Węgiel w tym, węgiel w tamtym, zdziwisz się, w czym jest zawarty. Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców w grupie dzieci 5-letnich

TEMAT ZAJĘĆ: WĘGIEL W TYM, WĘGIEL W TAMTYM, ZDZIWISZ SIĘ W CZYM
JEST ZAWARTY...

Cele ogólne:
- Wspieranie w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznaniu i rozumieniu siebie
i swojego otoczenia
- Wspomaganie rozwoju intelektualnego wraz z edukacją matematyczną
- Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania
- Wspomaganie rozwoju mowy
- Kształtowanie sprawności fizycznej
- Wdrażanie do zgodnego funkcjonowania w zabawie i sytuacjach zadaniowych
- Kształtowanie pozytywnych relacji rodzic – dziecko – przedszkole

CELE OPERACYJNE: dziecko...
- śpiewa piosenkę
- określa cechy fizyczne minerałów: kolor, twardość, możliwość rysowania po papierze,
rozpuszczalność w wodzie itp.
- liczy obiekty posługując się liczebnikami głównymi
- wyznacza wynik dodawania i odejmowania pomagając sobie liczeniem na zbiorach zastępczych
- podejmuje próby liczenia w pamięci (dzieci zdolne)
- słucha uważnie wiersza
- wymienia przedmioty wymienione w wierszu
- wie, w których przedmiotach znajduje się węgiel
- wypowiada się poprawnie gramatycznie
- wyróżnia głoski w nagłosie, wygłosie, dzieli na sylaby
- podejmuje próby czytania (dzieci chętne, zdolne)
- próbuje celować piłką do kosza (BHP)
- stosuje się do poleceń nauczyciela i przestrzega obowiązujących zasad
- potrafi godzić się z porażką

CELE OPERACYJNE: rodzic...
- ma możliwość obserwacji dziecka na tle grupy

SRODKI DYDAKTYCZNE:
- tekst wiersza
- płyty CD z nagraniami
- plastikowy kosz
- piłka gumowa
- medale z punktacją
- napis umieszczony na patyku ” Tak”
- bryły: węgla kamiennego, soli,
- kartki A4 (białe i czarne)
- miseczki z wodą
- napis: gliceryna, smoła
- tamburyno
- lina
- eksponaty: peleryna przeciwdeszczowa, węgiel aptekarski, witaminy, ołówek, gąbka, świeca,
krem do rąk

FORMY PRACY:
praca z całą grupą
praca indywidualna
praca w małych grupach
METODY:
słowna
zadaniowa
el. m. E. Gruszczyk–Kolczyńskiej

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Przywitanie rodziców wspólnym śpiewem piosenki pt. ”Górniczy trud” z płyty „Śpiewające brzdące” cz. 9

2. Słuchanie wiersza pt. ”Węglowa rodzinka” autor M. Terlikowska .
To węglowa jest rodzina:
parafina, peleryna,
duża piłka w białe groszki
i z apteki proszek gorzki,
i ołówek w twym piórniku,
i z plastiku sześć koszyków
gąbka, co się moczy w wodzie,
i benzyna w samochodzie,
czarna smoła, biała świeca -
to rodzina węgla z pieca.

Widzę już zdziwione miny..
- Co ma węgiel do benzyny?
- Czy jest z węglem spokrewniona
gąbka miękka i czerwona?

Otóż właśnie - wiem na pewno,
że jest jego bliską krewną:
węgla jest po odrobinie
w parafinie, w pelerynie,
w białej piłce w duże groszki
i z apteki - w proszku gorzkim,
i w ołówku w twym piórniku,
i w koszyku tym z plastyku...
Nawet świeczki, te z choinki -
to też węgla są kuzynki.

Lecz wśród wielkiej tej rodziny,
wśród kuzynów i rodzeństwa,
nie ma ani odrobiny
rodzinnego podobieństwa.

Węgiel jest jak czarna skała,
koszyk żółty, świeca biała.
Skąd się wzięły te różnice?

O! To już są tajemnice,
które kryją się w fabryce.

- wyjaśnienie niezrozumiałych słów: parafina, czarna smoła (poparte zdjęciami). Próby
przeczytania podpisów (dzieci zdolne, znające litery).

Rozmowa na temat treści wiersza:
. Czego dowiedzieliście się słuchając wiersza?
. Jak wygląda węgiel?
. W jakich przedmiotach wymienionych w wierszu znajduje się węgiel?
. Czy te przedmioty są do siebie podobne?
Podczas wypowiedzi dzieci nauczyciel zwraca uwagę na przestrzeganie zasady: kolejność wypowiedzi (ręka podniesiona i oczekiwanie na wskazanie n-la) oraz poprawność gramatyczną.

3. Pokaz przedmiotów, do których produkcji wykorzystuje się węgiel.
Nauczyciel prezentuje wymienione w wierszu eksponaty a dzieci je nazywają.
Eksponaty: peleryna przeciwdeszczowa, piłka, węgiel aptekarski, ołówek, plastikowy kosz, gąbka, świeca.

4. Zabawa ruchowa z elementem rzutu i celowania - ”Kto trafi piłką do koszyka?”
Nauczyciel: Dowiedzieliśmy się, że do wyrobu piłki i kosza dodano troszeczkę węgla.
> Będziemy celować piłką do kosza. Każdy ma trzy rzuty. Za każde trafienie otrzymuje jeden punkt. Wygrają ci, którzy zdobędą najwięcej punktów.
Nauczyciel wyznacza swoich pomocników – dzieci, które mają problemy z usiedzeniem w kole
i czekaniem na swoją kolej (w zależności od frekwencji dzieci nadpobudliwych psychoruchowo:
- pomocnicy od podawania piłki, od sprawdzania liczby punktów zdobytych przez dzieci itp.)
Gdy wszystkie dzieci oddadzą swoje rzuty to przeliczają zdobyte punkty.
Ustalenie zwycięzców, zdobywców drugiego i trzeciego miejsca.
> Zabawa matematyczna z elementem ruchu: dzieci siedzą w półkolu, trzymają w ręce zdobyte punkty (medale z odpowiednią cyfrą). Nauczyciel zwraca się do dzieci:
- wstaną dzieci, które zdobyły1 punkt
- wstaną dzieci, które zdobyły 2 punkty
- wstaną dzieci, które zdobyły 3 punkty
- wstaną dzieci, które mają więcej niż 1 punkt, mniej niż 1 punkt, więcej niż 1 punkt a mniej niż 3
itp.
> Pytania dla dzieci chętnych – zdolnych: Ile punktów zdobyły dziewczynki razem? Ile chłopcy razem? O ile więcej? O ile mniej? (pytania są uzależnione od ilości zebranych punktów – nauczyciel przewiduje, czy dzieci są w stanie z nimi poradzić).
Inna wersja tej zabawy: zabawa orientacyjno - porządkowa z użyciem instrumentu muzycznego.

5. Zabawa poszerzająca doświadczenie zmysłowe - ”Magiczny worek”
> Nauczyciel umieszcza w płóciennym worku przedmioty, które występują w wierszu oraz dowolne przedmioty: materiał przyrodniczy, różnego rodzaju klocki, kawałki materiałów, koszyk z wikliny itp. w liczbie równej dzieci.
Dzieci kolejno wkładają rękę do worka i wykorzystując zmysł dotyku, odgadują nazwę przedmiotu.
Po wyjęciu go z worka, sprawdzają poprawność rozwiązania i za nim odłożą go z powrotem do worka, dzielą nazwę przedmiotu na sylaby i wyróżniają głoski w nagłosie.

Wersja trudniejsza:
> Zabawa alternatywna: ”Magiczny worek pełen głosek”:
- każde dziecko otrzymuje emblemat z napisem „tak”
- dzieci chętne podejmują próby przeczytania napisu
- nauczyciel wyciąga rożnego rodzaju przedmioty z worka, prezentuje je, dzieci odgadują ich
nazwę,
- nauczyciel wymienia po kolei nazwy przedmiotów, mówi pierwsze głoski w ich nazwie
- nauczyciel zwraca się do dzieci: jeśli wymienię prawidłową głoskę na początku słowa (na końcu)
to podnieście emblemat z napisem „tak”.
Przykład: peleryna zaczyna się na głoskę „p”, szyszka zaczyna się na głoskę „sz”.
Od czasu do czasu nauczyciel wymawia nieprawidłową głoskę.

6. Zabawa badawcza - ”Skarby ziemi”
Nauczyciel prezentuje i nazywa: bryłę węgla kamiennego, sól kamienną.
Dzieci w grupie otrzymują zestaw badawczy: bryłę węgla kamiennego, sól kamienną, białą i czarną kartkę papieru A4, miseczki z wodą.
Nauczyciel zwraca się do dzieci: Przyjrzyjcie się minerałom i postarajcie się dowiedzieć o nich jak najwięcej. Wykorzystajcie do tego: białą i czarną kartkę papieru, miseczki z wodą.
Zbadajcie, w czym są do siebie podobne, a w czym się różnią zgromadzone przed wami minerały.
Dzieci, z ewentualną pomocą nauczyciela i rodziców określają cechy fizyczne minerałów: kolor, twardość, możliwość rysowania po papierze, rozpuszczalność w wodzie itp.
Chętne dzieci z poszczególnych grup wypowiadają się na temat poczynionych w grupach obserwacji. Wypowiedzi te są wnioskami z przeprowadzonych doświadczeń.
Nauczyciel podsumowuje doświadczenia. Nienaruszone minerały i te poddane doświadczeniom umieszcza w kąciku przyrody (przy wzbogacaniu kącika pomagają dyżurni).

7. Zabawa relaksacyjna angażująca dzieci i rodziców ”Rysowanka”
Nauczyciel zaprasza rodziców i dzieci na środek sali (w sali powinien być dywan).
Włącza dowolną muzykę relaksacyjną, najlepiej taką, którą dzieci już znają i lubią.
Prosi by każde dziecko położyło się na brzuszku i zamknęło oczy, rodzice siadają na kolanach przy swoim dziecku. Następnie czyta lub mówi z pamięci tekst rysowanki a rodzice stosują się do jego słów.
Wskazówka: rysowankę powinno się mówić powoli, ciepłym, ściszonym głosem.

„Rysowanka” słowa: Agnieszka Kornacka
Na plecach narysuję słoneczko,
kwiatuszek, serduszko, ciasteczko.
Po rączkach raczki wędrują, leciutko je podszczypują.
Na pupci powstanie drabina,
już strażak się po niej wspina.
Po nóżkach wiją się rzeczki
i chodzą szczypaweczki.

Po stópkach jedzie walec...

czy mam rysować dalej?
A na twoich pleckach
zasadzimy kwiatki.
Zrobimy tu na nich
dwie piękne rabatki.

Wyrywamy chwasty,
na bok je zgarniamy.
Robimy dołeczki,
cebulki wsadzimy.
Dołki zasypiemy,
ziemię przyklepiemy.
A teraz ogródek
cały podlejemy.

A w tym ogródeczku, jesteś nasz skarbeczku
dla mamy i taty... najpiękniejszym kwiatem

8. Podziękowanie rodzicom za przybycie.

Beata Michno-Zając
Nauczycielka Przedszkola Samorządowego Nr 1 w Wieliczce