KONSPEKT
Prowadzący: Olga Stanisława Narewska
Przedmiot: Chemia
Klasa: VII
Temat: Wiązania kowalencyjne
Cel ogólny: poznaje wiązania kowalencyjne
Cele szczegółowe:
Uczeń:
definiuje pojęcia: elektrony walencyjne, wiązanie chemiczne, wiązanie kowalencyjne, elektroujemność, wiązanie kowalencyjne spolaryzowane,
opisuje rolę elektronów walencyjnych w łączeniu się atomów,
wyjaśnia reguły oktetu i dubletu elektronowego,
odróżnia wzór sumaryczny od wzoru strukturalnego,
zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne cząsteczek,
opisuje powstawanie wiązań kowalencyjnych niespolaryzowanych dla podanych przykładów,
Metody pracy:
pogadanka,
ćwiczenia indywidualne
pokaz
Formy pracy:
indywidualna
Środki dydaktyczne: podręcznik dla klasy siódmej szkoły podstawowej, J. Kulawik, T. Kulawik, M. Litwin, Chemia Nowej Ery, Nowa Era, Warszawa 2017, karta pracy dołączona do scenariusza,
Przebieg lekcji
1.Faza wstępna
Sprawy organizacyjno-porządkowe - sprawdzenie obecności
- sprawdzenie pracy domowej
Nuczyciel zadaje pytania:
Jak zbudowany jest atom?
Jakie informacje o budowie atomu możemy odczytać z układu okresowego?
Jak rozmieszczone są elektrony w atomie? Które z nich to elektrony walencyjne?
Uczniowie odpowiadają, a nauczyciel weryfikuje poprawność ich wypowiedzi.
Faza realizacyjna
Nauczyciel wyjaśnia uczniom, że atomy mogą łączyć się i tworzyć cząsteczki. Podaje definicję wiązania chemicznego. Następnie wyjaśnia uczniom reguły oktetu i dubletu elektronowego oraz podaje przykłady.
Nauczyciel pokazuje uczniom na przykładzie powstawania wiązania w cząsteczce chloru w jaki sposób łączą się atomy niemetali oraz jak zapisać wzory: elektronowy, sumaryczny i strukturalny. Wprowadza pojęcie wiązania kowalencyjnego. Nauczyciel podaje inne przykłady wiązania kowalencyjnego.
Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie zadania 1.
Nauczyciel wyjaśnia, że wiązania kowalencyjne mogą tworzyć się również pomiędzy atomami dwóch różnych niemetali. Pokazuje uczniom jak powstaje wiązanie w cząsteczce wody i w cząsteczce tlenku węgla(IV).
Nauczyciel wyjaśnia pojęcie elektroujemności i dzieli wiązania kowalencyjne na spolaryzowane i niespolaryzowane. Uczniowie ćwiczą obliczanie różnicy elektroujemności i klasyfikują substancje z zadania 2 na dwie grupy:z wiązaniem kowalencyjnym spolaryzowanym oraz z wiązaniem kowalencyjnym niespolaryzowanym
3. Faza podsumowująca
Nauczyciel podsumowuje lekcję, zwracając uwagę na nowe pojęcia, które się na niej pojawiły.
Nauczyciel zadaje pytania:
W jaki sposób atomy mogą tworzyć wiązania chemiczne?
Do uzyskania ilu elektronów na ostatniej powłoce dążą atomy podczas tworzenia wiązań chemicznych?
Na jakie dwa rodzaje dzielimy wiązania kowalencyjne?
Co to jest elektroujemność?
Zadanie 1
Napisz wzór sumaryczny, elektronowy i strukturalny dla cząsteczek:
tlenu
azotu
Zadanie 2
Podziel substancje na 2 grupy :
a)z wiązaniem kowalencyjnym spolaryzowanym
b) z wiązaniem kowalencyjnym niespolaryzowanym
Substancje: azot, chlor, amoniak, tlenek węgla(IV), woda, wodór, chlorowodór