Program dodatkowych zajęć dydaktyczno-wyrównawczych w przedszkolu dla dziecka o specyficznych potrzebach edukacyjnych

PROGRAM
DODATKOWYCH ZAJĘĆ DYDAKTYCZNO-WYRÓWNAWCZYCH

PROGRAM OPRACOWAŁA

mgr Kamila Bednarek

WSTĘP

Dodatkowe zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze przewidziane są dla dziecka o specyficznych potrzebach edukacyjnych, przejawiających się trudnościami w nauce. Są pomocą ukierunkowaną na usprawnianie funkcjonowania dziecka we wszystkich sferach jego życia, jak również działaniem zapobiegającym pogarszaniu się aktualnego stanu funkcjonowania dziecka. Za podjęciem jak najwcześniejszych stymulacji rozwoju dzieci przemawiają takie przesłanki jak:
- duża plastyczność centralnego układu nerwowego we wczesnym okresie rozwoju i związana z tym możliwość wyrównywania deficytów edukacyjnych,
- możliwość zahamowania rozwoju zaburzeń i niekorzystnych zmian,
- małe dzieci uczą się szybciej, są bardziej podatne na stosowane różnorodne rodzaje zajęć,
- rodzice małych dzieci mają więcej sił i zapału do pracy z nimi, są bardziej zaangażowani we współpracę z nauczycielami oraz własny udział w zajęciach,

Im wcześniej postawi się diagnozę i podejmie działania mające na celu stymulację rozwoju dziecka, tym większe są jego szanse na ich zahamowanie oraz lepsze rokowania na przyszłość.

CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU

Program dodatkowych zajęć dydaktyczno-wyrównawczych dziecka 6-letniego jest przeznaczony do dodatkowej pracy z chłopcem cechującym się dysharmonią rozwojową. Praca z dzieckiem koncentruje się nie tylko na przekazaniu wiedzy, kształtowaniu niezbędnych umiejętności i nawyków, ale także na wyrabianiu postaw społecznych. Systematyczna i intensywna pomoc wpłynie korzystnie na jego samopoczucie, wzmocni samoakceptację, zmotywuje go do samodzielnej pracy. Program opracowano z uwzględnieniem opinii Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej oraz wskazań do dalszej pracy.

CHARAKTERYSTYKA DZIECKA

Chłopiec uczęszcza do oddziału przedszkolnego w Biskupicach od trzeciego roku życia, obecnie do grupy 6-latków. Chłopiec jest dzieckiem pogodnym, wesołym, koleżeńskim. Ma wadę wzroku oraz wadę wymowy. Jest pod opieką Poradni Okulistycznej i Logopedycznej. Na terenie placówki został objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną w postaci terapii logopedycznej i indywidualnej terapii pedagogicznej w wymiarze 1 godziny tygodniowo. Ogólny rozwój intelektualny chłopca jest nieharmonijny i jest na poziomie poniżej przeciętnej. Zauważalne są trudności w zakresie percepcji wzrokowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, analizy i syntezy słuchowej oraz w zakresie motoryki dużej i małej.
Chłopiec przejawia większość trudności z dwóch przyczyn: braku zainteresowania dorosłych oraz braku stymulacji i modelowania w domu. Ogólna sprawność dziecka jest dobra.

CEL OGÓLNY
• wyrównywanie deficytów edukacyjnych spowodowanych wadami wrodzonymi, rozwojowymi oraz zaniedbaniami środowiska domowego,
• wyrównywanie istniejących braków,
• stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego dziecka na miarę indywidualnych możliwości.

CELE SZCZEGÓŁOWE

• stwarzanie sytuacji doskonalących pamięć, umiejętność skupienia uwagi, zdolność kojarzenia a także działania,
• wykonywanie ćwiczeń rozwijających percepcję wzrokową, słuchową, koordynację wzrokowo-ruchową,
• usprawnienie motoryki dużej i małej,
• rozwijanie myślenia matematycznego,
• wspomaganie rozwoju ruchowego,
• motywowanie do systematycznej pracy i ćwiczeń,
• rozbudzanie wiary we własne siły i możliwości,
• podnoszenie samooceny.

W realizacji programu wykorzystam elementy następujących metod i technik:
- Metody: słowna, oglądowa, praktyczna, problemowa,
- Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz,
- Elementy ćwiczeń relaksacyjnych według metody Denissonów,
- Dziecięca matematyka E. Gruszczyk-Kolczyńskiej,
- Ćwiczenia rozwijające sprawność ruchową ręki H. Tymichovej.

WNIOSKI WYNIKAJĄCE Z OBSERWACJI DZIECKA

Mocne strony dziecka:
• pamięć długotrwała i krótkotrwała,
• chętnie się wypowiada,
• chętny do współpracy,
• podporządkowany w zajęciach indywidualnych
• zadowolony, uśmiechnięty.

Słabe strony dziecka:
• obniżona sprawność manualna,
• słaby rozwój słuchu fonematycznego,
• niska umiejętność dokonywania analizy i syntezy wzrokowej,
• słaba umiejętność dokonywania analizy i syntezy słuchowej,
• słabe opanowanie pojęć i umiejętności matematycznych

TREŚCI EDUKACYJNE

Treści edukacyjne są tak dobrane, aby rozwijać dziecko w obszarze edukacji:
• doskonalenie sprawności wzrokowej i słuchowej,
• przygotowanie do nauki czytania i pisania,
• kształtowanie pojęć matematycznych,
• budowanie systemu wartości.

ZAŁOŻENIA PROGRAMOWE

• Usprawnianie analizy i syntezy słuchowej.
• Usprawnianie analizy i syntezy wzrokowej i pamięci wzrokowej poprzez układanie obrazków z części, według wzoru, wyszukiwanie różnic i podobieństw, przerysowywanie wzorów, układanie kompozycji z figur geometrycznych według wzoru i z pamięci, zabawy typu Memo.
• Rozwijanie motoryki dużej i małej, której celem jest usprawnianie drobnych ruchów ręki ułożonej w pozycji jak przy pisaniu poprzez rysowanie w powietrzu dużych kształtów, lepienie z plasteliny, wydzieranki, wycinanki, ugniatanie kul i małych kulek, ugniatanie gumowych piłeczek, kalkowanie, zamalowywanie konturów obrazka, rysowanie po śladzie. (Ćwiczenia manualne, których celem jest usprawnianie małych ruchów ręki, dłoni, nadgarstka i palców).
• Rozwijanie kompetencji matematycznych (porządkowanie figur geometrycznych według wielkości, kształtu, koloru; porównywanie liczebności zbiorów; określanie ciężaru; określanie pojemności; określanie długości; nazywanie i wskazywanie liczebników głównych i porządkowych).
• Stosowanie wzmocnień pozytywnych (pochwała za aktywny udział w zajęciach,
w przezwyciężaniu trudności, zauważanie i nagradzanie własnej inicjatywy czy samodzielności w różnych dziedzinach, na co dzień) oraz zachęty i właściwej motywacji.

EWALUACJA PROGRAMU

Przedmiotem ewaluacji są wyniki końcowe, które dziecko osiągnie w wyniku realizacji programu w zakresie zdobytych wiadomości i umiejętności. Dokonana zostanie przed zakończeniem roku szkolnego.
Do ewaluacji programu posłużą narzędzia badawcze:
- arkusz gotowości szkolnej,
- wytwory prac dziecka,
- opinia mamy chłopca.
Arkusz ma na celu dostarczenie informacji dotyczącej zasobu wiadomości i umiejętności, a także jak przebiega rozwój dziecka.

BIBLIOGRAFIA

1. M. Bogdanowicz, Przygotowanie do nauki pisania. Ćwiczenia grafomotoryczne według Hany Tymichovej, Harmonia.
2. M. Bogdanowicz, Metoda Dobrego Startu w pracy z dzieckiem w wieku 5-10 lat, WSiP, Warszawa 1985.
3. P.E. Denisson, Kinezjologia edukacyjna dla dzieci. Podstawowy podręcznik kinezjologii edukacyjnej dla rodziców i nauczycieli, Międzynarodowy Instytut Nemokinezjologii, Warszawa 2013.
4. E. Gruszczyk – Kolczyńska, dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki, WSiP, Warszawa 1997.
5. E. M. Skorek, Rysowane wierszyki, Impuks, Kraków 2002.
6. H. Tymichova, Ćwiczenia rozwijające sprawność ruchową ręki i koordynację wzrokowo-ruchową, Glottispol, Gdańsk 1998.