Sprawozdanie z realizacji programu profilaktycznego "Jestem wartościowym człowiekiem"

Sprawozdanie z realizacji programu profilaktycznego pt.
„ Jestem wartościowym człowiekiem”.

Opracowała: Sylwia Skowron

Jednym z głównych celów pracy Bursy Regionalnej w Ostrołęce jest zapewnienie wychowankom warunków niezbędnych do ich harmonijnego rozwoju fizycznego i psychicznego, oraz kształtowanie umiejętności współżycia w grupie społecznej, zgodnie z obowiązującymi normami, regułami i zasadami.
Od sposobu funkcjonowania grupy, zależy w dużej mierze dalszy rozwój emocjonalny i społeczny każdego z jej członków. Niezmiernie ważne wydaje się wytworzenie pozytywnych więzi emocjonalnych, wzajemne poznanie się, akceptacja, tolerancja, nauka sposobów komunikowania się, umiejętność wyrażania emocji i sposobów rozładowywania napięć i konfliktów.
Samoocena związana jest z poczuciem własnej wartości. Zależy ona od oceny wyników swojego działania, zdolności, wyglądu, a także oceny tych. na których nam zależy. Pozytywna samoocena, jest warunkiem skutecznego działania. Człowiek o wysokim poczuciu własnej wartości, podejmuje dobrze przemyślane decyzje i sensownie zachowuje się w sytuacjach konfliktowych. Umiejętność podejmowania decyzji i rozwiązywania konfliktów pozwalają skutecznie opierać się naciskom kolegówi środowiska w sprawie picia alkoholu i eksperymentów z narkotykami.
Na szacunek do siebie samego mają ogromny wpływ informacje zwrotne, jakie otrzymujemy od innych i dlatego tak istotna jest ciepła, pozytywna atmosfera panująca w grupie.
Wszystko to możliwe jest do przyswojenia za pomocą różnego rodzaju zajęć grupowych i odpowiedni dobór ćwiczeń, które pomogą ten szacunek wzmocnić.
W okresie od 18.10.2018 r. do 9.01.2019 r. w Bursie Regionalnej w Ostrołęce przeprowadzony został PROGRAM PROFILAKTYCZNY pt. „Jestem wartościowym człowiekiem”, który opracowała i wdrożyła wychowawczyni p. Sylwia Skowron.

W prezentowanym programie zastosowano metody aktywne. Stosowanie metod aktywnych prowadziło do:
- możliwości motywowania wychowanek do działania,
- umiejętności współpracy i komunikacji w grupie,
- możliwości rozwijania twórczego myślenia.

W programie wykorzystano takie metody pracy jak:
•dyskusja,
•pogadanka,
•krąg,
•praca w małych grupach,
•rysunki,
•niedokończone zdania,
•burza mózgów,
•ćwiczenia zawierające elementy rozwijające twórczego myślenia,
•zabawy i gry integracyjne.
W programie wykorzystano następujące formy pracy:
• praca zbiorowa,
• praca grupowa,
• praca indywidualna.

Realizując program przyjęłam następujące cele:

Cele główne:
•budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa w grupie, •wzmocnienie poczucia własnej wartości.
Cele szczegółowe:
• wzajemne poznanie się, integracja,
• uczenie się uważnego słuchania i doceniania innych,
• zapoznanie ze sposobami komunikowania się,
• rozwijanie umiejętności współpracy i współdziałania w grupie,
• rozróżnianie i nazywanie uczuć,
• praca nad rozwojem empatii wśród członków grupy,
• tworzenie przyjaznej atmosfery w grupie,
• rozpoznawanie umiejętności i talentów wszystkich członków grupy,
• stwarzanie sytuacji do wypowiadania własnych opinii,
• pomoc w formułowaniu i osiąganiu celów.

Program składał się z 9 spotkań. Zajęcia z grupą przeprowadzano według opracowanych scenariuszy zajęć.
Spotkanie pierwsze. „Poznajmy się lepiej ”.
Spotkanie drugie. „Dobra komunikacja to podstawa”.
Spotkanie trzecie. „Grupa daje mi siłę”
Spotkanie czwarte. „Razem tworzymy całość”
Spotkanie piąte. „Zintegrujmy się współdziałając”
Spotkanie szóste. „Co mi się w sobie podoba?”
Spotkanie siódme. „Moje osiągnięcia”
Spotkanie ósme. „Moje mocne strony”
Spotkanie dziewiąte. „Jestem wartościowym człowiekiem”

Ewaluacja:
Cele:
Weryfikacja podjętych działań dotyczących wzmocnienia poczucia własnej wartości, integracji z grupą w zakresach:
• rozwinięcia umiejętności współpracy z grupą,
• kształtowania postaw prospołecznych oraz zachowań empatycznych wśród wychowanków,
• zwiększenia poczucia integracji wychowanków,
• poprawy obrazu samego siebie, świadomości swoich mocnych stron.

Program zajęć uwzględniał potrzeby wychowanek, ich możliwości i poziom aktywności. Niestety, nie zawsze miały one przebieg zgodny z przygotowanym planem. Starano się modyfikować je pod wpływem rozwoju sytuacji w grupie. Zajęcia trwały po 60 minut.
W programie wzięło udział 13 wychowanek. W skład badanej grupy weszły wychowanki mieszkające w Bursie pierwszy, drugi, lub trzeci rok. To wychowanki postrzegane jako dziewczęta mało asertywne, o niskim poczuciu własnej wartości.
Zajęcia starałam się prowadzić regularnie - raz w tygodniu, lub raz na 2 tygodnie. Spotkania trwały od października 2018 r. do stycznia 2019 r.( 3 miesiące) Czas wyznaczony na realizację założonych celów proponowanego przeze mnie programu wydaje się dość krótki, dlatego też efekty pracy należy traktować bardzo ostrożnie.

Z badania ankietowego przeprowadzonego w ramach ewaluacji wynikają same pozytywy.
Na główne pytania zawarte w ankiecie młodzież odpowiedziała w następujący sposób:
•Czy zrealizowany program profilaktyczny poszerzył Twoją wiedzę na temat jak wzmocnić poczucie własnej wartości?
TAK odpowiedziało 12 osób NIE odpowiedziała 1 osoba
•Czy chętnie uczestniczyłaś w zajęciach o tej tematyce (wg. zaproponowanych scenariuszy zajęć)?
TAK odpowiedziało 13 osób NIE odpowiedziało 0 osób
•Czy zaproponowane zajęcia sprzyjały integracji grupy?
TAK odpowiedziało 13 osób NIE odpowiedziało 0 osób
•Czy Twoim zdaniem udział w zajęciach wpłynął na ukształtowanie postaw prospołecznych, oraz zachowań empatycznych?
TAK odpowiedziało 13 osób NIE odpowiedziało 0 osób
•Czy według Ciebie udział w zajęciach sprawił, że zwiększyła się świadomość Twoich mocnych stron, oraz poprawa obrazu samego siebie?
TAK odpowiedziało 10 osób NIE odpowiedziały 3 osoby
•Czy według Ciebie proponowane treści programu profilaktycznego rozwinęły u Ciebie umiejętności do współpracy z grupą?
TAK odpowiedziało 12 osób NIE odpowiedziała 1 osoba
Z przeprowadzonej przeze mnie ewaluacji wynika, iż w trakcie trwania programu udało się uzyskać następujące efekty:
• integracja wychowanków, poprawa stosunków interpersonalnych w grupie,
• stosowanie przez wychowanków poznanych sposobów komunikowania się,
• nabycie umiejętności współpracy w grupie,
• nabycie umiejętności rozpoznawania uczuć,
• wykształcenie postaw asertywnych wśród wychowanków,
• wzmocnienie pozytywnego obrazu postrzegania własnej osoby,
• wypowiadanie własnych opinii na forum grupy.

Na spotkaniach stworzono możliwości poznania się i integracji. Wychowanki mogły wzajemnie się prezentować na tle grupy, mieć własne zdanie, podzielić się przeżyciami
i doświadczeniami. Razem szukały pomysłów i rozwiązań w sytuacjach problemowych.
Na początku dziewczęta miały obawy w zabieraniu głosu, z czasem obawy te mijały. Ich wypowiedzi były bardziej swobodne, pozbawione oporów.
Pracując z grupą zaobserwowałam u dziewcząt zmianę pod koniec cyklu spotkań. Prezentowały one inne nastawienie do siebie samych, grupy i zachowań koleżanek. Myślę, że wpływ na to miały proponowane przeze mnie ćwiczenia i zabawy. Ich wykorzystanie w pracy pozwoliło na odreagowanie napięć. Spotkania wyzwoliły pewność siebie, pozytywną energię, uśmiech na twarzy, odprężenie u wielu wychowanek.

„Dzień dobry, mój kochany.
Znajdź trochę czasu na to, by być szczęśliwym!
Jesteś cudem, który żyje,
Który rzeczywiście istnieje na ziemi.
Jesteś kimś jedynym, niepowtarzalnym,
Nie można cię z nikim pomylić.
Czy wiesz o tym?
Dlaczego się nie zdumiewasz,
Nie podziwiasz,
Nie cieszysz się swym istnieniem
I istnieniem innych wokół ciebie?
Czy to tak oczywiste,
Czy to nic nadzwyczajnego,
Że żyjesz, że możesz żyć, że dano ci czas,
Abyś śpiewał i tańczył,
Czas, abyś był szczęśliwy?”
/Phil Bosmans/