"Jak kochać dziecko?" - Janusza Korczaka - kompedium wiedzy na temat wychowywania dzieci i młodzieży

Szanowni Państwo,
Moja wypowiedź nie jest typową recenzją książki. Przygotowując się do egzaminu na nauczyciela dyplomowanego poszukuję różnych publikacji, nie tylko na temat tego, jak uczyć efektywnie, w jaki sposób urozmaicać lekcje, jak dostosowywać materiał do potrzeb uczniów najzdolniejszych oraz tych z problemami edukacyjnymi. Interesuję się również, o ile nie przede wszystkim, podejściem do ucznia jako nie jednostki podlegającej procesowi nauczania, ale człowiekowi, który wymaga troski , uwagi oraz potraktowania go jako CZŁOWIEKA, w całym tym procesie nauczania. Jestem przekonana, że lepsza znajomość psychiki człowieka oraz różnych podejść do wychowania młodych ludzi czyni
nas nauczycieli i wychowawców bliższymi naszym podopiecznym. Konsekwencją tego jest większe zaufanie uczniów do nas jako ludzi, budujemy przez to większy autorytet wśród naszych wychowanków, czego konsekwencją jest ich bardziej widoczna chęć do współpracy z nami.
Czytając różne publikacje, artykuły i książki moją szczególną uwagę zwróciła książka Janusza Korczaka o niebanalnym tytule ,,Jak kochać dziecko?" Janusz Korczak jest dla mnie wzorem prawdziwej miłości do drugiego człowieka. Jego miłość do dzieci dała mu odwagę poświęcić się im do końca ....
,,Jak kochać dziecko?" to zbiór głębokich przemyśleń Janusza Korczaka, który był lekarzem, pedagogiem, pisarzem, społecznikiem ale przede wszystkim prawdziwym przyjacielem dzieci.
Na łamach portalu chciałabym przytoczyć fragmenty z książki Janusza Korczaka , które mogą być punktem wyjściowym do wielu dyskusji oraz refleksji na temat wychowywania młodego pokolenia
oraz podejścia do prowadzenia dziecka przez ścieżkę życia.

* ,,Wychowawca, który nie wtłacza, a wyzwala , nie ciągnie, a wznosi,
nie ugniata, a kształtuje, nie dyktuje, a uczy, nie żąda, a zapytuje,
przeżyje wraz z dzieckiem wiele natchnionych chwil,
łzawym wzrokiem nieraz patrzeć będzie na walkę anioła z szatanem, gdzie biały anioł triumf odnosi."
* ,,Jeśli umiecie diagnozować radość dziecka i jej natężenie,
musicie dostrzec, że najwyższą jest radość pokonanej trudności,
osiągniętego celu, odkrytej tajemnicy. Radość triumfu
i szczęście samodzielności, opanowania, władania."
*,,Niekiedy rodzice nie chcą wiedzieć tego , co wiedzą - i widzieć tego, co widzą."
*,,Nierozumną miłością można katować dzieci, prawo winno je wziąć pod opiekę."
*,,Dziecko, sto masek, sto ról zdolnego aktora.
Inne wobec matki, inne wobec ojca, babki, dziadka,
inne wobec surowego i łagodnego nauczyciela,
inne wobec bogatych i biednych,
inne w codziennej i świątecznej odzieży."
* ,,Dziecko nie może myśleć ,,jak dorosły", ale może dziecięco zastanawiać się nad poważnymi zagadnieniami dorosłych, brak wiedzy i doświadczenia zmusza je, by inaczej myślało."
*,,W obawie, by śmierć nie wydarła dziecka, wydzieramy dziecko życiu, nie chcąc, by umarło, nie pozwalamy żyć."
* ,,Dla jutra lekceważy się to, co je dziś cieszy, smuci, dziwi, gniewa, zajmuje. Dla jutra, którego ani rozumie, ani ma potrzebę rozumieć, kradnie się lata życia, wiele lat."
*,,Byłoby błędem sądzić, że rozumieć znaczy uniknąć trudności."
*"Całe wychowanie współczesne pragnie, by dziecko było wygodne, konsekwentnie krok za krokiem dąży, by uśpić, stłumić, zniszczyć wszystko, co jest wolą i wolnością dziecka, hartem jego ducha, siłą jego żądań i zamierzeń."

Z pewnością książka Janusza Korczaka ,,Jak kochać dziecko?", to lektura obowiązkowa dla każdego rodzica, nauczyciela i wychowawcy. Inspiruje, zaskakuje swoją przewrotnością i wprawia w podziw nad głębią i mądrością przemyśleń. Z doświadczenia tak doskonałego pedagoga, jakim był Janusz Korczak, każdy z nas, mający choć odrobinę chęci poważnego podejścia do swojej roli jako rodzica i wychowawcy, powinien czerpać jak ze źródła nieocenionej wiedzy. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, iż książka, mimo że pisana wiele lat temu, ma charakter ponadczasowy.