Kinezjologia edukacyjna w praktyce - przykłady ćwiczeń

Ćwiczenia na przekraczanie linii środkowej

Mózg składa się z dwóch półkul. Lewa półkula jest aktywna, gdy używamy prawej strony ciała, zaś prawa półkula, gdy używamy lewej strony ciała. Ruchy przekraczające linię środkową, są ćwiczeniami Gimnastyki Mózgu, które pozwalają używać obu półkul razem. Ćwiczenia te koncentrują się na zadaniach wymagających łatwego dwustronnego ruchu poprzez linię środkową ciała. Ruchy przekraczające linię środkową pomagają zintegrować widzenie obuoczne, słyszenie obuuszne oraz prawą i lewą stronę ciała i mózg. Wiele dzieci rozpoczynających naukę w szkole nie jest rozwojowo przygotowanych do bilateralnych, dwuwymiarowych umiejętności pracy w bliskiej odległości. Czasami uczeń ma prawidłową koordynację ruchową w sporcie i grach zespołowych ( wymagających widzenia obuocznego jedynie w dystansie większych niż długość ramienia), nie jest zaś jeszcze gotowy do używania obojga oczu, uszu, rąk i półkul mózgowych przy pracy w bliskiej odległości jak czytanie i pisanie. U innych zaś uczniów można zauważyć koordynację w bliskim polu widzenia, lecz nie są oni gotowi do koordynacji całego ciała na boisku. Ćwiczenia na przekraczanie linii środkowej ułatwiają opanowanie umiejętności rozwojowych i pozwalają się oprzeć na konkretnych czynnościach, które już zostały opanowane. Poprawiają też w poprawieniu koordynacji góra-dół, zarówno dla dużej motoryki jak i dla umiejętności związanych z motoryka małą. Ruchy naprzemienne były używane do aktywizacji mózgu już ponad 100 lat temu. Z tej wiedzy skorzystał Dennison opracowując serię ćwiczeń przekraczających linię środkową.

RUCHY NAPRZEMIENNE
- marsz w miejscu ( poruszanie ręką i przeciwległą do niej nogą),
- dotykanie na zmianę prawą i lewą ręką przeciwległego kolana,
- podskoki naprzemienne,
- poruszanie równocześnie przeciwległą ręką i noga,
- ruchy naprzemienne podczas pływania.
Ruchy naprzemienne aktywują obie półkule mózgu równocześnie, stanowią idealną rozgrzewkę dla wszystkich umiejętności wymagających przekraczania linii środkowej. Można je wykonywać przy różnej muzyce i w różnym rytmie. Dla dzieci, które mają trudności z określeniem stron (lewej i prawej) można zastosować kod w postaci naklejki lub wstążeczki umieszczając je na przeciwległej nodze i ręce. Ruchy te oddziałują na umysł.
- poprawę widzenia obuocznego,
- ruchy oczu od lewej strony do prawej,
- przekraczanie wzrokowej, słuchowej, kinestetycznej, dotykową linii środkowej.

Poprawiają umiejętności szkolne tj. pisanie ze słuchu (ortografia), pisanie, słuchanie, czytanie i rozumienie. Ruchy naprzemienne polepszają koordynację, poprawiają oddychanie i witalność, widzenie i słyszenie, koordynację i świadomość przestrzenną.

LENIWE ÓSEMKI
• Należy wykonać leniwą ósemkę zaczynając od środka i wykonujemy ruch w lewo do góry, zakreślając pętlę, następnie w prawo do góry zakreślając pętlę wracając do wyjściowego punktu środkowego. Ćwiczenie należy powtórzyć co najmniej 3razy, każda ręką oddzielnie, następnie 3razy obydwiema rekami jednocześnie.
•Można użyć dwóch kolorów kredek lub pisaków. Rysujemy w powietrzu, lub na piasku, stopniować od większej do mniejszej.
Rysowanie leniwej ósemki oddziałuje na przekraczanie wzrokowej linii środkowej, poprawę widzenia obuocznego, wzrost koordynacji mięśni oczu (zwłaszcza przy wodzeniu), poprawia umiejętności szkolne tj. technikę czytania (ruchy oczu od lewej do prawej), rozpoznawanie symboli, czytanie i rozumienie. Rysowanie leniwej ósemki powoduje zmiany w zachowaniu tj. rozluźnienie oczu, szyi i ramion podczas skupianiu wzroku, poprawia percepcję głębi, wzmacnia równowagę i koordynację.

RYSOWANIE OBURĄCZ
•Rozpoczynamy od dowolnego bazgrania na dużej powierzchni, wykonując duże ruchy ramion, szyja i oczy są rozluźnione. Kładziemy nacisk na proces rysowania, a nie na efekt. Można podpowiadać dziecku: w górę, w dół, od środka, na zewnątrz.
•Stopniowo przechodzimy do małych kartek papieru przypiętych do ławki lub podłogi.
•Można rysować w powietrzu za pomocą barków, łokci, nadgarstków, a także kolan i stopą lub równocześnie rękami i stopami.
Rysowanie oburącz oddziałuje na: koordynację ręka-oko w różnych polach widzenia, przekraczanie kinestetycznej linii środkowej, orientację w przestrzeni i różnicowanie wzrokowe. Poprawia umiejętności szkolne tj. rozróżnianie kierunków, kodowanie i dekodowanie symboli pisanych, pisanie, ortografię i matematykę. Rysowanie oburącz powoduje rozwój zdolności sportowych i umiejętności ruchowych, poprawia świadomość prawej i lewej strony, koordynację i specjalizację rąk i oczu.

Opracowała: Marta Pulnar