Współcześnie wiele uwagi poświęca się zagadnieniu wszechstronnego rozwoju dziecka. W głównej mierze odpowiada za nie przedszkole, które stwarza dziecku optymalne warunki do aktywności poznawczej.
Środowisko rodzinne powinno wspierać w tym działaniu przedszkole. W rzeczywistości jest jednak inaczej. Podczas, gdy my pozwalamy dziecku na samodzielność i zachęcamy do podejmowania aktywności badawczej i eksperymentalnej, rodzice bardzo często w tym dziecko stopują: „zostaw”, „nie ruszaj”, „nie interesuj się tym”. A przecież badanie rzeczywistości przez dziecko to jej poznawanie!
Ulubionym miejscem zabaw dzieci jest kuchnia. Jest tam wiele sprzętów, wiele dźwięków, smaków, zapachów, konsystencji, które są niezwykle atrakcyjne dla nich. Rodzice jednak przestrzegają je przed zabawą w tym miejscu, uważając je za nieodpowiednie i niebezpieczne.
Poniższy scenariusz zajęć jest świetną okazją do pokazania rodzicom, że się mylom i że można stymulować rozwój dziecka nawet w .... kuchni!
Cele:
- zacieśnianie więzi rodzinnych oraz integracja środowiska rodzinnego z przedszkolem,
- współdziałanie w zabawach i sytuacjach zadaniowych,
- wspieranie i stymulowanie wszechstronnego rozwoju dziecka,
- rozwijanie motoryki małej i dużej,
- doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- integracja sensoryczna,
- kształtowanie procesów poznawczych.
Metody pracy:
- czynne:
• zadaniowa
• samodzielnych doświadczeń
- metoda KLANZY
Formy pracy:
- indywidualna
- zbiorowa
Środki dydaktyczne:
- afisz z zaproszeniem na spotkanie, emblematy owoców na sznurku, miska z wodą, puste przezroczyste butelki różnej wielkości, lejki, różne przedmioty do topienia i pływania, sól, cukier, olej, barwniki spożywcze, ryż, makaron, groch, słomki, „ekologiczne farby” (koncentrat pomidory, ketchup, soki, musy owocowe, krem czekoladowy), masa solna (lub inne ciasto), foremki do ciastek, szpryca, praska do czosnku i ziemniaków, krajalnica do jajek, wyciskarki do cytryn, sokowirówka, deski, noże, nożyki do zdobienie warzyw i owoców, tarki, owoce i warzywa.
Przebieg zajęcia:
Kilka dni wcześniej przed salą wywieszamy zaproszenie na spotkanie otwarte w formie karty Menu:
Szef kuchni wraz z dziećmi zaprasza rodziców na ucztę „dla zmysłów”, która odbędzie się dnia ................................. o godz. ........................... . Na przystawkę zaserwujemy Państwu sałatkę owocową, a na deser ciasto. Podczas całego spotkania można będzie korzystać ze stołu szwedzkiego. Prosimy o zabranie ze sobą fartuszka kucharskiego dla dziecka i siebie.
Serdecznie zapraszamy
1. Powitanie rodziców przez nauczyciela – szefa kuchni – ubranego w biały fartuch i wielką kucharską czapę.
2. PRZYSTAWKA – „SAŁATKA OWOCOWA” - Zabawa ułatwiająca wzajemne poznanie i integrację grupy.
Każdej parze rodzic - dziecko dajemy taki sam emblemat kolorowego owocu zawieszony na sznurku (śliwka, jabłko, truskawka lub cytryna). Na sali po obwodzie koła ułożone są krzesełka, na których siadają rodzice i dzieci. Każda para rodzic-dziecko siedzi zawsze naprzeciwko siebie. Na hasło: „truskawki” – rodzice i dzieci z takim emblematem zamieniają się miejscami, na hasło: „śliwki” – miejscami zamieniają się ci, którzy mają na emblemacie śliwkę itd. Na hasło: „sałatka owocowa” – wszyscy zamieniają się miejscami.
3. DANIE GŁÓWNE: „STÓŁ SZWEDZKI”
Przed zajęciami sala przekształca się w kuchnie. Znikają dywany, stoliki pokrywają się ceratami, a sezonowe dekoracje zastępują te kuchenne: sylweta kucharzy, przyborów kuchennych, rozmaitych dań itp. W sali stoi pięć stolików przeznaczonych do swobodnych zabaw kuchennych:
1. Do zabaw z wodą: Na stolika leży miska z wodą, przedmioty, które toną i pływają (drewniany klocek, spinacz, piórko, gąbka, kubek, kartka papieru, świeca itp.) i przybory do ich wyławiania, np. sitko, pęseta, nożyczki. Na stole znajdują się także plastikowe przezroczyste butelki o różnej wielkości i lejki do przelewania wody z jednego naczynia w drugie. Może też się znajdować sól, cukier, olej, barwniki do jajek i inne składniki, które można wrzucić do wody.
2. Do zabaw z produktami sypkimi: Na stole leży makaron rurki i słomki do zabawy w „łowienie rybek”. Znajdują się też pojemniki plastikowe z ryżem, grochem i drobnym makaronem do przesypywania produktów, łączenia ich lub wybierania palcami (doskonałe ćwiczenie do wyrabiania „chwytu pęsetowego”). Są też sznurki do nawlekania makaronu. Warto na stole położyć kilka rodzajów makaronu o różnej wielkości i kształcie, by dzieci mogły je porównywać.
3. Do zabaw z przecierami, musami, kremami i sokami: Na stole kładziemy białe kartki papieru oraz miseczki z ketchupem, koncentratem pomidorowym, sokiem marchwiowym, porzeczkowym, musem jagodowym, szpinakiem, kremem czekoladowym i/lub innymi produktami jadalnymi. Dzieci maczają w miseczkach palce i malują nimi fantazyjne wzory. Najlepsze w tej zabawie jest to, że nie trzeba myć rąk, bo można je oblizać.
4. Do zabaw z masą solną, domową ciastoliną lub ciastem na pierogi: Na stole oprócz dużej ilości ciasta kładziemy praski do czosnku i ziemniaków, foremki do wykrawania ciasta, krajalnicę do jajek, szprycę do ciasta itp. Przy tym stole dzieci mogą do woli lepić, ugniatać i wyrabiać ciasto – wszystko to, co usprawnia im dłonie i palce!
5. Do zabaw z owocami i warzywami: Na stole oprócz owoców i warzyw kładziemy również wyciskarki do owoców, deski do krojenia i noże, a także noże do dekoracji z warzyw, sokowirówkę, tarkę itp. Przy tym stole dzieci mogą wykonywać wszelkie czynności gospodarcze związane z owocami i warzywami, a także podjeść sobie.
Zabawa przy „szwedzkim stole” odbywa się na zasadzie dobrowolności. Dzieci same wybierają sobie rodzaj czynności i regulują swój czas działania.
Uwaga! Nad przebiegiem zabawy dziecka czuwają rodzice. Nauczyciel jedynie koordynuje ich zabawę – proponuje podejście do innego stolika, spróbowania innej czynności etc.
3. Deser – „CIASTO” – MASAŻYK – zabawa relaksacyjna
1. Dzieci leżą na podłodze na brzuchu, a rodzice robią im masażyk według wskazówek nauczyciela:
Przed wami leży stolnica. Posypcie ją delikatnie mąką. Połóżcie na nią kostkę masła (rodzice kładą dłonie na plecach dziecka), wlejcie dwa jajka (delikatnie rozsuwają dłonie w różne strony naśladując rozpływanie się jajek), wsypcie mąki, cukru i proszku do pieczenia, a następnie wymieszajcie wszystko razem bardzo dokładnie (rodzice całymi dłońmi okrężnymi naprzemiennymi ruchami masują plecki dziecka). Składniki są już połączone, teraz ciasto trzeba ugnieść (rodzice delikatnie ugniatają plecki dziecka). Wkładamy ciasto do piekarnika i chwilę czekamy. Wyjmujemy ciasto z piekarnika. Jest bardzo gorące i trzeba je podmuchać (rodzice delikatnie dmuchają na szyję dziecka). Kroimy ciasto na kawałki dla mamy, dla taty, dla babci, dla dziadka, dla drugiej babci i drugiego dziadka, dla brata, dla siostry (rodzice naśladują krojenie ciasta grzbietem dłoni). Teraz można je zjeść (rodzice delikatnie gryzą i łaskoczą dziecko).
Następnie dzieci z rodzicami zamieniają się miejscami i teraz to dzieci robią masaż rodzicom.
2. Pożegnanie
Podziękowanie za przybycie i wspólna zabawę
Literatura:
M. Charbicka, Kuchenne zabawy terapeutyczne. Elektroniczne Czasopismo Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA, nr 3/2008.