Program szkolnego koła chemicznego

Program szkolnego Koła Chemicznego ukierunkowany jest na kształcenie umiejętności przedmiotowych i podniesienie poziomu wiedzy przedmiotowej.

1. CELE OGÓLNE :
Przyswojenie przez uczniów określonego zasobu wiadomości na temat faktów, zasad, teorii i praktyk oraz zdobycie przez uczniów umiejętności wykorzystania posiadanych wiadomości podczas wykonywania zadań i rozwiązywania problemów, a w tym:

• uczenie rozpoznawania przemian chemicznych spotykanych w życiu codziennym;
• ćwiczenie umiejętności wykorzystania wiedzy naukowej do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących chemii;
• ćwiczenie umiejętności sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjno – komunikacyjnymi;
• ćwiczenie umiejętności odpowiedniego posługiwania się szkłem i sprzętem laboratoryjnym;
• doskonalenie umiejętności selekcjonowania, wybierania i przetwarzania informacji na podstawie przeczytanego tekstu;
• uczenie umiejętności rozwiązywania zadań problemowych i korygowania błędów;
• uczenie wytrwałości w rozwiązywanym problemie, ukazywanie odpowiednich pytań, które pomogą rozwiązać dany problem chemiczny.

2. CELE SZCZEGÓŁOWE :
Uczeń:
• opisuje obserwowane przemiany chemiczne;
• rozbudza pasję badawczą;
• posługuje się „językiem chemii” oraz wiedzą chemiczną
przy rozwiązywaniu zadań teoretycznych i praktycznych;
• wykorzystuje zdobytą wiedzę z chemii do wyjaśniania i charakteryzowania zjawisk występujących w życiu codziennym;
• zauważa związki pomiędzy chemią a innymi naukami, np. fizyką, biologią;
• wykorzystuje różne dostępne źródła do rozwiązywania problemów natury chemicznej;
• umiejętnie pracuje w zespole;
• wywiązuje się z podjętych działań;
• prawidłowo używa szkła i sprzętu laboratoryjnego;
• potrafi wykonać doświadczenie sugerując się dokładną instrukcją podczas wykonywania eksperymentu;
• umiejętnie wykonuje wszystkie eksperymenty mając na uwadze otrzymanie konkretnego produktu;
• umiejętnie prezentuje wyniki własnej pracy stosując różne metody prezentacji;
• ściśle formułuje swoje myśli.

3. METODY I FORMY PROWADZENIA ZAJĘĆ:
Zakłada się stosowanie takich metod i form pracy, które stworzą warunki do dostrzegania różnorodności i złożoności procesów chemicznych. Zajęcia prowadzone będą różnymi metodami, najczęściej aktywizującymi. Zmuszają one ucznia do samodzielnego zdobywania i weryfikowania informacji, uczą podejmować decyzje, funkcjonować w grupie i odpowiadać za własne działania. Formy pracy uzależnione są od zastosowanej metody i uwzględniają ćwiczenia indywidualne i pracę zespołową. Do realizacji treści programu proponuje się metody:
• Słowne: pogadanka, dyskusja, aktywny opis, praca z tekstem źródłowym;
• Oglądowe oparte na obserwacji: pokaz;
• Oglądowe oparte na działalności praktycznej: eksperyment;
• Metoda zajęć praktycznych: praca z układem okresowym, tabelą rozpuszczalności, rozwiązywanie zadań obliczeniowych;
• Problemowe: burza mózgów, projekt edukacyjny, gra dydaktyczna, mapa mentalna;
• Eksponujące: pokaz filmu, przygotowanie ekspozycji, prezentacji multimedialnej;
• Programowe, np. z użyciem platform e-learningowych (np. Learning Apps).

4. OPIS ZAŁOŻONYCH OSIĄGNIĘĆ UCZNIA:
Program zakłada, że po jego realizacji uczniowie będą mogli wykazać się:
• znajomością pojęć, zasad i praw chemicznych;
• umiejętnością rozpoznawania przemian chemicznych w życiu codziennym;
• umiejętnością odkrywania reakcji chemicznych zachodzących w środowisku przyrodniczym przy pomocy zdobytej wiedzy chemicznej;
• umiejętnością wykonywania i odczytywania wykresów, tabel, schematów;
• umiejętnego posługiwania się poznanymi zależnościami;
• umiejętnością formułowania wniosków na podstawie prowadzonych reakcji chemicznych;
• umiejętnością przewidywania konsekwencji z nieodpowiedniego sposobu posługiwania się szkłem i sprzętem laboratoryjnym;
• umiejętnością planowania i wykonywania prostych doświadczeń chemicznych;
• umiejętnością odczytywania piktogramów znajdujących się na opakowaniach odczynników stosowanych do prowadzenia danego eksperymentu;
• umiejętnością analizy otrzymanych danych;
• umiejętnością sprawnego posługiwania się technologią informacyjną;
• znajomością nowych źródeł informacji i umiejętnością selektywnego wyszukiwania informacji;
• poczuciem odpowiedzialności za siebie, kolegów i wspólną pracę;
• umiejętnością obiektywnej samooceny;
• umiejętnością samodzielnego i twórczego zdobywania wiedzy;
• chęcią i odwagą do podejmowania nowych wyzwań, umiejętnością dostrzegania i radzenia sobie z problemami;
• precyzją w formułowaniu własnych myśli i informacji;
• szacunkiem do innych osób, umiejętnością uważnego słuchania innych;
• umiejętnym radzeniem sobie z własnymi emocjami;
• umiejętnością pracy grupowej.

5. EFEKTY REALIZACJI PROGRAMU:
Poprzez systematyczne uczestniczenie w zajęciach uczeń:
• rozwija własne zdolności oraz umiejętności twórczego myślenia;
• pogłębia, utrwala i rozszerza wiadomości oraz umiejętności zdobyte podczas lekcji;
• rozwija zainteresowania, kształtuje pozytywny stosunek do nauki przedmiotów ścisłych;
• w sposób konsekwentny i dociekliwy poszukuje rozwiązania sytuacji problemowej, przejawia inicjatywę i samodzielność;
• umacnia się w poczuciu własnej wartości, staje się też bardziej odporny na ewentualne niepowodzenia;
• umiejętnie przedstawia zdobytą wiedzę.

6. SPOSÓB EWALUACJI:
Realizacja tego programu powinna przynieść oczekiwane efekty - uczniowie powinni pracować w sposób bardziej twórczy, samodzielny, dobrze współpracować
w grupie, rozwijać swoje zainteresowania. Zachęceni do pracy powinni też osiągać lepsze wyniki w nauce oraz z powodzeniem brać udział w konkursach przedmiotowych.
Ewaluacja programu przeprowadzana po każdym semestrze zajęć. Ewaluację przeprowadzi nauczyciel realizujący program.
Narzędzia ewaluacji:
• ankieta ewaluacyjna skierowana do uczniów;
• samodzielne prace uczniów - wykonane przez nich modele, propozycje doświadczeń oraz gier dydaktycznych wraz z instrukcją, które posłużą jako pomoce dydaktyczne dla kolejnych roczników;
• organizacja szkolnego Dnia Chemii.