Identyfikacja problemu - Filip

Identyfikacja problemu.

Wiadomo, że nie ma dwojga takich samych dzieci. Wiadomo też, że dzieci są z reguły bardzo ruchliwe. Jednak nie każde dziecko, które charakteryzuje się ponad przeciętną aktywnością ruchową jest dzieckiem nadpobudliwym. Diagnoza takiego dziecka oparta jest przede wszystkim na wnikliwej obserwacji. Na wystąpienie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej, oprócz podłoża genetycznego duże znaczenie ma też wpływ środowiska społecznego. W piśmiennictwie światowym stosowane są klasyfikacje nadpobudliwości psychoruchowej, Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i Światowej Organizacji Zdrowia, które biorą pod uwagę trzy cechy: brak koncentracji, nadmierna aktywność i impulsywność. Cechy te mogą występować razem, choć nie muszą.

Geneza i dynamika zjawiska.

Z rozmowy przeprowadzonej z rodzicami dowiedziałam się, że Filip jest jedynakiem. Przez dłuższy czas wychowywali go dziadkowie. Mama Filipa rozstała się z jego ojcem i ponownie wyszła za mąż. Do pierwszego września 2006r.chłopiec nie uczęszczał do żadnej placówki oświatowej. Pierwszego września 2007r. został przyjęty do przedszkola nr. 3 w Skierniewicach. Najpierw uczęszczał do grupy dzieci zdrowych. Jednak po krótkim pobycie w tej grupie okazało się, że Filip ma duże problemy z adaptacją w grupie i nawiązaniem kontaktu z nauczycielem i dziećmi z tej grupy. Z problemem tym została zapoznana pani dyrektor, która po rozmowie z rodzicami chłopca skierowała go na badania do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Zostały również poczynione kroki, aby Filip trafił do grupy integracyjnej, co stało się w październiku. Filip jest chłopcem, który nie mówi jest bardzo żywy i absorbuje swoim zachowaniem inne osoby. Filip w naszej grupie szybko się zaaklimatyzował. Od samego początku, kiedy chłopiec pojawił się w naszej grupie zaczęłam go bacznie obserwować i nawiązywać z nim kontakt, co nie było łatwe. Podczas tych obserwacji zauważyłam, że jest to chłopiec, który chce być w centrum uwagi i ma w sobie dużo agresji. Pod wpływem otoczenia bardzo szybko się rozprasza, ma problemu z zastosowaniem się do wydawanych poleceń i skupieniu uwagi na danym zadaniu. Często porzuca jedno zadania i przechodzi do wykonywania następnego. Mam wrażenie, że Filip nie chce słyszeć, co się do niego mówi. Poprzez swoje zachowanie bardzo przeszkadza dzieciom sześcioletnim. Od samego początku pracy z Filipem stosuję podejście indywidualne do chłopca i dużo wzmocnień pozytywnych i nagród. Zdaję sobie sprawę, że aby odnieść powodzenie w pracy z Filipem należy zrozumieć, że jest on chłopcem, który ma duże problemy z kierowaniem swoim postępowaniem i przystosowaniem się do wymagań rodziców i przedszkola. Wiem, że aby mu pomóc nie mogę go karać i krytykować tylko dostosować formy działań do jego możliwości psychoruchowych. Duże znaczenie ma tu też praca z psychologiem przedszkolnym.

Prognoza.

Prognoza pozytywna – po zastosowaniu oddziaływań terapeutyczno-wychowawczych Filip zacznie osiągać sukcesy, które pokryją się z jego możliwościami. Mam nadzieje, że poprzez te oddziaływania poprawi się u chłopca zastosowanie się do wydawanych poleceń i skupienie uwagi na wykonywanych zadaniach. Mam też nadzieje, że polepszy się koordynacja wzrokowo ruchowa oraz sprawność manualna. Najbardziej liczę na poprawę koncentracji uwagi, na polepszeniu funkcjonowania Filipa w grupie przedszkolnej i na wyeliminowaniu agresji w stosunku do innych dzieci.
Prognoza negatywna- jeśli zaniecham stosowania oddziaływań terapeutyczno-wychowawczych w chłopcu będzie narastać impulsywność i agresja. Nie będzie miał chęci do wykonywania moich poleceń i proponowanych form pracy.

Propozycja rozwiązania.

Celem oddziaływań terapeutycznych- była praca nad wyeliminowaniem przede wszystkim agresji z zachowania Filipa, a także praca nad doskonaleniem koncentracji uwagi, na zastosowaniu się do wydawanych poleceń, zakończeniu zaczętej pracy, na poprawianiu się koordynacji wzrokowo ruchowej i sprawności manualnej.
Zadania terapeutyczne – które realizowałam we współpracy z psychologiem przedszkolnym i rodzicami chłopca miały na celu:
- rozwijanie sprawności manualnej
- rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej i percepcji wzrokowej i słuchowej na materiale literowym i bez literowym.
- poprawienie skupienia uwagi
- zastosowanie się Filipa do wykonywania poleceń
- przystosowanie chłopca do kończenia zaczętej pracy
Celem oddziaływań wychowawczych – była praca nad wyeliminowaniem agresji i impulsywności chłopca, a także praca nad prawidłowym funkcjonowaniem chłopca w grupie rówieśniczej oraz rozumienie i przestrzeganie norm panujących w przedszkolu, prawa jakości i organizacji pracy, uczenie się panowania nad emocjami, wyrabianie umiejętności pokonywania trudności i radzenie sobie z niepowodzeniami, co miało pozytywny wpływ na samoocenę Filipa i odbiór jego osoby w otoczeniu.
Zadania wychowawcze – realizowane były przeze mnie w porozumieniu z psychologiem i rodzicami Filipa:
- stałe, jednoznaczne zasady postępowania Filipa i konsekwentna kontrola dyscypliny poprzez system nagród.
- jasny regulamin grupy
- nie stosowanie ograniczeń zabawy i ćwiczeń fizycznych w systemie kar
- stosowanie pięciominutowego wyciszenia w celu przemyślenia swojego zachowania
- planowanie zajęć tak aby te, które wymagają dużego wysiłku umysłowego przeplatały się z tymi, które wymagają go mniej
- konsekwentne wdrażanie nawyków porządku i organizacji pracy
- dzielenie zadań na części i dokładne ich wyjaśnianie
- stosowanie różnorodnych metod, form i środków pracy z Filipem
- wzmacnianie mocnych stron i małych sukcesów gestem, słowem, nagrodą
- systematyczna kontrola pracy ucznia
- zapewnienie życzliwej, stabilnej i akceptującej atmosfery w grupie przedszkolnej
Wdrażanie oddziaływań terapeutycznych – oddziaływania terapeutyczne odbywały się przez cały rok szkolny 2007/2008. Oddziaływania te prowadzone były przeze mnie w grupie, ale również przez psychologa w jego gabinecie. W pracy z chłopcem wykorzystywane były różne metody psychologiczne i pedagogiczne.

Efekty oddziaływań.

Po zastosowaniu oddziaływań terapeutycznych i wychowawczych w zachowaniu Filipa zauważyłam znaczna poprawę przede wszystkim w jego zachowaniu i relacjach z rówieśnikami. Zauważyłam też postępy w rozwoju procesów poznawczych. U chłopca poprawiła się koordynacja wzrokowo- ruchowa i sprawność manualna. Poprawiła się też koncentracja uwagi. Chłopiec chętnie uczestniczy w zajęciach z całą grupą. Bardzo chętnie pracuje ze mną indywidualnie, dzielnie wykonuje zaczętą pracę do końca. Stosuję się do moich poleceń i chętnie je wykonuje. Filip zaczął przestrzegać zasad i norm, które obowiązują w grupie. Choć zdarzają mu się jeszcze gorsze dni, podczas których można zauważyć przejawy agresji i impulsywności. Jednak zdarza się to już rzadko. Poprzez swoje zachowanie nie stara się być już w centrum uwagi. Zauważył, że jeśli jest niegrzeczny i dokucza innym dzieciom wtedy te go odtrącają i nie chcą się z nim bawić. Nie dokucza już dzieciom i stara się bawić się z nimi zgodnie, choć nie zawsze mu to wychodzi. Filip stara się wykonywać powierzone mu zadania samodzielnie. Praca terapeutyczna wychowawcza przyniosła oczekiwane rezultaty. Jednak to nie koniec. Jeśli Filip będzie w przyszłym roku w mojej grupie to nadal będę wdrażać oddziaływania terapeutyczne i wychowawcze rozpoczęte w tym roku.