Autorski program "Mam kolegę w starszej klasie". Opieka nad uczniami klas pierwszych gimnazjum lub liceum

AUTORSKI PROGRAM „MAM KOLEGĘ W STARSZEJ KLASIE”
OPIEKA NAD UCZNIAMI KLAS PIERWSZYCH GIMNAZJUM LUB LICEUM

OPIEKUNOWIE/SENIORZY: uczniowie klas drugich gimnazjum lub liceum
PODOPIECZNI/JUNIORZY: uczniowie klas pierwszych (nowi uczniowie)
NAZWA PROGRAMU: Mam kolegę w starszej klasie

CZAS TRWANIA PROGRAMU: 01 września – 14 października (od początku roku szkolnego do momentu pasowania na ucznia )

KOORDYNATOR PROGRAMU: nauczyciel, który podejmie się spraw organizacyjnych

OPIS PROGRAMU: Na początku roku szkolnego uczniom klas starszych losowo przydziela się ucznia (jednego lub dwóch) z klasy I. Zarówno uczniowie klas starszych , jak i pierwszych zostają poinformowani o programie oraz poznają nazwisko swojego opiekuna/podopiecznego. Opiekunowie mają za zadanie odnaleźć swojego podopiecznego na terenie szkoły i oprowadzić go po jej terenie. Ich zadaniem jest również służenie radą i pomocą młodszym kolegom zgodnie z ich potrzebami, jak również zadbanie o ich dobre samopoczucie i szybką asymilację w nowym środowisku. Po zakończeniu programu przeprowadzona jest ewaluacja, której narzędzie stanowi ankieta oceniająca zarówno opiekunów i podopiecznych. Dzięki temu można ocenić przydatność i efektywność programu oraz wprowadzić ulepszenia na następny rok.
Zarówno uczniowie klas pierwszych, jak i drugich, otrzymują obszerne foldery z opisem programu, jego celami oraz praktycznymi wskazówkami.

EFEKTY:
-uczenie się nawiązywania i utrzymywania kontaktów interpersonalnych
-integracja uczniów klas młodszych i starszych
-uczenie się odpowiedzialności i godnego reprezentowania szkoły
-poprawa bezpieczeństwa i szybszy dostęp do informacji (oprócz pomocy wychowawców i pedagoga uczniowie klas pierwszych mogą też liczyć na pomoc i wsparcie starszych kolegów)
-szybsza i satysfakcjonująca asymilacja w nowym środowisku
-doskonalenie kompetencji miękkich

Wskazówki dla juniora
PROGRAM „MAM KOLEGĘ W STARSZEJ KLASIE”
DLACZEGO FAJNIE MIEĆ „OPIEKUNA”?
W naszej szkole istnieje program „Mam kolegę w starszej klasie”. Ma on Ci pomóc w tym, by było Ci łatwiej odnaleźć się w nowym miejscu wśród wielu nowych osób. Wiadomo, że pierwsze dni są mniej lub bardziej stresujące. Co prawda, jest Twój wychowawca, nauczyciele, którzy zawsze chętnie pomogą. Ale jako „junior” masz wiele wątpliwości, pytań, z którymi czasem niezręcznie iść do nauczyciela, czy nawet do wychowawcy. Łatwiej zapytać kolegę – szczególnie takiego, który jest starszy i bez problemu Ci doradzi, udzieli wskazówek, doda otuchy. Niektórzy z „juniorów” mają już tu wielu znajomych – „seniorów” z 2 lub nawet 3 klasy. Mimo to warto poznać kogoś nowego – może akurat okaże się, że w przyszłości będzie to Twój najlepszy przyjaciel, a może szef :) ?
ZADANIA SENIORA
a)Sprawić, abyś od pierwszego dnia dobrze się czuł w naszej szkole,
b)umożliwić Ci uzyskanie informacji na interesujące Cię tematy (o pewne rzeczy trudno pytać nauczyciela, a kolega z Twojej klasy wie przecież tyle, co Ty (chyba, że ma starsze rodzeństwo w tej samej szkole),
c)interesować się tym, jak się czujesz w nowej szkole, czy podoba ci się klasa, wychowawca, nauczyciele,
d)pokazać Ci, gdzie jest biblioteka, kawiarenka, sala polskiego lub inna,
e)służyć Ci radą, gdy masz z czymś kłopot.
„Seniorami” są uczniowie klas drugich dobierani losowo – tak więc to przypadek decyduje o tym, czy twoim opiekunem jest chłopak, czy dziewczyna. Nie jest to jednak istotne – liczy się dobra zabawa, miła atmosfera i szansa na poznanie nowej, ciekawej osoby. Jak tę szansę wykorzystasz – zależy od Ciebie.
JAK SIĘ ZACHOWAĆ?
1.Staraj się pokonać nieśmiałość i skrępowanie. Twój opiekun też je odczuwa. Jednak pamiętaj, że w dzisiejszych czasach, jeśli chcesz osiągnąć sukces, konieczna jest umiejętność nawiązywania nowych kontaktów. Właśnie masz okazję poćwiczyć.
2.Postaraj się być miły dla swojego opiekuna. On ma za zadanie nawiązać z Tobą kontakt – nie utrudniaj mu tego. Uśmiechnij się. Powiedz: „Cieszę się, że Cię poznałem”, „Fajnie się z Tobą rozmawia”, „W jaki sposób mnie odnalazłeś?”. Kiedy kolega Cię o coś spyta, nie zbywaj go. Pomyśl, jakiego „podopiecznego” chciałbyś wylosować za rok. (Tak, tak – za rok to TY będziesz „seniorem” i będziesz „opiekował” się młodszym rocznikiem – masz szansę podpatrzeć jak to wygląda w praktyce).
3. Pamiętaj, że nie tylko Ty oceniasz starania i zachowanie innych. Ty też jesteś oceniany. A poczta pantoflowa działa. Jeśli Twój opiekun będzie mówił, że jesteś fajny, to pół szkoły też tak będzie o Tobie myśleć. Gorzej jeśli ... Niestety, tak to jest, że etykietki trudno jest się pozbyć, więc lepiej, żeby była pozytywna.
Pamiętaj: W razie jakichkolwiek kłopotów, problemów lub pytań – bez wahania zgłoś się do koordynatora programu

Wskazówki dla seniora
Czego spodziewa się po mnie mój młodszy kolega? Czyli jak być ŚWIETNYM opiekunem?
1.Tak zwana ZASADA NUMER 1 :

BĄDŹ TAKIM OPIEKUNEM,JAKIEGO CHCIAŁEŚ MIEĆ ROK TEMU

2.Przypomnij sobie jak to było... Byłeś trochę zdenerwowany, bo nie znałeś tej osoby. Inni koledzy poznali już swoich opiekunów, chwalili się, że jest fajny, a Twój jeszcze się nie pojawił. A potem okazało się, że Cię znalazł, ale widać było, że robi to tylko po to, żeby mieć Cię z głowy. Wiesz jak okropnie można się czuć w takiej sytuacji. Czy chciałbyś, aby ktoś myśląc o Tobie czuł takie negatywne emocje? Dlatego też przede wszystkim postaraj się jak najszybciej znaleźć swojego podopiecznego. NIE REZYGNUJ, jeśli Ci się nie uda za pierwszym , drugim, trzecim, .... razem : ) Czasami ta osoba jest w innej klasie, bo się przeniosła – zapytaj kolegów, albo zgłoś się do koordynatora
3.Na pierwsze i kolejne spotkanie najlepiej przeznaczyć długą przerwę. Jeden raz w tygodniu wystarczy, (może być częściej, ale raz na tydzień to jest MINIMUM)
4.O czym rozmawiać? Sam wiesz najlepiej. Ale byłoby miło, gdybyś spytał swojego „juniora”:
f)jak się czuje w nowej szkole,
g)czy podoba mu się klasa, wychowawca, nauczyciele,
h)czy wie, gdzie jest biblioteka, kawiarenka, sala polskiego lub inna,
i)czy jest coś, co go interesuje, czy ma z czymś kłopot,
j)powiedz, że na początku bywa ciężko, opowiedz jak Ty wspominasz swój pierwszy tydzień w nowej szkole, jaki był TWÓJ opiekun.

Po prostu spróbuj się zaprzyjaźnić, poznaj jego hobby, zainteresowania –masz na to tylko miesiąc. Kiedy w październiku Twój „podopieczny” zostanie pasowany na ucznia naszej szkoły, wtedy Twoje obowiązki się skończą.
5.Pamiętaj! Rok temu Ty też twierdziłeś, że ten program jest niepotrzebny. Możesz się spotkać z taką opinią. Oczywiście, że młodszy kolega sam sobie poradzi i sam pewnie wszystko już wie, ale Twoja OBECNOŚĆ i ZAINTERESOWANIE w pierwszym miesiącu pobytu w naszej szkole sprawi, że zapamięta te dni i CIEBIE lepiej niż inne osoby. To JAK Cię zapamięta, zależy TYLKO od Ciebie.
6.Staraj się pokonać nieśmiałość i skrępowanie. Twój podopieczny też je odczuwa. Jednak pamiętaj, że w dzisiejszych czasach, jeśli chcesz osiągnąć sukces, konieczna jest umiejętność nawiązywania nowych kontaktów. Właśnie masz okazję poćwiczyć.
7.Pamiętaj, że jesteś oceniany. W ankiecie na koniec programu, ale też przez innych uczniów, którzy mówią „Dlaczego to ja nie mam takiego opiekuna?” lub coś, czego wolałbyś nie usłyszeć : „Jak dobrze, że to nie ja mam takiego opiekuna”.
Pamiętaj, że opinia idzie za Tobą często przez całe życie. Może to jest właśnie Twoja przyszła dziewczyna, albo jej siostra? Lub brat Twojego przyszłego szefa... Ich opinia o Tobie może być dla Ciebie naprawdę ważna w przyszłości. Trudno w to uwierzyć? Zadaj sobie jedno pytanie: Jaki był MÓJ opiekun? Czy chciałbym, aby moja siostra/ brat z nim/nią się spotykała? Czy zatrudniłbym go, gdybym miał własną firmę?
8.Nie zapominaj o poczcie pantoflowej. Jeśli Twój podopieczny będzie mówił, że jesteś fajny, to pół szkoły też tak będzie o Tobie myśleć. Gorzej jeśli ... Niestety, tak to jest, że etykietki trudno jest się pozbyć, więc dbaj o to, aby była pozytywna.
9.Pamiętaj jednak, że nie musisz nadskakiwać i znosić chamskich odzywek. Masz być miły i koleżeński, chętny do pomocy, ale nie do usługiwania. Okazuj szacunek, ale też się go domagaj.
10.W razie jakichkolwiek kłopotów, problemów lub pytań – bez wahania zgłoś się do koordynatora programu
Parę przydatnych pytań, czyli jak zacząć rozmowę.
- Czy ty jesteś Janek Kowalski? O, super, to znaczy że ja jestem Twoim tak zwanym opiekunem. Mam na imię ...
-Jak Ci się podoba w szkole? Jak minęły Ci pierwsze lekcje?
-Kto jest Twoim wychowawcą? Kto Cię uczy polskiego? Pani X? Ale masz szczęście! Ona jest super, ale pamiętaj, żeby czytać lektury, bo inaczej ...
- Jesteś ze Strzelec? Dojeżdżasz?
-Znasz już kogoś w tej szkole? Masz tu rodzeństwo?
-Jeśli będziesz mieć jakieś pytanie, albo problem, to chętnie Ci pomogę. Jestem z klasy II a/ b/c więc popatrzysz sobie na plan (wisi na korytarzu) i zawsze wiesz gdzie możesz mnie w danej chwili znaleźć. Albo daj mi sygnał na komórkę – to będę wiedzieć, że chcesz pogadać To jest mój numer.... Ale masz super komórkę! Gdzie kupiłeś?
Co zyskam biorąc udział w tym programie?
Traktuj ten program jako okazję do dobrej zabawy, ale pamiętaj, że jest to też pewien dług do spłacenia. Rok temu ktoś bezinteresownie poświęcił Ci swój czas i uwagę. Teraz kolej na Ciebie. Unikaj myślenia typu „Mój opiekun był beznadziejny, to ja też mogę sobie to odpuścić...” Postaraj się nie wpaść w tę pułapkę (patrz punkt 1, 5 i 6). Tym bardziej, że sam możesz wiele zyskać. Przede wszystkim będziesz miał szansę: nauczyć się nawiązywania kontaktów (patrz punkt 4), zyskać nowych znajomych, koleżanki, przyjaciół, a kto wie - może i sympatię..., nauczyć się odpowiedzialności, - pokonywać własne słabości i wykazać się odwagą, godnie reprezentować szkołę i klasę (brane pod uwagę przy ocenie zachowania.