Program innowacyjny "Dobre wychowanie na co dzień"

Program innowacyjny
DOBRE WYCHOWANIE NA CO DZIEŃ

W związku z narastającą falą braku taktownego zachowania, a niejednokrotnie agresji wśród dzieci, koniecznością staje się prowadzenie zajęć na temat kultury i dobrego zachowania.
W roku szkolnym 2018/2019 uczniowie ze świetlicy szkolnej realizują innowację pedagogiczną „Dobre wychowanie na co dzień”. Jej autorkami są wychowawczynie świetlicy:
Teresa Zapolska i Urszula Kijak. Podjęte działania innowacyjne stanowią rozszerzenie treści z zakresu edukacji społecznej i są zgodne z podstawą programową.
Celem innowacji jest wspomaganie wszechstronnego rozwoju ucznia, a w szczególności zminimalizowanie problemów wychowawczych. Innowacja wpłynie na poprawę jakości pracy szkoły poprzez sprawne funkcjonowanie dzieci w środowisku szkolnym i pozaszkolnym.
Innowacja zakłada następujące cele szczegółowe:
• poznanie podstawowych zasad dobrego wychowania i rozbudzenie potrzeby ich stosowania;
• wdrożenie dobrych manier, które zapewniają większą swobodę oraz poczucie bezpieczeństwa;
• nabywanie umiejętności odpowiedniego zachowania w różnych sytuacjach życiowych;
• kształtowanie obrazu własnej osoby i oceny własnego zachowania;
• budzenie poczucia estetyki;
• nabywanie umiejętności społecznych;
• stosowanie form grzecznościowych w życiu codziennym (proszę, dziękuję, przepraszam, dzień dobry, do widzenia),
• eliminowanie z języka mówionego zwrotów i wyrażeń nacechowanych wulgaryzmami jak również gestów,
• sposoby prawidłowych zachowań wobec rówieśników, osób niepełnosprawnych, starszych, znaczących.

Założone osiągnięcia ucznia:
- zna podstawowe zasady dobrego wychowania i rozumie dlaczego należy je stosować;
- rozróżnia dobre maniery od nieodpowiednich, czuje się pewniej i bezpieczniej w kontaktach z drugim człowiekiem;
- wie, w jaki sposób należy się zachować w określonej sytuacji;
- potrafi ocenić i zmienić negatywne przejawy obrazu własnej osoby i własnego zachowania;
- wie, co to jest estetyka i jaki wywiera wpływ na jego samopoczucie;
- potrafi zachować się w miejscach publicznych jakimi są: muzeum, kino, teatr, wystawa, ulica, środki lokomocji;
- wie, kiedy należy stosować zwroty grzecznościowe: proszę, przepraszam, dziękuję, dzień dobry, do widzenia itp.
- nie używa zwrotów i gestów wulgarnych;
- wie, jak się zachować wobec rówieśników, osób niepełnosprawnych, starszych, znaczących;
- potrafi nakryć do stołu i właściwie się przy nim zachować
- zna i stosuje zasady kulturalnego spożywania posiłków i zachowania się przy stole.
Nowatorstwo wdrażanego programu polega na:
• budzeniu poczucia estetyki jako akceptowalnych wzorców piękna, które znajdują swój wyraz w wyglądzie, sposobie mówienia, poruszania się, zachowania;
• wdrażaniu do korzystania z wielu źródeł informacji (książek, czasopism, filmików, scenek rodzajowych, stron internetowych, źródeł osobowych);
• wzbogacaniu zajęć o ciekawe metody i formy, które poszerzą wiedzę i umiejętności z zakresu savoir- vivre;
• realizowaniu założeń innowacji z zespołem dzieci uczęszczających do świetlicy;
• integracji uczniów poprzez wzajemne poznawanie siebie w warunkach szkolnych.

Metody i formy realizacji celów:

Dla prawidłowej i efektywnej realizacji przedstawionego programu szczególnie ważne jest stosowanie metod aktywizujących takich jak:
a) inscenizacje, dramy, improwizacje
b) metody pracy we współpracy – uczą współpracującą ze sobą grupę samodzielnego zdobywania wiedzy. Sukces grupy uzależniony jest od sukcesów indywidualnych. W tak stworzonych warunkach nie ma mowy o rywalizacji, wręcz przeciwnie, uczniowie pomagają sobie nawzajem, mają szanse na mówienie, słuchanie, argumentowanie i dyskutowanie.
c) twórcze rozwiązywanie problemów
- burza mózgów – pozwala uzyskać w krótkim czasie dużą liczbę zróżnicowanych rozwiązań jednego problemu. Po zakończeniu fazy produkcji pomysłów następuje ich ocena i wybór rozwiązania.
- mapy mentalne – to metoda wizualnego opracowania problemów z wykorzystaniem symboli, słów pisanych, obrazków, rysunków itp.
Przebieg:
1. Podanie problemu np.: Jak zachowuje się kulturalny uczeń – jak go nauczyć?
2. Rozdanie kartek podzielonych na dwie części i kolorowych mazaków.

Uczeń, jaki jest?

Uczeń, jaki może być?

3. Uczniowie w dowolny sposób przedstawiają tematy.
4. Wywieszenie prac i prezentowanie ich przez autorów.
5. Refleksje.
d) metody pracy warsztatowe i ćwiczeniowe,
e) projektowanie,
f) konkursy,
g) prezentacje,
h) spotkania.
By osiągnąć założone cele powinny być także szeroko stosowane metody praktyczne, oparte na działaniu, obserwacji i doświadczeniu.
Spośród form organizacyjnych należy zwrócić szczególną uwagę na pracę grupową, która uczy dzieci współpracy, wspólnego planowania zadań, uwzględniania różnych potrzeb członków grupy, a także wzajemnej komunikacji. Dziecko, jako członek grupy uczy się umiejętności argumentowania i uzasadniania swojego zdania oraz zyskuje poczucie bezpieczeństwa i radość z odniesionego sukcesu.
Poza pracą grupową należy stosować urozmaicone formy pracy, tj. jednolite (indywidualne, zbiorowe) oraz zróżnicowane, uwzględniające różnice indywidualne między uczniami.
REALIZACJA PROGRAMU:
Zaplanowane działania / Termin
1. „Mój wygląd świadczy o mnie” - praca w grupach nad stworzeniem plakatów (schludne i czyste ubranie, schludna fryzura, higiena osobista itp.) – prezentacja na korytarzu szkoły. (wrzesień)
2. Spotkanie z pielęgniarką – „Jak dbać o higienę osobistą? Co to znaczy być czystym i pachnącym?” (październik)
3. 21 listopada Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień.
• „Debata”, pogadanka na temat zachowania się w różnych sytuacjach – „Jak być człowiekiem życzliwym?”
• „Drzewko życzliwości” umieszczone na korytarzu, na którym dzieci zawieszają listeczki z pozdrowieniami dla najbliższych, kolegów, rodzeństwa, nauczycieli, rodziców.(listopad)

4. Sztuka dekorowania i nakrywania stołu oraz składania serwetek. (grudzień)
5. Zasady kulturalnego spożywania posiłków, posługiwania się sztućcami – pokaz (gość – kelner / gastronom). (styczeń)
6. Kultura prowadzenia dialogu i netykieta czyli zbiór zasad przyzwoitego zachowania w Internecie. (luty)
7. Pokaz mody uczniowskiej czyli jak stosownie się ubrać na różne okazje (pokaz w wykonaniu „modelek” ze starszej klasy). (marzec)
8. Projekt i wykonanie strojów na różne okoliczności z wykorzystaniem rozmaity materiałów papierniczych. (kwiecień)
9. Świetlicowy konkurs wiedzy pod hasłem - „Dobre maniery”. (maj)
10. Opracowanie SZKOLNEJ KARTY ZASAD DOBREGO ZACHOWANIA – forma plakatu prezentowanego na szkolnym korytarzu. (czerwiec)
11. Przygotowanie i prezentowanie scenek z elementami dramy na temat znajomości i stosowania zasad dobrego zachowania na co dzień. (cały rok)
12. BON TON czyli wiedza o tym jak człowiek dobrze wychowany zachowuje się w różnych sytuacjach – na podstawie „Savoir – vivre dla dzieci” Grzegorza Kasdepke (czytanie z komentarzem). (cały rok)

Ewaluacja programu:
Za pomocą ewaluacji opisujemy rezultaty (wyniki) końcowe zaistniałych faktów zarówno z pozytywnej, jak i negatywnej strony. Jest to nie tylko zbieranie danych, ale refleksja własna ukierunkowana na rozwój. Ewaluacji dokonujemy w celu podwyższenia jakości tego, co robimy.
Ewaluacja treści nauczania w ramach zaproponowanego programu nauczania ma charakter okresowy (po zakończonych zajęciach, po miesiącu) oraz charakter podsumowujący (na koniec roku szkolnego). Na każdych zajęciach będzie przeprowadzona krótka ewaluacja, dzięki której zarówno uczniowie, jak i nauczyciele będą wiedzieli, czy sposób realizacji zajęć i dobór metod pracy przyczynił się do osiągania założonych celów. Po każdym miesiącu zaplanowanych zadań sprawdzana będzie wiedza i nabyte umiejętności uczniów z danego obszaru działań. Na zakończenie realizacji programu przeprowadzona zostanie ewaluacja końcowa i podsumuje zarówno realizację całości zajęć, jak i osiągnięte cele wdrożonego innowacyjnego programu nauczania.

1. Sposoby ewaluowania programu autorskiego:
- okresowa i roczna obserwacja i podsumowanie działań uczniów,
- wypracowanie przez uczniów KARTY ZASAD,
- konkurs sprawdzający wiedzę z danego tematu.
2. Ocena pracy uczniów, której podlegać będzie między innymi:
- praca samodzielna i w zespołach;
- zaangażowanie na zajęciach;
- ćwiczenia praktyczne i pokaz;
- prace projektowe;
- kreatywność;
- zastosowanie poznanej wiedzy;
- wytwory pracy własnej ucznia.
3. Najciekawsze momenty działań wynikające z realizacji programu (po rocznym podsumowaniu).