SCENARIUSZ ZAJĘĆ DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZYCH PROWADZONYCH METODĄ DOBREGO STARTU.
Grupa wiekowa: 3 latki
Temat: Nauka dwuwiersza „Deszczyk pada, kap, kap, kap. Jeśli lubisz to go złap. Wprowadzenie wzoru nr 1.
Cel ogólny: Integracja funkcji wzrokowych, słuchowych, dotykowo-kinestetycznych. Kształtowanie orientacji w schemacie własnego ciała i przestrzeni. Przygotowanie do nauki czytania i pisania.
Cele szczegółowe: zapamiętuje wierszyk, odpowiada na pytania nauczyciela, bawi się wspólnie z całą grupą, wskazuje części ciała, stosuje się do określeń położenia w przestrzeni, uderza w woreczki i poprawnie wyklaskuje rytm, rozpoznaje faktury.
Formy prowadzenia zajęć: zbiorowa, indywidualna.
Metody i techniki wg MDS M. Bogdanowicz: ćwiczenia ruchowe, ruchowo-słuchowe, ruchowo-słuchowo-wzrokowe.
Przebieg zajęć:
I. CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA (ok. 10-15 min.)
1. Powitanie. Piosenka Hej witam Was. – dziecko śpiewa, wita swoich rówieśników:
Hej witam was chłopcy i dziewczynki,
[machamy ręką, kłaniamy się]
Hej witam was zróbcie śmieszne minki,
[uśmiechamy się, dłonie pod brodę]
Hej witam was – dzisiaj będzie dobry dzień.
[rozkładamy ręce szeroko, pokazujemy promienie słońca]
Hej witam was – razem bawmy się!
[ręce na biodra, obrót]
Podczas samej muzyki dzieci szukają par i wyklaskują rytm.
2. Recytacja wierszyka wspólnie z nauczycielką:
Tu mam nosek jak guziczek,
Tu mam czoło, tu policzek.
Ile mam policzków? Dwa.
Oto właśnie jestem ja.
Tu są oczy do patrzenia,
A tu buzia do mówienia.
Tu mam uszy do słuchania,
A tu nosek do wąchania.
A-psik!
Tu mam głowę, a tu szyję.
Szyja głową kręci, kręci,
Potem szyja kiwa głową,
Bo już kręcić nie ma chęci.
– dziecko recytuje i pokazuje określone części ciała, naśladuje nauczyciela.
3. Ćwiczenia w orientacji w przestrzeni z woreczkiem.
Połóż woreczek:
- na głowie,
- pod stopą,
- obok siebie,
- na ramieniu,
- na kolanie,
- z przodu;
- z tyłu.
4. Ćwiczenia językowe. Prezentacja obrazka z dziećmi. Pytania do ilustracji:
- co jest na obrazku?
- co robią dzieci?
- jak są ubrane?
Słuchanie dwuwiersza.
Deszczyk pada – kap, kap, kap.
Jeśli lubisz to go złap.
Pytanie o rozumienie treści:
- o czym jest wierszyk?
- co można robić gdy pada deszcz?
Dokańczanie wersów wierszyka, nauczyciel zaczyna a dzieci kończą wers.
II. CZĘŚĆ WŁAŚCIWA (ok. 20 min.)
1. Ćwiczenia ruchowe.
Zabawa muzyczno-ruchowa „Burza” – dzieci wsłuchują się w dźwięki deszczu i burzy – chowają się pod parasolami; kiedy usłyszą wesołą muzykę wychodzą na spacerek
Dzieci tańczą w kole wspólnie z nauczycielką do piosenki:
Pada deszczyk, pada deszczyk,
Wieje, wieje wiatr,
Pada deszczyk, pada deszczyk.
Wieje, wieje wiatr.
Błyskawica, grzmot!
Błyskawice, grzmot!
A nad nami kolorowa tęcza...
2. Ćwiczenia ruchowo-słuchowe.
Recytacja dwuwiersza z naśladowaniem ruchów nauczycielki, klaskanie na słowa: kap, kap, złap. Ćwiczenia z wyklaskiwaniem rytmu. Ćwiczenia z woreczkami – uderzanie rytmiczne w woreczki, przekładanie woreczków raz do prawej, raz do lewej ręki.
3. Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe.
Prezentacja wzoru graficznego. Do czego jest podobny? Spójrzcie na obrazek, czy coś wam przypomina z tego obrazka? Z czego składa się ten wzór? Powieszenie wzoru na tablicy. Prezentacja rysowania wzoru. Zobaczcie jak rysuje wzór i mówię wierszyk. Wykonajcie ćwiczenia (rysowanie palcem po kropkach, rysowanie i mówienie wierszyka).
Inne propozycje do wykorzystania jako utrwalenie wzoru na pozostałych zajęciach: rysowanie na tacce z kaszą, mówienie wierszyka i jednoczesne rysowanie pisakiem, farbą, kredką na kartce z bloku, próba powtarzania wzoru – rysowania kropek.
III. CZĘŚĆ KOŃCOWA (ok. 5 min.)
1. Ćwiczenia relaksujące. Siadamy w kole plecami, jedno dziecko za drugim i delikatne masowanie (rysujemy kropeczki) i mówimy wierszyk.
Literatura:
1. M. Bogdanowicz, Od wierszyka do rysunku dla dzieci 3-4 letnich.
2. M. Bogdanowicz, Metoda Dobrego Startu w pracy z dzieckiem w wieku od 5 do 10 lat.
3. M. Barańska, Pokaż oko, pokaż nos.
Magda Dworakowska