Metody i formy pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo

Wśród dzieci sprawiających kłopoty wychowawcze jest grupa dzieci charakteryzująca się określonymi cechami zachowania. Są to dzieci niespokojne, nadmiernie ruchliwe i aktywne, o zmiennych nastrojach, impulsywne i roztargnione. Spora grupa tych osób przejawia cechy wzmożonej pobudliwości.
Warto zwrócić uwagę na podstawowe zasada postępowania z takimi dziećmi w szkole:
1. Musimy zadbać o zaspokojenie w odpowiedniej formie potrzeby ruchu, a równocześnie przyzwyczajać do skupienia uwagi na zajęciach wymagających spokoju.
2. Nie możemy ograniczać im ruchu, ponieważ może to doprowadzić do powstania reakcji nerwowych. Należy stworzyć warunki umożliwiające wyładowanie napięcia psychoruchowego w czynnościach pożądanych (np. starcie tablicy, rozdawanie pomocy).
3. Dzieci o wzmożonej lękliwości nie należy odpytywać na środku sali, poganiać ani krytykować przed grupą. Na zajęciach należy zwrócić uwagę, aby dzieci te osiągały pozytywne wyniki, a także potrafiły doprowadzić pracę do końca.
4. Zadania dane im do wykonania powinny być na początku łatwe, krótkotrwałe i stopniowo należy przechodzić do zadań trudniejszych, wymagających dłuższego czasu na ich wykonanie.
5. Na zajęciach należy unikać wszelkich form współzawodnictwa i ponaglania.
6. Nie wolno „karać” ich bezczynnością.
Grupa rówieśnicza jest istotnym elementem terapeutycznym dla dziecka nadpobudliwego. Powinno być ono włączane do zadań grupowych, takich jak np. organizowanie zabaw, wykonywanie gazetek, pamiętając o tym, aby w jednej grupie nie łączyć kilkorga dzieci nadpobudliwych, gdyż grozi to konfliktami i całkowitą dezorganizacją wewnątrz grupy. Należy dziecku organizować zajęcia ruchowe w formie atrakcyjnych gier i zabaw lub rytmiki, przeplatane z zajęciami „cichymi” – jak rysowanie, lepienie, słuchanie opowiadań.
Wskazówki dla wychowawcy:
1. Przyjmij postawę spokoju i równowagi.
2. Spokojnie krytykuj, nakłaniając ucznia do refleksji nad sobą i do zrozumienia sytuacji.
3. Zachęcaj do udziału w kołach zainteresowań, wolontariatach, organizacjach uczniowskich itp.
4. Współpracuj systematycznie z rodzicami ucznia nadpobudliwego, ustalcie wspólne zasady pomocy.