Spotkanie z baśnią i teatrem. Scenariusz zajęć

Scenariusz zajęć

Prowadząca: Jolanta Jagielicz

Grupa wiekowa: 4 – latki, grupa Motylki

Temat kompleksowy: Spotkanie z baśnią i teatrem

Temat zajęć: Trzy Małgorzatki

Zapoznanie z utworem H. Bechlerowej „Trzy Małgorzatki”– w formie opowieści słowno – muzycznej. Doskonalenie wypowiedzi ustnej, ćwiczenia w opowiadaniu. Ćwiczenia w przeliczaniu, porównywanie liczebności elementów na ilustracji, utrwalenie kolorów podstawowych, rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych. Doskonalenie sprawności manualnej – ćwiczenia w wycinaniu. Aktywny udział w zabawach ruchowych i muzycznych.
Pokonywanie gimnastycznego toru przeszkód.

Cel główny:
- słuchanie wiersza „Trzy Małgorzatki” H. Bechlerowej,
- doskonalenie umiejętności skupienia uwagi oraz koncentracji,
- rozmowa na temat wiersza, doskonalenie wypowiedzi ustnej,
- rozwijanie wyobraźni i aktywności twórczej,
- poprawne rozpoznawanie wizytówek z imieniem – odimienna metoda I. Majchrzak,
- porównywanie liczebności zbiorów, stosowanie określeń: mniej, więcej, tyle samo.
- kształcenie umiejętności współpracy w zespole,
- indywidualizacja pracy z dzieckiem,
- rozwijanie logicznego myślenia, samodzielnego rozwiązywanie problemów,
- doskonalenie sprawności manualnej - wycinanie (mała motoryka), rysowanie po
śladzie, dbanie o estetykę pracy,
- poruszanie i taniec do muzyki, wykonywanie ćwiczeń ruchowych,
- przestrzeganie norm i reguł zachowania obowiązujących w grupie.

Cele operacyjne:
Dziecko:
- potrafi uważnie słuchać wiersza, jest wnikliwym obserwatorem,
- umie odpowiadać na pytania nauczyciela dotyczące wysłuchanej treści wiersza,
- aktywnie bierze udział w zabawach ruchowych i muzyczno - ruchowych,
- potrafi przeliczać w zakresie pięciu,
- wymienia i rozpoznaje kolory podstawowe,
- potrafi odpowiednio trzymać nożyczki i wycinać po śladzie,
- umie nazwać wycięte figury geometryczne i nakleić je we właściwym miejscu na
obrazku,
- potrafi rysować po śladzie oraz dokładnie kolorować,
- rozpoznaje i nazywa zwierzęta i rośliny leśne,
- potrafi współpracować w grupie,
- porusza się po sali bez potrącania kolegów podczas zabaw ruchowych oraz
piosenek,
- reaguje odpowiednio ruchem na muzykę
- stosuje się do poleceń nauczyciela.

Metody:

Czynna:
- zadań stawianych do wykonania,
- ćwiczeń,

Słowna:
- wiersz, rozmowa, zagadki, objaśnienia,

Oglądowa:
- pokaz
- obserwacja

Formy:
- z całą grupą,
- indywidualna,
- w grupach

Środki dydaktyczne:
- sylwety do wiersza, ilustracje drzew, roślin, zwierząt, kwiatów; liczmany - biedronki,
koperty z imionami dzieci, figury geometryczne, karta pracy z rysunkami motyla do
pisania po śladzie, znaczki motywacyjne, materace, lina, poduszki, nożyczki, kredki,
- makieta motyla i biedronki do wykonania zdjęć.
- płyta CD, magnetofon.

Przebieg zajęć:
1. Taniec z serwetkami do muzyki „Walc kwiatów” P. Czajkowskiego.
Dzieci starają się tańczyć do muzyki tak, żeby serwetka, którą mają na głowie nie spadła na dywan.

2. Wysłuchanie wiersza H. Bechlerowej „Trzy Małgorzatki” czytanego przez nauczyciela na tle podkładu muzycznego „Odgłosy lasu”.

3. Pytania do opowiadania:
Ile Małgorzatek szło do lasu?
Co chciała zebrać pierwsza, co druga, a co trzecia Małgorzatka?
Czy dziewczynki zbierały rośliny, po które poszły do lasu?
A co robiły?
Kogo spotkały w lesie?
Kto pomógł dziewczynkom odnaleźć się?
Czy dzieci mogą same chodzić do lasu?

4. Omówienie wyglądu lasu. Przeliczenie zwierząt znajdujących się na gazetce.
Wyznaczone przez nauczyciela dziecko odpowiada na pytania: Policz ile jest wiewiórek? Ile fruwa motyli? Itd.

5. Zabawa ruchowa „Pracowite mrówki”. Zadaniem dzieci jest przenieść na plecach z jednego końca dywanu na drugi poduszek. Rywalizacja odbywa się w grupach po czworo dzieci. Wygrywa to dziecko, któremu nie spadnie poduszka. Pozostałe dzieci kibicują swoim kolegom, potem następuje zmiana.
6. Zabawa dydaktyczna „Ile lat maja biedronki?”. Dzieci ustawiają biedronki w kolejności wg ilości posiadanych kropek (od najmniejszej liczby kropek do największej). Sylwety biedronek zostają zawieszone w widocznym dla dzieci miejscu.

7. Zabawa ruchowa do piosenki „Las”. Dzieci wędrują po dywanie jedno za drugim – gęsiego za nauczycielem. W trakcie trwania piosenki nauczyciel systematycznie zmienia prowadzącego, tak żeby każde dziecko mogło przez chwilę być prowadzącym. Ilustracja refrenu za pomocą ruchu, gestów.

8. Gimnastyczny tor przeszkód. Dzieci ustawione „gęsiego” kolejno wykonują ćwiczenia pokazane przez nauczyciela. Zadaniem dzieci jest naśladować poszczególne zwierzęta np. kulawego liska, ślimaka, mrówkę, żmiję, zajączka. Dzieci muszą pokonać następujące przeszkody: materace, linę ułożoną na dywanie.

9. Praca plastyczna „Obrazek z figur geometrycznych”. Każde dziecko musi rozpoznać kopertę ze swoim imieniem (odimienna metoda techniki czytania wg
I. Majchrzak). Następnie wykonać zadanie znajdujące się w kopercie, polegające na wycięciu kilku figur geometrycznych (w zależności od możliwości dziecko wycina jedną lub kilka figur). Dziecko mówi również, jakie figury wycięło i co można z nich ułożyć. Ostatni etap pracy polega na przyklejeniu figur we właściwym miejscu na planszy.
Zadanie dodatkowe dla dzieci – rysowanie po śladzie. Dziecko ma do wyboru łatwiejszą i trudniejszą wersję pracy do wykonania.

10. Zabawa na dywanie przy piosence „Leśna dyskoteka”. Dziecko tańczy na dywanie – dowolny taniec do muzyki.

11. Zakończenie zajęć – wyjście do ogrodu przedszkolnego. Wykonanie dzieciom zdjęć z wykorzystaniem makiet motyla i biedronki z wyciętymi otworami na głowę.

Wiersz „Trzy Małgorzatki” H. Bechlerowej
Dzień obudził w lesie kwiatki,
Szły do lasu Małgorzatki.
Z koszykami łąką szły,
A ile ich było? Trzy!

Pierwsza poszła drużką w prawo,
gdzie mech siwobrody.
Czarny żuk ją zaprowadził
na czarne jagody.

Druga poszła drużką w lewo,
tam poziomki rosły.
Dwie wesołe wiewióreczki
koszyczek jej niosły.

A ta trzecia Małgorzatka
biegnie wzdłuż strumyka.
- Może w cieniu pod brzózkami
znajdę borowika?

Cicho wszędzie. Muszka brzęczy,
Motyl trąca kwiatki.
Pogubiły swoje ścieżki
wszystkie Małgorzatki.

Pierwsza poszła w las daleko,
nie chce jagód szukać.
Siadła w trawie i słuchała
długiej bajki żuka.

A ta druga zapomniała,
gdzie poziomki rosną
i tańczyła z wiewiórkami
pod zieloną sosną.

Trzecia bardzo się zmęczyła,
Nie ma borowika.
Szła za pliszką, co wesoło
skacze po kamykach.

Wtem głos jakiś echo niesie:
Stuk – puk! Stuk – puk!- słychać w lesie.
Małgorzatki usłyszały,
przystanęły, pomyślały...

Pomyślała każda tak:
„To na pewno jakiś znak.
Może jedna Małgorzatka
po lesie mnie szuka?
Może druga Małgorzatka
kijkiem w drzewo stuka?”

Idą, idą Małgorzatki
wiatr szeleści z cicha.
Stuk – puk! Stuk – puk!- coraz głośniej,
coraz bliżej słychać.

Przez zieloną leśną trawę,
przez mech siwy szły.
Spotkały się pod sosną
Małgorzatki trzy.

A na sośnie pod koroną ptak!
Czapeczkę ma czerwoną!
Więc trzy małe Małgorzatki
kłaniają się w pas:
- Dziękujemy ci, dzięciole,
że znalazłeś nas.