O nauce języków obcych w edukacji wczesnoszkolnej

O NAUCE JĘZYKÓW OBCYCH W EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ

W XXI wieku nie wystarczy znać tylko język ojczysty. Bez znajomości języków w świecie, który jest globalną wioską nie znajdziemy atrakcyjnej pracy, nie mamy możliwości poznania ciekawych ludzi. Aby znaleźć ciekawą i dobrze płatną pracę, trzeba znać co najmniej jeden język obcy. Inaczej nasze CV w ogóle nie będzie czytane w firmie zagranicznej albo w przedsiębiorstwie, które ma partnerów w świecie.
Znając jeden z popularnych na świecie języków, np. angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, możemy pozwolić sobie na zwiedzanie tego, na co mamy ochotę, dotrzeć do każdego zakątka kraju, który zechcemy poznać. Ale nie możemy liczyć na to, że znajdziemy jakąś cudowną metodę, która bez wysiłku i pracy przyniesie efekt w nauce i poznaniu języka.

„JĘZYKI OTWIERAJĄ DRZWI – DO PRZYJAŹNI, WIEDZY, ŚWIATA – JĘZYKI DROGĄ KU PRZYSZŁOŚCI”.

To jedno z haseł Europejskiego Roku Języków w 2001. „Dzięki znajomości języków obcych otwieramy sobie drzwi do przyszłości, dobrych stanowisk, pracy i kariery zawodowej. Znajomość choćby jednego z języków pozwala nam nie czuć się obco przy okazji podróży i wizyt poza granicami naszego kraju. Dzięki umiejętności porozumiewania się w języku obcym nawiązujemy nowe znajomości, budujemy przyjaźnie, zawieramy bliższą znajomość z kulturą i tradycją inną niż nasza.
Edukacja szkolna XX wieku zdała sobie wreszcie sprawę z tego, że by otworzyć drzwi do przyjaźni, wiedzy, świata należy nasze dzieci już od najmłodszych lat przysposabiać do nauki języków obcych w klasach najmłodszych, a także w wieku przedszkolnym. Nauczanie języków obcych stało się priorytetowym zadaniem związanym z wdrażaniem reformy polskiego systemu edukacji.
W dobie integracji Polski z Unią Europejską kończy się właściwie dyskusja, czy warto uczyć języków. Ministerstwo Edukacji Narodowej podejmuje szereg działań, które mają za zadanie zainteresować dzieci językami obcymi. Można je nauczać już od pierwszej klasy szkoły podstawowej, co oczywiście nie wyklucza wcześniejszej edukacji przedszkolnej w tym zakresie. Zwłaszcza, że w ostatnich czasach daje się zauważyć wielkie zapotrzebowanie społeczne na wczesnoszkolne nauczanie języków obcych. Ma to związek z naturalnymi predyspozycjami każdego dziecka. Mali uczniowie odznaczają się bowiem ciekawością, spontanicznością i twórczą aktywnością. Możemy w nich zauważyć brak lęku przed mówieniem oraz duże zdolności artykulacyjne. To powoduje, że chętnie i szybko uczą się języków obcych.

Wczesny start w nauce języków obcych umożliwia:
• rozwijanie pojęcia odmienności i zaakceptowania go;
• rozwijanie nowych umiejętności (pracy w grupie, uczenie się logicznego myślenia i wyciągania wniosków);
• stosowanie nabytych już umiejętności w nowych sytuacjach;
• budowanie i poszerzanie pojęć oraz wiedzy o świecie;
• bazowanie na naturalnej ciekawości, która prowadzi do odkrywania nowych rzeczy i zjawisk.
„Naukowcy zgadzają się co do tego, że dzieci wykazują wrodzoną predyspozycję do nauki języka.
Z badań neurologów L. Penfielda, L. Robertsa i Lenneberga przeprowadzonych nad fizjologią mózgu w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych naszego stulecia wynika, że najlepszy okres do nauczenia się języka obcego przypada na pierwsze dziesięć lat życia dziecka, a po ukończeniu dziesiątego roku życia mózg staje się coraz mniej plastyczny”.
Dziecko w wieku wczesnoszkolnym jest w stanie nauczyć się języka obcego w sposób naturalny i bez większych trudności.
A oto niektóre zalecenia co do uczenia dzieci języka obcego:
1. dzieci uczą się podświadomie, wykonując różne rzeczy i bawiąc się, powinno się je więc angażować zarówno umysłowo, jak i fizycznie;
2. komunikację powinno się wspomagać gestem, wyrazem, czy też pomocami wizualnymi, ponieważ może to ułatwić zrozumienie;
3. imitacja i powtarzanie może być spontanicznie stosowane w wierszach, piosenkach, bajkach, czy też grach;
4. nauczyciel powinien stworzyć wiele możliwości do powtórzenia omówionego materiału w nowej, atrakcyjnej formie;
5. dzieci rozwijają procesy poznawcze i nabywają pewnych zachowań społecznych, a integracja nauczania języka obcego z całością nauczania początkowego może wspomóc rozwój dziecka oraz wytworzyć naturalną potrzebę stosowania języka obcego.
Już od kilku lat dzieci klas początkowych zagłębiają się w tajniki wiedzy w językach obcych.
Dzieci pełne entuzjazmu z łatwością uczą się alfabetu i zwrotów obcojęzycznych. Zaobserwowałam to wśród swoich wychowanków, którzy chętnie dzielili się ze mną swoją wiedzą anglojęzyczną.