Cele:
Uczeń:
- umie zaśpiewać piosenkę pt. „Piosenka poety”;
- rozróżnia piosenkę od melodii;
- wie, że do powstania piosenki potrzebny jest tekst, rytm i melodia;
- prawidłowo wykonuje ćwiczenia związane z rozpoznawaniem rytmu, melodii i tekstu;
- uzupełnia brakujący tekst tak, aby się rymował;
- umie ułożyć melodię do gotowego wiersza.
Metody: problemowo – odtwórcza, twórcza, analityczno – percepcyjna.
Formy: śpiew, ruch przy muzyce, percepcja muzyki, tworzenie muzyki.
Pomoce dydaktyczne: Teksty do uzupełniania dla każdego ucznia, ćw. – s. 57
z tekstem piosenki pt. „Piosenka poety”(„Ja, Ty – My” cz. 1, kl. III-
J. Białobrzeska), płyta z nagraniem piosenki (Didasko, kl. III), odtwarzacz CD, dzwonki chromatyczne – dla każdego ucznia, keyboard lub pianino „Twórcza kinezjologia w praktyce. Propozycje dla każdego” – J. Zwoleńska, materiały metodyczne dla nauczyciela „Poznaję świat i wyrażam siebie”- kl. III –
J. Białobrzeska, W. Went, U. Smoczyńska.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Muzyczne przywitanie dzieci.
2. Ćwiczenia rytmiczne i tonalne.
3. Pogadanka na temat : „Kim jest poeta?” na podstawie poznanej wcześniej piosenki pt. „Piosenka poety”.
4. Wymyślanie przez dzieci rymów, a nawet całych wersów z rymami.
5. Zabawa w „Kinezjologiczne rymy”:
„Ruchy naprzemienne”
Nauczyciel głośno wymawia rymy, pokazując ćwiczenia, a dzieci powtarzają (rymy i ruchy) za nim:
„Ręce z nogami krzyżujesz i półkule integrujesz.
Naprzemienny ruch włącza wzrok i słuch.
Gdy zmieniasz strony, jesteś włączony.
Kiedy prawa lewą spotka, przekroczyłeś linię środka.
Zaświeciły styki w głowie, myśli spływać będzie mrowie.
Rano wyskakujesz z łóżka
-prawa ręka, lewa nóżka
-lewa dłoń i pięta prawa,
Naprzemienny ruch – zabawa.”
6. Zaśpiewanie ostatnio poznanej piosenki pt. „Piosenka poety”.
7. Ćwiczenia w rozpoznawaniu elementów piosenki:
• Nauczyciel gra melodię piosenki pt. „Piosenka poety” i pyta, czy to, co zagrał, można nazwać piosenką.
Niestety, nie, bo brak jest tekstu.
• Nauczyciel mówi słowa piosenki w odpowiednim rytmie. Znów pada pytanie na temat brakującego elementu. Tym razem nie ma melodii.
• Za trzecim razem piosenka zaśpiewana jest z melodią i tekstem, ale bez rytmu – jednakowymi wartościami miarowymi. Uczniowie zauważają, że w piosence zabrakło rytmu.
8. Ustalenie, że do powstania piosenki potrzebny jest tekst, rytm i melodia.
9. Zabawa z piosenką pt. „Piosenka poety”:
Dzieci reagują na usłyszane hasło i wykonują elementy piosenki:
Melodia – śpiewają na sylabie la, la, la,
Rytm – klaszczą w ręce,
Słowa – recytują tekst.
Zmiana następuje dość często, co 2 lub 4 takty.
10. Zadaniem uczniów jest odczytanie czterotaktowego rytmu sylabami rytmicznymi, zagranie go na instrumencie perkusyjnym, a następnie uzupełnienie brakującego tekstu tak, aby się rymował.
4/4 ćwierćnuty, ósemki
ti ti ti ti ti ti ta / ti ti ti ti ti ti sza
ti ti ta ti ti ta / ti ti ti ti ti ti sza
Tekst dany dzieciom do uzupełnienia:
Za oknami...............wiatr
Lecą .............z drzewa
Szary ............szary...........
Nadchodzi......................
Dzieci uzupełniają brakujące elementy:
Za oknami szumi wiatr,
Lecą liście z drzewa,
Szary dzień, szary świat,
Nadchodzi ulewa.
11. Uczniowie próbują ułożyć inny tekst do całego rytmu – praca indywidualna.
12. Odczytanie i wyróżnienie najciekawszego przykładu.
13. Samodzielne pisanie melodii do gotowego wiersza . Ułatwieniem może być rytm z punktu 10. W ten sposób uczniowie poznają proces powstawania piosenki, sami uczestnicząc w jej tworzeniu.
14. Próba grania ułożonych przez siebie melodii na dzwonkach chromatycznych.
15. Ocena dzieci za piękną pracę na lekcji.
16. Podsumowanie – ułożenie różnych zakończeń do słów „za górami , za lasami”.
Rymowane zakończenie każdego z czterech przykładów powinno mieć związek z muzyką, co ułatwiają słowa pomocnicze:
1. Za górami, za lasami mieszkał kotek.....
2. Za górami, za lasami biegał......
3. Za górami, za lasami śpiewał....
4. Za górami, za lasami..........ze skrzypcami.
5. Za górami, za lasami dzwonią....................
17. Zaśpiewanie piosenki pt. „Piosenka poety” z omówionymi na lekcji elementami piosenki.
18. Pożegnanie się z zastosowaniem kinezjologicznej wyliczanki ( każde słowo to jedno klaśnięcie ):
Żegnam ( klaśnięcie )
łapki ( obie dłonie uderzają o dłonie kolegi )
żegnam ( klaśnięcie )
prawą ( prawa dłoń uderza o prawą dłoń kolegi )
żegnam ( klaśnięcie )
lewą ( lewa dłoń uderza o lewą dłoń kolegi )
brawo ( klaśnięcie )
brawo ( obie dłonie uderzają o dłonie kolegi )