Dorosła rzeczywistość - scenariusz zajęć wychowawczych dla niepełnosprawnych intelektualnie

Ciężko jest rozmawiać z dzieckiem o obowiązkach dorosłości a cóż dopiero z dzieckiem
niepełnosprawnym intelektualnie. Trudno uchwycić delikatną granicę zrozumienia i przekazać
zamierzoną wiedzę w sposób przystępny , interesujący a zarazem dogodny.
Jestem wychowawcą w grupach wychowawczych Specjalnego Ośrodka Szkolno-
Wychowawczego. Od dwóch lat prowadzę grupę najstarszych wychowanków. Moi podopieczni to
chłopcy w wieku od 20 do 24 lat z upośledzeniem intelektualnym w stopniu umiarkowanym.
Moi wychowankowie są dość zaradni społecznie, ale jednocześnie bardzo wymagający
w swoich potrzebach, także finansowych. Stąd pomysł na program wychowawczy poruszający
aspekty „Dorosłej rzeczywistości”. W trakcie zajęć poruszam tematykę podstaw życiowej
ekonomii: co to jest bank i konto bankowe, jak ważny jest osobisty podpis, co to jest kredyt
i pożyczka, za co trzeba płacić co miesiąc? Poniżej przedstawiam scenariusz spotkania dotyczący
właśnie miesięcznych kosztów utrzymania.
CELE GŁÓWNE
– Poznanie pojęć: gaz, energia, czynsz, woda, odzież, chemia, jedzenie, rozrywki - w kontekście
opłat miesięcznych
– Uczenie uważnego słuchania poleceń.
– Nauka świadomego myślenia względem pieniędzy
CELE OPERACYJNE
Wychowanek:
– pokazuje na schemacie, które obrazki dotyczą opłat comiesięcznego utrzymania
– za pomocą żetonów rozdziela finanse na poszczególne grupy
– potrafi zdecydować które zobowiązania są najważniejsze
– rozwija umiejętność planowania wydatków
FORMY PRACY:
– praca w grupie
METODY PRACY:
– słowna
– ćwiczenia praktyczne
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
– schemat ze zdjęciami, żetony, prezentacja multimedialna, projektor, kalendarz
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1.Powitanie wychowanków.
2. Zapoznanie z tematem zajęć.
3. Wychowawca wyświetla na projektorze prezentację ukazującą omawiane pojęcia.
4. Rozmowa dotycząca przedstawionych treści.
5. Wychowankowie dostają dużą planszę i woreczek żetonów, który imituje wypłatę. Wychowawca
zabiera z woreczka część żetonów informując, że są to podatki za które państwo buduje drogi,
utrzymuje szpitale i lekarzy, itp. Resztę żetonów wychowankowie mają rozłożyć przy
poszczególnych obrazkach przedstawiających koszty życiowe.
6. Po rozłożeniu, w woreczku pozostaje niewielka ilość żetonów - wychowawca informuje,
że pozostałe pieniądze muszą wystarczyć na żywienie przez cały miesiąc.
7. Wychowankowie dostają kalendarz, na którym mają porozkładać pozostałe żetony po 2 na każdy
dzień - w woreczku pozostaje kilkanaście żetonów.
8. Po wykonanym zadaniu wychowawca poprzez pytania próbuje uświadomić jak dużo żetonów
było w woreczku na początku a ile zostało na końcu na rozrywki.
9. Nagle wychowawca zadaje pytanie” Zobaczcie, macie podzielone pieniążki, na cały miesiąc,
zapłacone rachunki, ale zaczyna was boleć ząb i trzeba iść do dentysty, którego wizyta kosztuje
tyle (wyciąga kartonik z rozrysowaną siatką na 5 żetonów), skąd weźmiecie pieniądze?”
10. Wychowankowie muszą samodzielnie dokonać wyboru - skąd zabiorą środki, przeznaczając je
na leczenie bolącego zęba. Wychowawca próbuje pomóc w przewartościowaniu, które opłaty
i koszty są ważniejsze a które mniej ważne.
11. Omówienie zajęć, ocena aktywności.
12. Pożegnanie.