ją o 6 rano. Ty co prawda wstajesz o 6, ale spoglądając na jej słodko śpiącą buzię myślisz: A, niech sobie jeszcze pośpi. Córka wstaje i ma pretensje.

Podsumowanie- dyskusja dotycząca odczuć towarzyszących przyjęciu roli rodzica- negocjatora.
Na zakończenie spotkania nauczyciel pokazuje planszę z hasłem podsumowującym spotkanie:

Nie wszystko może być przedmiotem negocjacji. Wyodrębnij to, co nie może być jej przedmiotem, by móc negocjować to, co może nim być.

Etap 1- postaraj się ograniczyć eskalację konfliktu
 Unikaj podsycania, nie zajmuj stanowiska skrajnie przeciwnego;
pamiętaj: agresja rodzi agresję,
 Nie spiesz się, pozwól opaść emocjom,
 Bądź mniej wrażliwy, nie bądź ofiarą własnych emocji.

Etap 2- chcesz, aby dziecko cię zrozumiało- zrozum je pierwszy
 Nie atakuj dziecka, rozluźnij sytuację,
 Zapewnij dziecko o tym, że zależy ci na rozwiązaniu konfliktu,
 Za wszelką cenę pracuj nad przyjazną atmosferą,
 Wykazuj zainteresowanie, nie lekceważ dziecka- słuchaj aktywnie
 Nie przerywaj, nie zmieniaj tematu, postaw się w sytuacji dziecka, mów jasno i precyzyjnie- „nie owijaj w bawełnę’, unikaj poniżania, raniących słów i zdań.

Etap 3- pozwól dziecku ujawnić potrzeby i troski
 Unikaj upierania się przy własnej pozycji,
 Przedstaw jasno i konkretnie swoje interesy,
 Zmobilizuj dziecko do zastanowienia się nad samym problemem, a nie tylko nad jego rozwiązaniem,
 Używaj słów „przyjmijmy...., a gdyby tak...’- zwróć uwagę na skutki ugody,
 Zadawaj pytania wprost np. dlaczego? dlaczego nie?
 Odwołuj się do własnych działań i wniosków z twojego życia,

Etap 4- szukaj trzeciej drogi
 Spróbuj wspólnie z dzieckiem pomyśleć nad nowym, dotąd nie rozpatrywanym rozwiązaniem problemu,
 Zdecyduj się na ustępstwo w przypadku, gdy jest to ważne dla dziecka, a o wiele mnie ważne dla ciebie,
 Pamiętaj o tym, że czasem warto ponieść niewielką stratę, by osiągnąć o wiele większy zysk,
 Odwołuj się do osób trzecich- często są oni bardziej obiektywni

Etap 5- wzmacniaj ugodę w spokojniejszych chwilach
 Sporządź wspólnie z dzieckiem kontrakt, czy listę wspólnych zobowiązań.