Wszyscy jesteśmy tacy sami, choć każdy z nas jest inny. Scenariusz zajęcia dla dzieci 4- letnich

SCENARIUSZ ZAJĘCIA
PRZEPROWADZONY W GRUPIE DZIECI 4-LETNICH

Temat: "Wszyscy jesteśmy tacy sami, choć każdy z nas jest inny".
Opracowały: Joanna Ignaciuk, Agnieszka Kowalska

Cele ogólne:
⦁ uświadomienie dzieciom czym jest tolerancja , szacunek, akceptacja
⦁ uświadomienie dzieciom jakie są to zachowania
⦁ uwrażliwienie dzieci na krzywdę, emocje innych ludzi
Cele szczegółowe:
⦁ dziecko potrafi wskazać pozytywne i negatywne zachowania
⦁ dziecko potafi powiedzieć czym jest tolerancja, akceptacja , szacunek
⦁ dziecko potrafi rozmawiać o emocjach
⦁ dziecko lepiej kontroluje swoje emocje , zachowanie
⦁ dziecko jest uwrażliwione na odczuwanie drugiego człowieka
Formy i metody pracy :
⦁ burza mózgów,
⦁ pogadanka,
⦁ dyskusja,
⦁ praca indywidualna,
⦁ praca grupowa
Środki dydaktyczne :
⦁ bajka terapeutyczna B.Kochaniak "Smoki i motyle"[źródło: internet]
⦁ płyta CD piosenka "Woogie-boogie"
⦁ lizaki do quizu (czerwone, zielone kartki ),
⦁ klej, obrazki "Smoka "
⦁ kartki A4
⦁ obrazki (dzieci otrzymują puzzle 4 częściowe )

Przebieg zajęcia :
⦁ Powitanie (zajęcie miejsc przez dzieci na dywanie)
⦁ Zabawa dydaktyczna : Jak się dziś czujesz? (dzieci wypowiadają się o własnych emocjach, potafią też zapytać kolegę/koleżankę o samopoczucie)
⦁ omówienie tematu zajęć
⦁ omówienie zaczenia słów: tolerancja, akceptacja, szacunek - burza mózgów
⦁ Wysłuchanie i omówienie bajki terapeutycznej "Smoki i motyle"

Smoki i motyle

Dawno, dawno temu, kiedy trawa była zielona, a kwiaty pachniały wiosną, w słonecznej krainie żył sobie Mały Smok. Smok ten bardzo lubił biegać po łąkach, pluskać się w czystym jeziorze i przyglądać się kwiatom. Ale najbardziej na świecie uwielbiał motyle. Inne smoki w tej krainie bardzo się temu dziwiły i mówiły mu:
– Co ty robisz? Nie możesz bawić się z małymi motylami! Smoki powinny być groźne, co z ciebie za smok, jeśli nie umiesz zionąć ogniem i nikt się ciebie nie boi!
Smutno zrobiło się Małemu Smokowi, który zupełnie nie rozumiał dlaczego miałby straszyć piękne, kolorowe motyle, zamiast biegać z nimi po trawie, śmiać się, patrzeć jak trzepoczą tęczowymi skrzydełkami. Inne smoki śmiały się z niego i zupełnie nie chciały się z nim bawić. Mały Smok poczuł się bardzo samotny... Minęło wiele dni, a on ciągle był sam. ,, Nikt mnie nie rozumie – myślał – inne smoki mnie nie odwiedzają i nie chcą ze mną rozmawiać”. Aż pewnego ranka zobaczył na Wielkim Dębie (zwykle zbierają się tam smoki, gdy dzieje się coś ważnego) ogłoszenie, a na nim napis: Do wszystkich smoków: Uwaga, odbędzie się wielki konkurs na najładniejszy rysunek Smoczej Krainy. Mały Smok ucieszył się bardzo i ruszył w podskokach na swoją ulubioną polanę. Pędzel zrobił z zielonych traw, a motyle gdy tylko dowiedziały się co też zamierza zrobić, użyczyły mu trochę kolorowego pyłku ze swoich skrzydeł. Malował kwitnącą łąkę, czerwone, żółte i pomarańczowe kwiaty, zielone drzewa, a na nich soczyste liście, mieniące się w słońcu. Gdy nadszedł dzień konkursu, pod Wielkim Dębem zebrały się smoki z całej krainy. Każdy, który przyszedł, wieszał swój rysunek w ten sposób aby wszyscy mogli go zobaczyć i zadecydować, który z nich jest najpiękniejszy. Poruszenie było ogromne, wszyscy zastanawiali się czyj rysunek zdobędzie pierwsze miejsce i który smok wygra. Na wszystkich rysunkach widniały wielkie, czarne góry i szare drzewa pozbawione liści, ponieważ smoki, które wychodziły na spacery i zionęły ogniem – nie przyglądał się nigdy kwiatkom ani listkom na drzewach. Tylko jeden jedyny rysunek wyróżniał się wśród innych, widniał na nim wielki motyl, który mienił się wszystkimi kolorami tęczy. Zapadła cisza. Wszystkie smoki tłoczyły się przed rysunkiem z rozdziawionymi ze zdumienia paszczami. I wtedy, w tej ciszy, rozległ się pełen zachwytu głos Najstarszego i Najmądrzejszego ze Smoków:
– Ach, jaki on śliczny!
Ze wszystkich stron dały się słyszeć pytania:
– Kto namalował takiego pięknego motyla, kolorową łąkę i zielone liście?
Wówczas Mały Smok wyszedł nieśmiało zza drzewa i odpowiedział:
– To ja namalowałem
Najstarszy i Najmądrzejszy Smok zamyślił się wtedy i rzekł:
– Dziękujemy Ci bardzo, nigdy nie widzieliśmy, że nasza Smocza Kraina jest taka piękna. Nie umieliśmy patrzeć na świat tak jak Ty. Przepraszamy, że byliśmy dla Ciebie tacy niedobrzy. Ogłaszam, że to Ty zdobyłeś pierwszą nagrodę
Wszyscy otoczyli Małego Smoka i zaczęli bić brawo, tańczyć i skakać. Bawili się tak do późnego wieczora. I zawsze byli już razem. Przyfrunęły wszystkie kolorowe motyle, gdyż teraz już nie musiały bać się wielkich smoków ziejących ogniem, które bardzo od tej pory uważały, aby nie zrobić krzywdy motylom.

⦁ omówienie bajki terapeutycznej -swobodne wypowiedzi dzieci na formum grupy
⦁ Zabawa przy piosence "Woogie-boogie"
⦁ Rozdanie dzieciom kartek (czerwonych i zielonych) połączonych z zabawą z ręki do ręki
⦁ Quiz - nauczyciel pyta dzieci o różne sytuacje dotyczące braku tolerancji, dzieci starają sie wypowiedzieć, czy spotkały się już z taką sytuacją?
Czy można kogoś zranić słowem ?
Czy można kogoś obrazić słowem ?
Czy wyśmiewanie się z ubrania innych dzieci /dorosłych jest przykre ?
Czy wyśmiewanie się z wyglądu innych osób jest dobre czy złe ?
Czy wyśmiewanie się i uważanie innych za gorszych ze względu na
kolor skóry, narodowości jest dobre?
Czy wyśmiewanie się z innych ze względu na niepełnosprawność jest
dobre? itp.
⦁ oglądanie ilustracji związanuch z ww.tematyką
⦁ Ewaluacja: Jak sobie radzić z brakiem tolerancji, szacunku?
Jak sobie radzić z atakiem wobec siebie czy kogoś bliskiego ?
(propozycje dzieci )
⦁ Zaproszenie dzieci do współnej pracy plastycznej
⦁ Wykonanie pracy plastycznej, dbanie o miejsce swojej pracy , posprzątanie, nadzór dyżurnych itp.
Wspólne wywieszenie prac na tablicach, podziękowanie i zakończenie.