I. CELE LEKCJI:
- uczeń wyjaśnia pojęcia – racja stanu, polityka zagraniczna,
- uczeń wie kto odpowiada za politykę zagraniczną RP,
- uczeń wyjaśnia jakie służby dyplomatyczne i konsularne posiada Polska.
Zapoznanie uczniów z kompetencjami rządu i prezydenta w polityce zagranicznej.
II. METODY PRACY:
- praca z podręcznikiem,
- praca w grupach,
- praca z Konstytucją RP.
- elementy wykładu.
III. ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997r.
- podręcznik,
- zeszyt ucznia,
- laptop i projektor ,
IV. FORMY PRACY:
- indywidualna
- grupowa
Przebieg lekcji:
1. Czynności porządkowe: powitanie, sprawdzenie obecności, wpisanie tematu zajęć do dziennika lekcyjnego.
2. Rekapitulacja wtórna: (powtórzenie wiadomości z poprzedniej lekcji – nauczyciel kieruje pytania do uczniów, wystawia oceny za odpowiedź).
4. Część wprowadzająca: podanie celów lekcji - wykład nauczyciela.
Polityka zagraniczna:
Definicja - Wszelkie działania prowadzone przez władze państwa na arenie międzynarodowej, zmierzające do realizacji określonych zadań poprzez współpracę z innymi krajami lub wywieranie na nie nacisku.
Racja stanu:
Definicja - To najważniejsze cele, do których osiągnięcia dążą przedstawiciele władz danego państwa, kierujący jego polityką wewnętrzną i zagraniczna.
Przykłady:
Zapewnienie obywatelom bezpieczeństwa pod względem militarnym
i gospodarczym.
Współpraca i Unia Europejską i innymi organizacjami międzynarodowymi.
Szerzenie idei demokracji również poza granicami Polski.
Kto odpowiada za polską politykę zagraniczną?
Organy wewnętrzne: minister spraw zagranicznych, Rada Ministrów
z premierem, prezydent i parlament.
Organy zewnętrzne: służba dyplomatyczna ( ambasador) i konsularna
( konsul).
Zadania polskiej dyplomacji: np. dbanie o bezpieczeństwo państwa.
5. Zapisanie tematu na tablicy i zadanie uczniom, aby zapoznali się z tematem lekcji
w podręczniku.
6. Część właściwa:
Nauczyciel rozdaje uczniom egzemplarze Konstytucji.
Praca w grupach – nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy.
- Pierwsza grupa odnajduje w Konstytucji zapisy, dotyczące kompetencji rządu w zakresie polityki zagranicznej.
Rozdział VI – Rada Ministrów i Administracja Rządowa, art.146 ust. 1 oraz art.146 ust.4:
- Rada Ministrów prowadzi politykę wewnętrzną i zagraniczną Rzeczypospolitej Polskiej,
- zapewnia bezpieczeństwo zewnętrzne państwa,
- sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie stosunków z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi,
- zawiera umowy międzynarodowe wymagające ratyfikacji oraz zatwierdza i wypowiada inne umowy międzynarodowe.
- Druga grupa odnajduje w Konstytucji zapisy, dotyczące kompetencji prezydenta
w zakresie polityki zagranicznej.
Rozdział V- Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, art. 133 ust.1,2,3.
1. Prezydent Rzeczypospolitej jako reprezentant państwa w stosunkach zewnętrznych:
1) ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe, o czym zawiadamia Sejm i Senat,
2) mianuje i odwołuje pełnomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych państwach i przy organizacjach międzynarodowych,
3) przyjmuje listy uwierzytelniające i odwołujące akredytowanych przy nim przedstawicieli dyplomatycznych innych państw i organizacji międzynarodowych.
2. Prezydent Rzeczypospolitej przed ratyfikowaniem umowy międzynarodowej może zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem w sprawie jej zgodności
z Konstytucją.
3. Prezydent Rzeczypospolitej w zakresie polityki zagranicznej współdziała z Prezesem Rady Ministrów i właściwym ministrem.
7. Podsumowanie prac grup uczniów. Ocena pracy uczniów.
Wnioski, omówienie – kompetencje rządu i prezydenta w zakresie polityki zagranicznej kraju.