Kodowanie na dywanie. Konspekt zajęć dla klas 1-3 szkół podstawowych

Chylak Justyna
Figurska Katarzyna

KODOWANIE NA DYWANIE - konspekt zajęć dla klas 1-3 szkół podstawowych

Cele ogólne:
- zainteresowanie uczestników kodowaniem bez użycia komputera
- rozwijanie logicznego myślenia i zdolności matematycznych
- włączenie się w akcję Tydzień Kodowania w Polsce (https://codeweek.org.pl/)

Cele szczegółowe:
Uczestnicy:
- wiedzą co oznaczają pojęcia programowanie/kodowanie/kod
- wykonują proste działania matematyczne
- potrafią używać prostych kodów
- rozwiązują zadania na kartach pracy

Metody: pajęczynka, pogadanka, ćwiczenia praktyczne.

Formy zajęć: praca indywidualna, praca zbiorowa, grupowa

Środki dydaktyczne:
- włóczka
- notes i pisak
- kartki w 5-6 różnych kolorach
- kartki z kodem japońskim (źródło np. http://www.obrazki.jeja.pl/51794,twoje-imie-po-japonsku.html)
- kartki z szyfrem Cezara
- obrazki robotów do ewaluacji
- ksero wybranych kart pracy z książki „Porachunki robota Mata: łamigłówki, labirynty i inne zadania matematyczne” Moniki Hałuchy (Warszawa 2016)

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Powitanie i wprowadzenie w tematykę spotkania (co to jest programowanie, kodowanie i dlaczego warto się ich uczyć).

2. WIEKOWA PAJĘCZYNKA – zabawa integracyjna, podczas której uczestnik trzymający kłębek włóczki mówi swoje imię oraz ile ma lat, następnie trzymając włóczkę rzuca kłębek kolejnej osobie, która oprócz imienia musi dodać liczbę lat poprzednika lub poprzedników do swojego wieku, do momentu, gdy wszyscy będą trzymać fragment włóczki i powstanie pajęczynka.

3. ĆWICZENIA ZAKODOWANE KOLORAMI - nauczyciel pokazuje uczniom kolejno różnokolorowe kartki wyjaśniając przy każdej jakie ćwiczenie będzie odtąd oznaczał jej kolor np. czerwony - raczki, niebieski - podskoki, zielony - obroty, żółty - pajacyki, granatowy - przysiady itd. Następnie nauczyciel pokazuje wybrane kartki w przypadkowej kolejności i sprawdza czy dzieci dobrze zapamiętały jakie oznaczają ćwiczenia.

4. KODOWANIE IMION - nauczyciel wyjaśnia na czym polega kodowanie "twoje imię po japońsku" i/lub w starszych grupach KOD CEZARA (inaczej szyfr Cezara, przesunięcie cezariańskie, jedna z najprostszych technik szyfrowania, każda litera tekstu jest zastępowana inną, oddaloną od niej o stałą liczbę liter w alfabecie np. 3). Uczniowie kodują swoje imiona za pomocą kodu podanego przez nauczyciela. Chętni odczytują efekty kodowania.

5. STEROWANIE CZŁEKO-ROBOTEM – nauczyciel wyjaśnia zasady sterowania robotem, w którego wcielać się będą ochotnicy. Robot może poruszać się jedynie wykonując krok do przodu, do tyłu, w lewo lub w prawo, co nauczyciel lub wyznaczeni programiści zapisują w formie programu za pomocą odpowiednich strzałek i ilości ich powtórzeń. Nauczyciel zadaje wyznaczonym uczniom programy do napisania i wykonania np. okrążenie przez robota krzesła, wyjście robota z klasy, sterowanie synchroniczne 3 lub 4 robotów w różnych ustawieniach (np. 2 pary robotów zwróconych twarzami do siebie ma po serii ruchów dotknąć się plecami).

6. KODOWANIE PRZEZ LOSOWANIE – uczniowie losują karty pracy z książki „Porachunki robota Mata: łamigłówki, labirynty i inne zadania matematyczne” i wykonują zadania nawiązujące do poprzedniego ćwiczenia (wykonanie programu zapisanego za pomocą strzałek) oraz inne zadania.

7. Ewaluacja – uczniowie dorysowują robotowi na kartce uśmiechniętą bądź niezadowoloną minę w zależności od poziomu zadowolenia z zajęć.