PROGRAM KOŁA PLASTYCZNEGO
„TWÓRCZY ZAKĄTEK”
DLA UCZNIÓW KLAS I-III
Opracowała: Ewa Holeksa
SPIS TREŚCI:
Wstęp
I. Charakterystyka i założenia programu.
II. Cele programu.
III. Metody i formy pracy.
IV. Tematyka zajęć i środki dydaktyczne.
V. Propozycje technik plastycznych.
VI. Ewaluacja.
Bibliografia
WSTĘP
Plastyka jest nieodłącznym elementem procesu nauczania i wychowania w szkole. Działalność plastyczna rozwija wyobraźnię, wrażliwość zmysłową, poszerza wiedzę o otaczającym świecie. Daje dziecku radość, wpływa na rozwój jego zainteresowań i wzmacnia poczucie własnej wartości.
Pracując z młodszymi dziećmi zaobserwowałam duże zainteresowanie zajęciami plastycznymi. Zajęcia takie terapeutycznie wpływają na psychospołeczną sferę życia dziecka, rozwijają wyobraźnię i wrażliwość estetyczną, a także ze względu na swoją różnorodność poprawiają sprawność manualną.
I. CHARAKTERYSTYKA I ZAŁOŻENIA PROGRAMU
W prowadzonych przeze mnie w ubiegłych latach dodatkowych zajęciach plastycznych, dzieci chętnie i z dużym zaangażowaniem w nich uczestniczyły. Wychodząc naprzeciw potrzebom uczniów klas młodszych naszej szkoły, w celu rozwijania ich zainteresowań plastycznych opracowałam program koła plastycznego „Twórczy zakątek”. Będzie on realizowany w ciągu całego roku szkolnego, w wymiarze 1 godziny, lub w zależności od potrzeb 2 godzin, raz w tygodniu w formie dodatkowych zajęć pozalekcyjnych.
Założeniem programu są zajęcia oparte na aktywności dziecka w tworzeniu własnych doświadczeń oraz na jego naturalnej ciekawości i eksperymentowaniu z różnymi materiałami plastycznymi. Chciałabym także poprzez te zajęcia przybliżyć dzieciom sztukę ludową, charakterystyczną dla naszego regionu, gdyż uważam, że od najmłodszych lat powinno się w dzieciach zaszczepiać zainteresowanie sztuką i kulturą ludową, związaną z polską tradycją.
Starając się, by działalność koła plastycznego była efektywna, atrakcyjna i mobilizująca do działania, będę kierować się następującymi zasadami:
- stworzenie odpowiedniej atmosfery sprzyjającej pracy twórczej, w szczególności zaspokojenia potrzeb bezpieczeństwa, akceptacji i uznania
- racjonalne planowanie zajęć tak, by dzieci nie czuły się znużone, przemęczone oraz unikanie monotonności poprzez wprowadzanie nowych, oryginalnych zadań i technik plastycznych
- zapewnienie dzieciom swobody wypowiedzi, przemyślenia i przeżycia danych działań twórczych
- organizowanie zajęć w budynku szkoły oraz w plenerze, wykorzystując piękno otoczenia i przyrody w różnej porze roku.
- urozmaicanie zajęć poprzez żywe obcowanie ze sztuką, spotkania z artystami, oglądania ciekawych filmów i zdjęć przybliżających dzieła różnych artystów i ich pasje.
Program zakłada dostarczenie uczniom pewnej, określonej wiedzy na temat tworzenia prac plastycznych z wykorzystaniem różnych technik. Jednak jest w nim też miejsce na indywidualny, spontaniczny proces tworzenia. Program ma charakter otwarty, dzięki czemu mogę go modyfikować i bardziej dostosować do wieku, zainteresowań i możliwości uczestników zajęć.
II. CELE PROGRAMU
CELE OGÓLNE:
- rozwijanie i rozbudzanie wrażliwości estetycznej dziecka
- rozwijanie uzdolnień i zainteresowań artystycznych dzieci oraz ich indywidualnych zdolności twórczych.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
- rozwijanie wyobraźni i twórczego myślenia
- rozwijanie zmysłu estetyki i potrzeby tworzenia
- wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju ucznia
- poznanie różnych technik plastycznych
- wyzwalanie pozytywnych emocji
- poznanie elementów sztuki ludowej i zapoznanie z tradycjami regionu wielkopolskiego
- budzenie dumy z wartości kulturowych własnego regionu
- uczenie się spędzania wolnego czasu w sposób twórczy
- doskonalenie umiejętności koncentracji uwagi i skupiania na danym zadaniu
- promowanie prac plastycznych i ich wykonawców
- budowanie atmosfery życzliwości, ciepła i akceptacji
- rozwijanie i wspieranie poczucia własnej wartości.
III. METODY I FORMY PRACY
Metody i formy stosowane przy realizacji programu mają zaspokoić potrzeby dzieci, rozwijać ich zdolności oraz zainteresowania. Dlatego realizując program wykorzystam następujące metody pracy:
- ćwiczenia praktyczne
- doświadczenia i eksperymenty
- pokaz
- obserwacja
- objaśniania
- poszukiwania
- zabawy aktywizujące
Formy pracy, jakie będę stosować w trakcie zajęć to:
- indywidualna
- zbiorowa: praca w grupach, praca z całym zespołem.
III. TEMATYKA ZAJĘĆ I ŚRODKI DYDAKTYCZNE
WRZESIEŃ:
1. Zabawa z kolorami- rodzaje barw, zabawy barwą, łączenie ich ze sobą.
2. Wspomnienia z wakacji- malowanie farbami akwarelowymi.
3. Wakacyjne skarby- praca wykonana techniką collage.
4. Origami płaskie- papierowe składanki z kółek.
PAŹDZIERNIK:
1.Barwy jesieni- praca plastyczna z użyciem liści wykonana techniką frottage.
2. Malowanie farbami plakatowymi na tekturowych talerzykach.
3.Wiewiórka- praca wykonana różnymi technikami plastycznymi.
4. Jesienne wytwory- wykorzystanie materiałów przyrodniczych i łączenie ich ze sobą.
LISTOPAD:
1. Jesienna szaruga- malowanie farbami techniką mokre w mokrym.
2. Oglądanie albumów i zasobów internetowych ze sztuką ludową- zapoznanie i podziwianie piękna twórców ludowych.
3. Wycinanki- wycinanie wzorów zaczerpniętych ze sztuki ludowej.
4. Owoce- rysowanie pastelami martwej natury.
GRUDZIEŃ:
1. Aniołek na drewnianej klamerce- kompozycja przestrzenna.
2. Bombki- ozdabianie styropianowych kul serwetkami z motywem
świątecznym techniką decoupage.
3. Szopka bożonarodzeniowa- wykonanie pracy przestrzennej z różnych materiałów- praca zbiorowa.
4. Dary Mikołaja- wyrażanie za pomocą twórczości plastycznej swoich pragnień.
STYCZEŃ:
1. Zimowy pejzaż- praca z użyciem świecy i akwareli, połączona ze słuchaniem utworu A. Vivaldi „Zima”.
2. Zimowe witraże- ozdabianie sali.
3. Upominki dla Babci i Dziadka- wykonanie kwiatów z bibuły.
4. Świecznik- orgiami przestrzenne z serwetki.
LUTY:
1. Spotkanie z artystą- rozmowa na temat jego pasji, oglądanie prac.
2. Stworki- kleksografia- odbijanka symetryczna.
3. Nitką malowane- prace z użyciem nici, wełny o różnej grubości i farb.
4. Zakładki do książek- wykonanie zakładek różnymi technikami.
MARZEC:
1. Ozdoby z koralików- wisiorki i bransoletki na Dzień Kobiet.
2. Wiosna- wyrażanie za pomocą różnych technik plastycznych zaobserwowanych zmian w przyrodzie. Słuchanie utworu muzycznego A. Vivaldi „Wiosna”.
3. Wiosenna łąka- rozdmuchiwanie plam z farby za pomocą słomki.
4. Wielkanocne witraże – praca w grupach, ozdabianie sali przed nadchodzącymi świętami.
KWIECIEŃ:
1-2. Pisanki wielkanocne- ozdabianie jajek różnymi metodami, ze zwróceniem uwagi na motywy ludowe. Przybliżenie dzieciom regionalnych tradycji ludowych związanych ze Świętami Wielkanocnymi. Oglądanie zdjęć i filmów z zasobów internetowych.
3. Wykonanie plakatu na temat ochrony środowiska- praca zbiorowa.
MAJ:
1. Lepienie naczyń z gliny- poznanie historii naczyń, nauka lepienia z gliny i ozdabiania motywami ludowymi.
2. Majówka- malowanie pejzażu w plenerze.
3. Wykonanie obrazków dla mamy metodą aerografii (nakrapianki).
4. Nauka szkicowania ołówkiem z zachowaniem zasad perspektywy.
CZERWIEC:
1. Nasza szkoła- rysowanie na betonie kolorową kredą. Planowanie, rozmieszczanie i podział pracy- praca zespołowa.
2. Moja ulubiona książka- projektowanie i wykonanie okładki do książki.
3. Wiejska zagroda- makieta z wykorzystaniem różnych materiałów, praca grupowa.
4. Piaskowy obrazek- tworzenie obrazków z użyciem kleju, piasku lub innego sypkiego materiału.
III. PROPOZYCJE TECHNIK PLASTYCZNYCH
COLLAGE- wykonanie kompozycji z różnych materiałów (np. skrawki tkanin, tektury, papierów, gazet) i naklejanie jej na podłoże.
DECOUPAGE- naklejanie wzoru z papieru i pokrycie wieloma warstwami lakieru, by wyglądał jak namalowany.
FROTTAGE- malowanie ciekawej, zróżnicowanej faktury (np. liście, skrawki tkanin) farbami i odciskanie jej na podłożu.
ORIGAMI PŁASKIE Z KÓŁ- wycinanie z kolorowego papieru kół różnej wielkości, zginanie ich, układanie obrazków i przyklejanie ułożonych wzorów na kartce.
POSYPYWANE OBRAZKI- na papierze szkicuje się obrazek, potem maluje klejem po liniach rysunku, a następnie posypuje się sypkim materiałem (np. piaskiem, kawą, herbatą), drobinki dociska się do podłoża.
WYDZIERANKA- wydzieranie z kolorowego papieru lub gazety różnych kształtów i naklejanie na kartkę.
WYCINANKA Z PAPIERU- wycinanie danych kształtów nożyczkami.
PAPIEROWE WITRAŻE- wycięcie pewnych elementów rysunku i podklejenie tych miejsc kolorową bibułą.
PRACE PRZESTRZENNE- przy wykorzystaniu często niepotrzebnych materiałów, tworzenie nowych przedmiotów dekoracyjnych.
ROZDMUCHIWANIE PLAM- rozdmuchiwanie na kartce słomką plam z farby lub tuszu.
WYKORZYSTANIE PRZEDMIOTÓW CODZIENNEGO UŻYTKU I MATERIAŁÓW PRZYRODNICZYCH
LEPIENIE W GLINIE
MALOWANIE FARBAMI
RYSOWANIE RÓŻNYMI RODZAJAMI KREDEK
SZKICOWANIE OŁÓWKIEM.
VI. EWALUACJA
Ewaluacja opracowanego programu dotyczyć będzie stopnia osiągnięcia zamierzonych celów. Pomorze w dostarczeniu informacji i wskazówek do ulepszenia i modyfikowania kolejnych zajęć. Naturalną formą ewaluacji mojego programu będzie poziom zadowolenia dzieci z własnych dokonań, właściwe wykorzystanie zdobytej przez dzieci wiedzy i umiejętności plastycznych oraz zaangażowanie, chęć uczestnictwa w zajęciach i osiągnięcia w konkursach plastycznych.
W ocenie programu pomogą mi także rozmowy z uczniami i rodzicami na temat zajęć, ich atrakcyjności, przydatności, czy ewentualnych zmian i ulepszeń.
BIBLIOGRAFIA:
Buszkowski I. „Zabawy plastyczne krok po kroku”, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2013.
Dziamska D. „Magiczne kółka, czyli orgiami płaskie z koła”, Wydawnictwo Bis, Warszawa 2003.
Jąder M. „Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007.
Popek S. „Metodyka zajęć plastycznych w klasach początkowych”, WSiP, Warszawa 1987.
CZASOPISMA:
Mały Artysta
Nauczycielka Szkoły Podstawowej
STRONY INTERNETOWE:
superkid.pl
wczesnoszkolni.pl
naszelementarz.men.gov.pl
mojedziecikreatywnie.pl
45minut.pl
regionwielkopolska.pl